„Wielki Piątek to wymysł rzymskokatolicki. Jezus poszedł na krzyż w środę”

 

Geoffrey Grider

 

Chronologiczny porządek ukrzyżowania – przewodnik biblijnie wierzącego/ej

 

Chrześcijanie i katolicy na całym świecie obchodzić będą Wielki Piątek. Kościół rzymskokatolicki naucza, że Jezus poszedł na krzyż w piątek i wyszedł z grobu w niedzielny poranek. Brzmi to dobrze i prawie wszyscy akceptują te dni oraz chronologię. Mamy tylko jeden problem. Jest to kompletnie niewłaściwe w porównaniu z biblijną relacją o tym, co się wydarzyło.

 

Nauczanie katolickie opiera się na wersie z 1 Listu do Koryntian 15:4 (UBG): „Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem.”

 

Liczą oni piątek jako jeden dzień, sobotę jako drugi i niedzielę jako dzień trzeci. Trzy dni. Tyle tylko, że nie są to trzy dni. To ledwie półtora dnia zgodnie z kalendarzem żydowskim.

 

Jezus nie powstał z martwych w niedzielny poranek. Biblia mówi, iż do czasu, gdy nastał niedzielny poranek, On już „był zmartwychwstały”.

 

Przeczytajcie sami: „A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wypędził siedem demonów” (Mk 16:9, UBG) [autor posługuje się Biblią Króla Jakuba, w której ów wers brzmi następująco: ‘Now when Jesus was risen early the first day of the week, he appeared first to Mary Magdalene, out of whom he had cast out seven devils’. W tym przekładzie mowa jest o pierwszym dniu, brak natomiast konstrukcji przyimkowej ‘po szabacie’ widocznej j.w. w przekładzie Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej- przyp. tłum.]

 

„A gdy skończył się szabat i światło pierwszego dnia tygodnia, Maria Magdalena i druga Maria przyszły obejrzeć grób. (…) Nie ma go tu. Powstał bowiem, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał Pan” (Mt 28:1,6, UBG).

 

We wszystkich Ewangeliach Jezus w niedzielę był już zmartwychwstały. Nie ma relacji o tym, by zmartwychwstał tego dnia, bo to już się wydarzyło. Jeśli więc przyjąć chronologię rzymskokatolicką, to upłynęło maksymalnie 30 godzin. Nie zbliża się to nawet do „trzech dni i trzech nocy”, o których sam Jezus powiedział, iż upłyną.

 

Żydowski dzień wciąż rozpoczyna się w taki sposób, jak to było w Księdze Rodzaju, gdy stworzył go Bóg

 

W pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju widzimy Boga tworzącego nasz 24-godzinny dzień, składający się z 12 godzin „wieczora” i 12 godzin „poranka”. Dokładnie w taki sposób odmierzamy czas w roku 2016. Biblia mówi jednak, iż Bóg rozpoczął dzień o godzinie 18. Odnotujcie to w pamięci, ponieważ kiedy za chwilę wrócimy do tego punktu, będziecie potrzebowali sobie o tym przypomnieć.

 

Jezus mówi w Ewangelii Mateusza, że Jego ukrzyżowanie, śmierć, pogrzeb oraz zmartwychwstanie będą odpowiadać temu, co spotkało proroka Jonasza w Starym Testamencie. Oto ów wers: „Jak bowiem Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce” (Mt 12:40, UBG).

 

No i macie. Wymagany czas ustanowiony przez samego Jezusa to trzy pełne dni i trzy pełne noce. Jezus został ukrzyżowany w środowy poranek i zdjęty z krzyża przed zachodem słońca o godzinie 18, kiedy zaczyna się czwartek. Dla nas jest to wciąż środowa noc, jednak w kalendarzu żydowskim godzina 18 stanowi początek kolejnego dnia.

 

„A gdy Jezus skosztował octu, powiedział: Wykonało się. I schyliwszy głowę, oddał ducha. Wtedy Żydzi, aby ciała nie zostały na krzyżu na szabat, ponieważ był dzień przygotowania (bo ten dzień szabatu był wielkim dniem), prosili Piłata, aby połamano im golenie i zdjęto ich” (J 19:30,31, UBG).

 

Dwa dni szabatu

 

A teraz zwróćcie proszę uwagę na wyrażenie „bo ten dzień szabatu był wielkim dniem”. To nie jest zwyczajny sobotni dzień szabatu, a wyjątkowy, wielki dzień szabatu. Co takiego wyjątkowego było w owym „wielkim dniu”? Pascha! Wypadła ona na czwartek, a po niej nastąpiły dni Przaśników, jak czytamy w Księdze Kapłańskiej 23:5-7: „W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana. A piętnastego dnia tego miesiąca jest Święto Przaśników dla Pana – przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby. Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.”

 

Teraz gdy widzicie, że Pascha wypadała w czwartek, to stara jak świat kontrowersja w tym temacie również została rozwiązana. W Biblii Króla Jakuba w Dziejach Apostolskich 12:4 użyte mamy słowo „Easter” zamiast słowa „Pascha”, co oznacza „Pascha Święta w obrządku mojżeszowym” [w UBG ów wers brzmi: ‘A kiedy go schwytał, wtrącił go do więzienia i oddał pod straż szesnastu żołnierzom, zamierzając po święcie Paschy wydać go ludowi’, natomiast w Biblii Króla Jakuba: ‘And when he had apprehended him, he put him into prison, and delivered him to four quaternions of soldiers to keep him; intending after Easter to bring him forth to the people.’ Użyte w Biblii Króla Jakuba słowo „Easter” zwykle przekłada się jako „Wielkanoc”– przyp. tłum.], do czego dokładnie odnosił się Łukasz – do pogańskiego święta Easter tejże soboty, a nie żydowskiej Paschy, która już się zakończyła.

 

Dzieje Apostolskie 12:3 (UBG) mówią, że Piotr pojmany został w „dniach Przaśników”, prawda? „Widząc, że to podobało się Żydom, postanowił schwytać także Piotra. A były to dni Przaśników.” Pokazałem wam właśnie, że zgodnie ze Starym Testamentem „dni Przaśników” następowały po święcie Paschy, zatem w Dz 12:4 Łukasz prawidłowo odnotowuje, iż było to święto Easter [przypomnijmy, że w przekładzie gdańskim mamy słowo „Pascha”- przyp. tłum.], a nie Pascha, która już się zakończyła (widzicie, jakie to proste, kiedy wierzycie w to, co czytacie, tam, gdzie o tym czytacie?). Wróćmy teraz do owych trzech dni i trzech nocy.

 

On powstał!

 

Pamiętajcie, że w tygodniu, w którym Jezus został ukrzyżowany były dwa dni szabatu, a nie jeden. Mamy wielki dzień szabatu w czwartek, którym była Pascha. Mamy też zwykły dzień szabatu, który przypadał na sobotę, tak jak to jest pod koniec każdego tygodnia.

 

Marek pisze o tym w ten sposób: „A gdy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome nakupiły wonności, aby pójść i namaścić go. Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy wzeszło słońce, przyszły do grobu” (Mk 16:1,2, UBG) [w przekładzie Biblii Króla Jakuba Mk 16:2 brzmi: „And very early in the morning the first day of the week, they came unto sepulchre at the rising of the sun” – zauważmy, że mamy tu dosł. ‘pierwszego dnia tygodnia’, por. z przekładem UBG – ‘pierwszego dnia po szabacie’- przyp. tłum.].

 

Gdy kobiety przyniosły wonności, miało to miejsce po Wielkim Dniu Szabatu – Passze, a nie po zwykłym dniu szabatu w sobotę. Przyniosły one wonności w piątek. Pierwszym dniem tygodnia nie jest poniedziałek, a niedziela.

 

Sobota, czyli ostatni dzień tygodnia, to dzień, w którym Bóg odpoczął po Swej pracy, tak więc gdy dwie Marie przybyły, by zobaczyć ciało i obchodzić żałobę, to Jezus nie „zmartwychwstawał”, gdyż już powstał z martwych: „Lecz on powiedział do nich: Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, który był ukrzyżowany. Powstał, nie ma go tu. Oto miejsce, gdzie go złożono” Mk 16:6 (UBG).

 

Krótki przegląd chronologii:

 

• Jezus ukrzyżowany o 9 rano w środowe popołudnie
• Zdjęty z krzyża o zachodzie słońca
• Pogrzebany na 3 noce – środę, czwartek i piątek
• Pascha, dzień Wielkiego Szabatu w czwartek
• Pogrzebany na 3 dni – czwartek, piątek i sobotę
• Zwykły sobotni dzień szabatu
• Jezus powstał z grobu w sobotnią noc o godzinie 18 – początek pierwszego dnia tygodnia, niedzieli
• Grób jest pusty przed wschodem słońca w niedzielę, gdy zaczynają przybywać ludzie

 

Mamy tu wypełnienie się proroctwa Jezusa o tym, iż będzie „w sercu ziemi” przez „trzy dni i trzy noce”. Rzymskokatolicka chronologia odnośnie Wielkiego Piątku myli się o blisko 2 pełne dni, ponieważ katolicy nie dostrzegają, że miały miejsce dwa dni szabatu. Widzą oni jedynie ten sobotni. Nie rozumieją również kalendarza żydowskiego i tego, jak wedle Pierwszej Księgi Mojżeszowej zliczane są dni. Gdy zdajecie sobie sprawę z tego, że o godzinie 18 bieżący dzień dobiega końca i rozpoczyna się kolejny, zmienia to w zasadzie wszystko.

 

Jak wasza chronologia może być poprawna, kiedy nawet nie umiecie określić czasu?

 

Kiedy więc będziecie spędzać ten tydzień na obchodzeniu Wielkiego Piątku, miejcie tylko na uwadze, że dzień Jego „pasji” przesunął się o całe dwa dni. O ile jesteście wierzący biblijnie.

 

Tłumaczył Jacko. Dziękuję w imię Jezusa.