„Dlaczego papież Franciszek potępia kapitalizm, a nie komunizm?”

Podczas swej niedawnej, historycznej wizyty w USA, papież Franciszek, przywódca kościoła rzymskokatolickiego – sekty religijnej, która, by przetrwać, sama w dużej mierze zależna jest od poparcia wiernych w Ameryce – użył ostrych słów w stosunku do właśnie tego systemu ekonomicznego, na którym kraj ten opierał się i rozkwitł.

 

Krótko mówiąc, papież kontynuował swoją, że tak powiem, krucjatę przeciwko kapitalizmowi – liberalistycznemu systemowi ekonomicznemu i politycznemu, w którym handel i przemysł kontrolowane są przez właścicieli prywatnych, a nie przez państwo.

 

Będąc w lipcu w Boliwii – kraju uwikłanym w niekończące się, błędne koło ubóstwa, rządzonym przez Ruch na rzecz Socjalizmu prezydenta Evo Moralesa – Franciszek nawoływał do nowego ekonomicznego porządku świata, potępiając przy tym zjawisko „nowego kolonializmu”, w ramach którego narzucane są rygorystyczne środki oszczędnościowe (aby uchronić gospodarki narodowe przed ruiną), a także domagając się, by dotknięci ubóstwem otrzymali pracę, zakwaterowanie i ziemię – ich „święte prawa”.

 

Innymi słowy to więcej socjalizmu ze szczyptą komunizmu – dwóch systemów politycznych, które wielokrotnie udowadniały, że nie są zdolne, by tworzyć dobrobyt i powszechne bezpieczeństwo gospodarcze dla większości obywateli.

 

Kapitalizm zmniejszył ubóstwo bardziej, niż jakikolwiek inny system ekonomiczny

 

Agencja Reutera podała, że:

 

„W jednej z najbardziej płomiennych i potępiających mów wygłoszonych podczas swego pontyfikatu, urodzony w Argentynie papież prosił o wybaczenie grzechów popełnionych przez kościół rzymskokatolicki względem rdzennych Amerykanów podczas, jak to określił ‘tak zwanego podboju Ameryki.’

 

Cytując biskupa z IV w. n.e., nazwał on niepohamowaną pogoń za pieniądzem ‘łajnem diabła’ oraz powiedział, iż kraje biedne nie powinny być zredukowane do roli dostawców surowców i taniej siły roboczej dla krajów rozwiniętych.”

 

Chyba że, co oczywiste, kraje te i ich obywatele odnosiłyby korzyści z dostaw surowców i zaangażowania siły roboczej w postaci dochodu i miejsc pracy (jak jest w kapitalizmie).

 

Antykapitalizm Stolicy Apostolskiej związany jest też z radykalnym ruchem na rzecz ochrony środowiska naturalnego.

 

„Nie obawiajmy się tego powiedzieć: chcemy zmiany, prawdziwej zmiany, zmiany strukturalnej,” mówił w Boliwii, potępiając system, który „narzuca często mentalność zysku za wszelką cenę, kosztem biednych i przyrody.”

 

Jest zatem dziwne, że w swoim przemówieniu podczas wizyty w Kongresie papież śpiewał hymny pochwalne na cześć kapitalizmu.

 

Breitbart News donosi, iż:

 

„Najbardziej uderzające słowa papieża padły, gdy mówił on o możliwości wyciągnięcia ludzi z ubóstwa dzięki wolnemu rynkowi.

Papież Franciszek powiedział o walce z ubóstwem, iż ‘Jest rzeczą oczywistą, że częścią tego wielkiego wysiłku jest kwestia stworzenia oraz podziału dóbr. Właściwe korzystanie z zasobów naturalnych, odpowiednie stosowanie technologii oraz wykorzystywanie ducha przedsiębiorczości to istotne elementy gospodarki, która stara się być nowoczesna, integrująca i zrównoważona.’„

 

Wielkie pytanie do wielkiego człowieka

 

W porządku, słowa te padły po tym, jak papież obiecał, że dowie się wszystkiego na temat amerykańskiego modelu gospodarczego po swojej wcześniejszej krytyce kapitalizmu.

 

Niemniej jednak inni w jego grupie wiernych są zaniepokojeni tym, że wyróżni on kapitalizm, a nie spojrzy z pogardą na modele gospodarcze, co do których dowiedziono, iż tworzą ubóstwo, a nie dobrobyt. Jednym z tych ludzi jest uznany ksiądz kubańsko-amerykański, o. Alberto Cutie.

 

W niedawnym artykule napisanym dla hiszpańskojęzycznego periodyku El Nuevo Herald, Cutie – były gospodarz telewizyjny i radiowy, który opuścił kościół rzymskokatolicki na rzecz kościoła episkopalnego by móc założyć rodzinę – był skonsternowany papieską wizyta na Kubie, gdzie Franciszek wylądował zanim udał się do Stanów Zjednoczonych.

 

„Dlaczego ty oraz inni przywódcy religijni tak silnie potępiacie kapitalizm, przedstawiając nam listę wszystkich katastrof na ziemi zeń wynikających, a nigdy nie spotykamy się z równie mocnym potępieniem ateistycznego komunizmu, który wciąż wyrządza światowi tyle krzywd? Gdy przychodzi do potępiania, nierówność ta jawi się jako niesprawiedliwa,” napisał Cutie.

 

„Czy naprawdę jest rzeczą ważniejszą, by utrzymywać stosunki dyplomatyczne z krajem, w którym wybory nie odbyły się od 50 lat, w kraju, który znęca się nad własnymi ludźmi, który ma dobrze udokumentowaną historię prześladowania i okradania kościoła, niż szukać sprawiedliwości, dobra wspólnego i wolności dla wszystkich Kubańczyków?”

 

To wielkie pytanie, na które Franciszek winny jest w pewnym momencie odpowiedzieć.”