Wtedy uwierzył Panu, a On poczytał mu to ku usprawiedliwieniu.

“Wtedy (Abraham) uwierzył Panu, a On poczytał mu to ku usprawiedliwieniu”. Rodzaju 15.6

 

 

Całe sedno wiary opiera się w tym zdaniu. Jest jednak kilka “ale”. Wiara wierze nie jest równa. Gdyby tak było, wszyscy katolicy byliby zbawieni, a tak nie jest. Gdyby tak było, to wcale nie musielibyśmy być narodzeni na nowo. Wszak ok 90% Polaków to katolicy. Dlaczego więc powyższy cytat jest esencją wiary w Boga? Ponieważ owa wiara jest przekonaniem o obietnicach złożonych na kartach Biblii, na którą to katolicy mają alergię.

Jeśli wierzysz w Boga, to wierzysz także w obietnice Boże, a te są zawarte na ten przykład w II przykazaniu, które brzmi następująco:

 

“Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią. 5Nie będziesz się im kłaniał ani służył. Ja jestem Pan, Bóg twój, mocny, zawistny, karzący nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą; 6a czyniący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mię miłują i strzegą przykazań moich.” Wyjścia 20.

 

Z tego wersu wynika kilka obietnic, które się nie zmieniły.

 

1. Bóg karze za bałwochwalstwo, niePRAWOść do trzeciego i czwartego pokolenia.
2. Czyni miłosierdzie tysiącom tych, którzy strzegą jego przykazań.

 

Swoja drogą wydaję się być tutaj zawarta proporcja: inni nie przestrzegający przykazań i tysiace strzegących. Jakby grzeszących były miliony a strzegących Prawa tylko tysiące.

Szatan sprytnie jak to na niego przystało ogłosił swą religię religią Boga, mieszając wierzenia chrześcijańskie z rzymskim pogaństwem. Przez aż pierwsze V wieków był bezsilny. Chrześcijaństwo rozrastało się z siłą tajfuna. Potrzebował aż pięć stuleci aby się “skapować”, że nie tędy droga. Wtedy to zamiast niszczyć nadal chrześcijan, wymieszał ich z rzymskimi poganami. Dotychczasowy Rzym został przekształcony. Panteon bogów został zamieniony na panteon świętych. Wiara w Wenus została zamieniona w wiarę w śpiącą w grobie Marię. Zamiast Jezusa jest  papież, itd.

Jednakże samo Słowo Boże zostało zakazane. Czy w takiej sytuacji możemy mówić o wierze? Absolutnie nie.

Wiara opiera się nie na słowie papieża, ale na słowie Boga.

 

Wiara jest przekonaniem o tym, co powiedział sam Bóg. Nie znasz Słowa Boga, nie wierzysz.

W co uwierzył Abraham?

 

“Wówczas doszło go słowo Pana: Nie ten będzie dziedzicem twoim, lecz ten, który będzie pochodził z wnętrzności twoich, będzie dziedzicem twoim. (5) Potem wyprowadził go na dwór i rzekł: Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć! I rzekł do niego: Tak liczne będzie potomstwo twoje.“

 

Abraham uwierzył w coś, co wydawało się z ludzkiego punktu widzenia niemożliwe. Jednakże powiedział to sam Bóg.

Później to samo powiedział Bóg wcielony Jezus Chrystus:

 

I rzekł do nich: “Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! ¹⁶ Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. ^{17 Mk 16}

 

 

Kto uwierzy zbawiony będzie. Czy wystarczy powiedzieć “wierzę”? Nie. Trzeba najpierw uwierzyć w ewangelię, a żeby w nią uwierzyć trzeba ją znać. Parafrazując Piłata: czym w ogolę jest ewangelia?

Z greckiego. εὐαγγέλιον, euangelion, dosł jest to Dobra Nowina. Dobra ponieważ gładzi grzechy świata, ale tylko wtedy kiedy uwierzysz w obietnice Boże. Gdyby było inaczej, kościół Rzymu nie zakazywałby przez 1000 lat czytania Biblii.

Abraham uwierzył w Bożą obietnicę i zostało mu to zapisane jako usprawiedliwienie. W tym momencie został usprawiedliwiony w oczach Boga. Tak i my jeśli wierzymy, że Jezus zmarł za nasze grzechy, jesteśmy czyści i usprawiedliwieni w oczach Boga. Czy jednak Abraham uznał, że nie ma już Prawa Boga będąc usprawiedliwionym? Przenigdy. On dalej się uświęcał.