Nałogi czy pycha?

Kiedy byłem na etapie przebudzenia, czego nie można nazwać narodzeniem na nowo, popełniłem dwa błędy. Pierwszym było utożsamianie wiedzy o świecie i spiskach z narodzeniem na nowo. Z perspektywy czasu mogę uznać, że miałem fatalne owoce i pychę wiedzy. Pychę wynikającą nie tylko ze spisków, ale i ze znajomości biblii, choć tak na prawdę teraz mogę powiedzieć, że im więcej wiem, tym mniej wiem. Biblia sama w sobie może być tematem pracy habilitacyjnej.

Drugim moim błędem było idealizowanie świata chrześcijan. Tutaj zostałem oblany kubłem zimnej wody. Z wielu stron. Nie tylko na blogu. Nie chce o tym pisać, by nie zrywać gojących się ran.

 

Nawet chrześcijaństwo umownie pisząc protestanckie jest bardzo zróżnicowane. Zgodnie z zapowiedzią Jezusa:

 

“ Nie każdy, który Mi mówi: “Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. “.

 

Na pewno wolą Ojca nie jest pokazywanie komuś, że się jest lepszym, a on gorszym. Na pewno nie jest wolą Ojca drwienie, szydzenie, docinki, wulgarny język, oczernianie i owa pycha wiedzy.

 

Z deszczu pod rynnę.

 

Chciałem dlatego zadać Wam pytanie, dla mnie notabene już merytoryczne:

 

Który grzech jest wobec Boga większy: ten z kategorii nałogów (alkoholizm, palenie papierosów..) czy pycha?

 

Kiedy widzimy palącego wiemy, że robi źle, że to nie podoba się Bogu. Wiemy, że onanizm nie jest miły Bogu, gniew itp. Takie wady, grzechy, łatwo jest zobaczyć, ale pycha jest podstępna i skryta. Teologi można się nauczyć, ale dobrego serca i pokory już nie. To Bóg nas wytapia.

Wyobraźmy sobie, że Bóg wyciąga kogoś z pijaństwa, narkotyków, przekleństw. Osoba taka poznaje biblię. Przed Bogiem kiedy się modli jest jak trusia, ale przed ludźmi nos zadarty, patrzy z góry, często z pogardą. On/ona tego nie widzi, gdyż jest czysty, nie pije, nie pali, nie onanizuje się itd.

Czysty w swoich oczach.

 

Pycha dotyka wszystkich. Kiedyś pewien pastor oskarżył nas, że my nic nie robimy. Kiedy pokazałem ok 10 linków udowadniających nasze działanie (modlitwy, wsparcia itd) nie przeprosił i nie odpisał. Pycha na 102. Ma dobre kazania, zna  biblię, ale ma pychę.

 

Zatem powtarzam pytanie, czy Bóg bardziej przychylnie patrzy na chrześcijan z pychą, aniżeli na niechrześcijan z nałogami?

 

 

Czy Bóg przymyka oko na grzech Lucyfera wśród Jego ludu?

Odpowiedź jest oczywista.

 

Czy myślisz, że Bóg podaruje Ci grzech Lucyfera tylko dlatego, że znasz biblię?

 

 

 

Pokora i uniżenie to jest to, czego brakuje zwłaszcza chrześcijaństwu internetowemu. Tutaj nie musisz się uniżyć wobec pastora, starszego zboru, ścierpieć niemiłego brata, siostrę, trenować się w pokorze. Zawsze można powiedzieć, że moim jedynym przewodnikiem jest Jezus, a teologię to sobie zobaczę trochę u Paula Washera, trochę u Zaca i innych.

 

Chciałem jeszcze przy tej okazji poruszyć jeden temat – kradzieży Ducha Świętego. Ma to właśnie związek z przeglądaniem w internecie wykładów pastorów i czytanie blogerów.

Z początku sam takim złodziejem byłem nieświadomie kilka lat temu. Tu posłuchałem, tam posłuchałem, wybrałem to, co jest najlepsze i na tym budowałem poznanie. Nie jest to zdrowe. Owszem, pozwala wyeliminować zwiedzenie, ale budowanie swojej pewności Pisma na kimś, kto życie poświecił dla biblii jest pychą i złodziejstwem. Osobiście dopiero od około 3 lat moje teksty bazują głównie na moim poznaniu Pisma.

Dlaczego moi wrogowie odwiedzają ten blog? Ponieważ kradną słowo, wybierając sobie to, co najlepsze. Wyjadając marmoladę z pączka.

Tak samo jest ze wszystkimi pełnymi pychy chrześcijanami. Ma wiedzę dzięki innym i to buduje jego wielkie kosmiczne samozadowolenie z poznania nieswojego.

Sam poczułem się mniejszy od chrześcijan dopiero co narodzonych, czy przebudzonych. Co prawda moje teksty i pokazanie świata jakim jest, pozwoliły im uporządkować i usystematyzować wiedzę biblijną, ale nagle okazałem się kimś od nich niższym, gorszym. Ok, niech życie zweryfikuje i Bóg czy jestem ten gorszego sortu, bo komuś pomogłem.

 

Swoje poznanie kosztuje pokorę, uniżenie, chęć poznania Słowa.

Tekst ten niech będzie przestrogą dla wszystkich, którzy widzą swoje zbawienie w wiedzy.

 

“I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. ” 1 Kor 13.