CZTERY KROKI JAK STAĆ SIĘ CHRZEŚCIJANINEM.

Jest to tekst Roberta z Kielc.

 

Postanowiłem napisać parę tych słów odnośnie początku życia chrześcijanina, kierując się Słowem Bożym i własnym dotychczasowym doświadczeniem, ponieważ uważam, że jest wiele błędnych nauczań, teologii opartych na ludzkich tradycjach, a nie na Biblii. Jeżeli w tym, co piszę, jest jakiś błąd, to proszę o korektę.

Słowo Boże mówi, że kto nie narodzi się na nowo z Wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Ewangelia Jana 3:5
W Ewangeliach, a najbardziej w Dziejach Apostolskich przedstawione są podstawowe kroki, jakie powinien wykonać człowiek, aby rozpocząć życie chrześcijańskie, narodzić się na nowo i stać się naśladowcą Jezusa Chrystusa.
Pierwszym krokiem, o którym wspomina Jezus, a potem jego uczniowie to opamiętanie się i pokuta za grzech. Opamiętanie oznacza odwrócenie się o 180 stopni od grzechu, zrozumienie swoich grzechów, wyznanie ich Bogu Ojcu, przeproszenie za nasze dotychczasowe życie, żałowanie za te grzechy i próba ich naprawienia. Pokuta jest rozliczeniem się z przeszłością, grzeszną przeszłością. Być może jest coś w Twoim życiu co, można jeszcze naprawić, nie wszystko da się naprawić, ale Bóg ci wskaże co jeszcze można.

Mat. 4:17
Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios.

Dz.Ap. 2:38
A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.

Dz.Ap. 3:19
Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze,
(BW)

Drugim bardzo ważnym krokiem jest uwierzenie w Jezusa Chrystusa, jego ofiarę na krzyżu, w śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie, ustanowienie Jezusa naszym Panem i Zbawicielem, Panem naszego życia. Jest to fundament naszej wiary. Wiara nie oznacza wiary w sensie historycznym, że taka osoba istniała, ale to, że Jezus żyje i jego słowa, które powiedział, są prawdą. Wiara to postępowanie wg słów Jezusa Chrystusa, to także wiara w to, co jest napisane w Biblii, czyli w Słowie Bożym, kierowanie się nim w życiu, bycie wykonawcą Słowa.

Jan. 3:16
Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

Jan. 3:36
Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.

Dz.Ap. 16:31
A oni rzekli: Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom.

Dz.Ap. 18:8
A Kryspus, przełożony synagogi, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem, także wielu z Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i przyjmowało chrzest.

Rzym. 10:9
Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.
(BW)

Trzecim ważnym krokiem jest chrzest wodny, biblijny chrzest przez zanurzenie. Jezus Chrystus dał nam przykład i sam przyjął chrzest i nakazał swoim naśladowcą, aby to czynili. Chrzest jest świadomą decyzją. Chrzest jest kąpielą dla brudnych ludzi w sensie grzechu. W wymiarze duchowym zmywa nasze grzechy. Chrzest też nas zbawia. Słowo Boże mówi, że kto uwierzy i ochrzczony będzie, będzie zbawiony. Chrzest jest zwieńczeniem pokuty, potwierdzeniem i przypieczętowaniem jej przed Bogiem. Większość osób została ochrzczona jako niemowlęta. Niestety, ale taki chrzest nie ma Biblijnego uzasadnienia. Dziecko, gdy przychodzi na świat, jest czyste, nie ma świadomości grzechu, rodzi się z grzeszną naturą, ale jeszcze nie popełniło grzechu. Chrzczenie niemowląt jest tak naprawdę włączaniem ich, bez ich zgody do systemu religijnego. Jest inną ewangelią, nie ewangelią Jezusa Chrystusa. Jeżeli zostałeś tak ochrzczony, to musisz się ochrzcić ponownie, świadomie, przez zanurzenie w śmierci, pogrzebie Jezusa (kiedy przykrywa cię woda) i wzbudzony ponownie do nowego życia wraz z Jezusem Chrystusem (gdy wynurzasz się z wody) W czasie chrztu jako stary grzeszny człowiek umierasz, aby powstać jako nowe stworzenie do życia z Jezusem. Jeżeli kochasz Boga, to tak zrobisz, będąc mu posłusznym, poprzedzając to wyznaniem Bogu grzechów i pokutą.

Mat. 28:19
Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego,

Mar. 16:16
Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.

Dz.Ap. 8:38
I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go.

Rzym. 6:3-4
3. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni?
4. Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili.

Kol. 2:12-13
12. Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych.
13. I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy;

1 Piotr. 3:21
Ona (woda) jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest niepozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa,
(BW)

Następnym ważnym krokiem jest chrzest w Duchu Świętym. Chrzest w Duchu Świętym ma za zadanie przyobleczenie Cię w moc z wysokości, dać ci siłę do prowadzenia zwycięskiego życia. Duch Święty jest zastępcą Jezusa Chrystusa tu na ziemi, jest Pocieszycielem, Duchem Prawdy, wstawia się za Tobą do Boga Ojca, prowadzi Cię, umacnia i wprowadza w prawdę. Chrzest duchem Świętym otrzymuję się, prosząc Boga w modlitwie lub przez nałożenie rąk przez braci, którzy zostali już ochrzczeni. Potwierdzeniem chrztu jest mówienie innymi językami. Od tego momentu możesz w pełni zacząć życie chrześcijanina. Wielu może powiedzieć chwileczkę, chwileczkę, jest napisane: uwierz w Jezusa, a będziesz zbawiony. Tak to prawda, ale uwierzyć to znaczy postępować według słów Jezusa, czyli obejmuję to; pokutę, przyjęcie Jezusa jako zbawiciela i chrzty. Można powiedzieć, że nakaz Jezusa w Ewangelii Mateusza chrztu w Ojca i Syna i Ducha Świętego oznacza: chrzest w Ojca, gdy pokutujesz przed nim ze swoich grzechów; w Syna, gdy wyznajesz wiarę w niego i umierasz wraz z Jezusem w wodzie chrztu i powstajesz do nowego życia; w Ducha Świętego, gdy Duch Boży wypełnia cię i daje siłę do życia w wierze Jezusa Chrystusa. W tych krokach uczestniczą wszystkie Trzy Osoby Boga. Zbawieni jesteśmy dzięki łasce Bożej. Ty musisz jednak wykonać ruch poparty wiarą w kierunku Boga, aby Boża łaska spłynęła na Ciebie. Bóg na Ciebie czeka, chce Ci wybaczyć i uczynić nowym stworzeniem. Bóg nie ma upodobania w śmierci grzesznika.

Jan. 14:16-17
16. Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki
17. Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie.

Jan. 14:26
Lecz Pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.

Jan. 15:26
Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie;

Dz.Ap. 2:1-4
1. A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu.
2. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli.
3. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich
4. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał.

Dz.Ap. 10:44-46
44. A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy.
45. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego;
46. Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga.

Rzym. 8:9
9. Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu,jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego.
Rzym. 8:14-15
14. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi.
15. Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!
(BW)

Niech Was Bóg błogosławi.