“Prawda zwycięży”
Poniższy temat należy do kategorii ciężkich tematów i jestem otwarty na dyskusję. Ale podjąć go trzeba choćby w ograniczonym zakresie. Chciałem napisać o tym wszystkim z detalami, ale po kilku godzinach doszedłem do wniosku, że wyszłaby z tego praca magisterska.
Kościół chrześcijański otrzymał Biblię od grekojęzycznych Judejczyków (nie Żydów) i większość, która otrzymała Dobrą Nowinę to nawróceni w świecie hellenistycznym. W ten sposób grecka Biblia Aleksandryjska stała się oficjalną Biblią wspólnoty chrześcijańskiej i wywodzi się z niej przytłaczająca liczba cytatów z Pism Hebrajskich w Nowym Testamencie .
Bez względu na pochodzenie apokryficznych ksiąg , w kanonie Aleksandrii stały się one częścią Pisma Chrześcijańskiego.
W miarę upływu czasu i rozwoju chrześcijaństwa, narastała niechęć Żydów do Septuaginty, jako Biblii chrześcijan. I tak oto w Talmudzie dzień pojawienia się tego tłumaczenia przyrównano nawet do ciemnego, w którym sporządzono i wyniesiono złotego cielca. Synagoga żydowska odcięła się od tej hellenistycznej wersji hebrajskiej Biblii, zwłaszcza po pojawieniu się innych greckojęzycznych przekładów pism hebrajskich Słowa Bożego, mianowicie przekładów Akwili z Pontu (ok. 140 r. n.e.), Teodocjana (ok. 180 r. n.e.) oraz Symmacha (ok. 200 r. n.e.) , które starały się być wierne oryginałowi starohebrajskiemu.
http://www.kosciol.pl/article.php/20060510121851165
Dla prawdy czasem i korzystam z takich źródeł. Nie jestem ani katolikiem ani syjonistą z Edomu.
Od czasów Orygenesa ojcowie Kościoła, którzy znali hebrajski, różnicowali , przynajmniej teoretycznie, księgi apokryficzne od ksiąg Starego Testamentu, chociaż korzystali z nich swobodnie. Na wschodzie Syrii do VII wieku kościół posiadał tylko księgi kanonu hebrajskiego z dodatkiem Księgi Kaznodziei , czyli Mądrości Jezusa, syna Siry (ale bez Kronik, Ezdrasza i Nehemiasza). Zawierał także Mądrość Salomona , Barucha , List Jeremiasza i dodatki do Daniela. 6-wieczny rękopis Peszitty (wersja syryjska) znany jako kodeks Ambrosianus ma także III i IV Księga Machabejska, II (czasami IV) Ezdrasza i Wojny Józefa VII.
2 księga Ezdrasza była także w kanonie słowiańskim.
Attention!
Księgi, które miały należeć tylko do kanonu aleksandryjskiego nazwano w XVI w. w katolicyzmie deuterokanonicznymi, a w protestantyzmie apokryfami.
Jest to bardzo ważne rozróżnienie ponieważ apokryf tłumaczymy jako “ukryte”. Dlaczego jest to ważne? Jest to istotne, gdyż pokazuje pewną spójność obecnego dyspencjalnego (m.in. proizraelskiego) protestantyzmu z kanonem biblijnym neohebrajskim, czyli na nasze edomickim.
Z ko;lei zaś deuterokanoniczne oznaczają “wtórne”
Czujecie różnice? Ukryte, tajemne a wtórne? Te pierwsze zrażają, a te drugie są po prostu drugorzędne ale nadal ważne.
Ukryty, tajemny kojarzy się z okultyzmem, a przedrostek deutero oznacza po prostu “drugi”.
Historia pokazuje, że protestancki kanon biblijny jest “wyjątkowo” zbieżny z kanonem żydowskim (nie mylić z Judejskim).
Co ciekawe kanon protestancko-żydowski (nazywają hebrajskim) liczy sobie 66 ksiąg….
Przypadek?
Teraz inna ciekawostka. Naczelnym hasłem Jana Husa a później Republiki Czeskiej w skróconej wersji był cytat z 2 księgi Ezdrasza:
„Pravda vítězí”
Pełna wersja z Ezdrasza 3: „kobiety są silniejsze, ale prawda zwycięża wszystko”.
Ogólnie rzecz biorąc, ktoś mógłby się zastanawiać nad powodem usunięcia niektórych ksiąg i nazwania ich apokryfami.
Jak myślicie dlaczego je usunęli protestanci z Żydami?
W 2 księdze Ezdrasza wyrażenie “prawda” wystepuje kilkadziesiąt razy, tak samo jak “prawo”.
Ale podam Wam kluczowy wers:
“Cóż mam uczynić tobie, Jakubie? Nie chciałaś mnie słuchać Judo. Przeniosę się do innych narodów i dam im imię moje, aby strzegli praw moich.
Ponieważ mnie opuściliście, Ja także was opuszczę. Gdy będziecie mnie prosić o miłosierdzie, nie zmiłuję się.
Nasz Bóg Ojciec zapowiada tutaj iż przeniesie się do innych narodów dając im imię “Bóg Zbawia”. Mało tego, potwierdza rozwód z Jakubem już nawet nie z Izraelem. No i to znienawidzone przez obecnych Edomitów z zborach Prawo:
Przeniosę się do innych narodów i dam im imię moje, aby strzegli praw moich.
Cały ekumenizm jest kontynuacją walki Edomitów z Prawem Boźym. Ezaw sprzymierza się z Ismaelem by zniszczyć lud Boży.
Podobnie jest ze wspaniałą Księgą Syracha. Slowo “prawo” występuje w niej kilkadziesiąt i to nie w znaczeniu składania ofiar, ale prawa moralnego co wynika z kontekstu.
Examples:
” Którzy się Pana boją, będą szukać Jego upodobania, a miłujący Go w Prawie znajdą nasycenie. (17) Którzy się Pana boją, przygotują swe serca, a przed obliczem Jego uniżą swe dusze.”
Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.
Wiedź rozmowę z rozumnymi, a każda przemowa twoja niech będzie o Prawie Najwyższego. (16) Mężowie sprawiedliwi niech będą twoimi współbiesiadnikami, a w bojaźni Pańskiej niech będzie twoja radość!
Dlaczego tak bardzo Bozy ludzie naciskali na Prawo? Ponieważ po pierwsze ze względu na grzech Adama i Ewy zostaliśmy skażeni, a po drugie w gąszczu kłamstw i działań demonów przez ich ludzi ciężko jest znaleźć prawidłowa drogę życia bez popełniania błędów. Tą drogą jest Prawo Boże, tak samo jak kodeks drogowy dla kierowcy aby nie spowodował wypadku.
Popatrzmy dalej:
“Mądrość, wiedza i znajomość Prawa są od Pana, miłość drogi dobrych czynów są od Niego”
Przecież nie znajomość prawa ofiarniczego, ale moralnego, tego co jest rozszerzeniem dekalogu.
1) Ten, co Pana się boi, będzie tak czynił, a kto trzyma się Prawa, posiądzie mądrość.
Zmarnieja wszyscy nie trzymający się Prawa Bożego:
Przez jednego mądrego miasto się zaludnia, a pokolenie żyjących bez Prawa zmarnieje. (
Księgi Machebejskie nie występują w biblii żydowskiej i protestanckiej co na jedno wychodzi ze względów niekorzystnych historycznie dla Edomitów.
To w nich właśnie jest zapisana historia jak to potomkowie Ezawa stoją w kolejce do obrzezania stając się na siłę Izraelitami.
Kanon aleksandryjski wraz z księgami deuterokanonicznymi uznawali Judejczycy pochodzący z diaspory, zwłaszcza egipskiej.
My jednak mamy ten przywilej w czasach ostatecznych poznawać prawdę, która wyzwala z intryg Złego. Jesteśmy powołani do nowego życia, w którym Duch Boży wprowadza nas we wszelka prawdę.
Rzeczywiście jest to bardzo interesujący temat, dziękuję za poruszenie tego…
A co z apokalipsą Abrahama? To tez jest apokryf
Osobiście uważam za wiarygodne tylko te, które były deuterokanoniczne
Niby tak. Nawet niektórzy interpretują pewne wersety z tej księgi, że tam byli kosmici. 😀
Nazwiska autentyczne (rodowe) niżej wymienionych osób zostały ustalone w oparciu o:
Dane tajne kartoteki ludności Polski przy Centralnym Biurze Adresów MSW (nr arch. 1/6526/1 – data archiwizacji 9.07.1984, nr rejestracyjny 14750-99 – data rejestracji Wydz. III- 2, SUSW Warszawa).
Relacje osób znających osobiście wielu spośród wykazanych.
Dane ujawnione przez historyków w ich licznych publikacjach.
Jerzy Albrecht – Finkelstein
Amsterdamski – Saul Henrykowski
Stanisław Arski – Apfelbaum
Stefan Arski – Artur Salman
Bronisław Baczko – Gideon
Leszek Balcerowicz – Aaron Bucholtz
Jan K. Bielecki – Izaak Blumenfeld
Bolesław Bierut – Rotenschwanz
Alef Bolkowiak – Alef Gutman
Michał Boni – Jakub Bauer
Jerzy Borejsza – Beniamin Goldberg
Wiktor Borowicki – Aaron Berman
Marek Borowski – Szymon Berman – jego wuj – Jakub Berman
Stefan Bratkowski – Blumstejn
Stanisław Brodzki – Bronstejn
Jan Brzechwa – Jan Worobiec
Ryszard Bugaj – Izaak Blumfeld
Zbigniew Bujak – lewy syn rabina Małachowskiego
August Chełkowski – Dawid Cnajbaum
red. Kamila Chilińska – Halpern
Wiesław Chrzanowski – Szymon Knopfstejn
Adam Cichocki – Aaron Zigenbaum
Włodzimierz Cimoszewicz – Dawid Goldstein
Bernard Cukier – Kolski
Józef Cyrankiewicz – Izaak Cymerman
Marek Czekalski (prezydent Łodzi) – Wachter
Tadeusz Daniszewski – Dawid Kirschbaum
Ostap Dłuski – Adolf Langer
Jan Dobraczyński (pisarz) – Gutmacher
Ludwik Dorn – Dornbaum
Andrzej Drzycimski – Abraham Engel
Lech Falandysz – Aaron Fleischman
Arkady Fidler – Efroim Trusker
Pawel Finder – Pinkus
Aleksander Ford – Liwczyc
Władysław Frasyniuk – Rotenschwanz
Jerzy Frydberg – Izrael Frydberg
Bronisław Geremek – Berele Lewartow
Zofia Gomułkowa – Liwa Szoken
Henryk Goryszewski – Jakub Glikman
Jan Górecki – Muhlrad, dyr. gen. Min. Finansów
Wiktor Górecki – Muhlrad,”komandos” z 1968
Maria Górowska (sędzia) – Sad lub Berger
Halina Górska – Rasa Kugelschwanz
Alina Grafowska – Rasa Rotenfisch
Hanna Gronkiewicz-Waltz – Haka Grundbaum
Ryszard Marek Wroński – Goldberger
Wiktor Grosz – Izaak Medres
Jacek Groszkowski – Hersz Herszkowicz
Leon Halban – Blumenstok, prof. KUL-u
Aleksander Hall – Miron Hurman
Marian Hemar – jan Marian Herscheles
Józefa Hennelowa – Zyta Goldmond
Szymon Hirszowski – Szymon Hirsz
Józef Hubner – Dawid Szwarc
Piotr Ikonowicz – Dawid Goldsmith
Henryk Jabłoński – Apfelbaum
Jerzy Jakubowski – Miszkatenblit
Ludwika Jankowska – Luba Kowieńska
Andrzej Jaroszewicz – Aron Samet
Piotr Jasienica – Lech Benar
Jerzy Jaskiernia – Aaron Aksman
Mieczysław Jastrun – Agatstein
Tomasz Jastrun s. Mieczysława – Agatstein
Kalina Jędrusik – Makusfeld
Roman Juryś – Chaim Szacht
Jarosław i Lech Kaczyńscy – Kalkstein
Ida Kamińska – Rachel, dyr. Teatru Żyd. w W-wie
Jan Karski (kurier AK) – J. Kozielewski-?
Andrzej Kern – Dawid Ginsberg
Jan Kobuszewski – Weisleder
adm. Piotr Kołodziejczyk – Robert Cajmer
Grzegorz Kołodko – Samuel Hanerman
Maria Komar (generałowa) – Riwa Zukerman
Janusz Korczak – Henryk Goldszmit
Janusz Korwin-Mikke – Ozjasz Goldberg
Jerzy Kosiński – Josek Lewinkopf
Janina Kotarbińska – Dina Steinberg, ż. prof. Kotarbińskiego
Mikołaj Kozakiewicz – Jakub Kleinman
Helena Kozłowska – Bela Frisch
Stanisław Krajewski – Abel Kaimer
Hanna Krall – Haka Rejchgold
Krzysztof Król – Aaron Rosenbaum
Marian Krzaklewski – Dawid Zimmerman
Lucyna Krzemieniecka – Wiera Zeidenberg
Edward Krzemień (dziennikarz GW) – Wolf
Kunicki – Goldfinger
Kazimierz Kuratowski – Kuratow
Zofia Kuratowska-Jaszuńska – Goldman
Jacek Kuroń – Icek Kordblum
Aleksander Kwaśniewski – Izaak Stoltzman
Jolanta Kwaśniewska -Konty – Kohn
Stanisław Jerzy Lec – Letz de Tusch
Janusz Lewandowski – Aaron Langman
Olga Lipińska – Fajga Lippman
Teresa Liszcz – Rasa Lankamer
Jan Lityński – Jakub Leman
Lubiejski – Zygielman
Łozowski – Salomon Abramowicz
Aleksander Łuczak – Dawid Lachman
Helena Łuczywo – Chaber (ojciec), Guter (matka)
Aleksander Małachowski – Jakub Goldsmith
Marek Markiewicz – Samuel Moritz
Tadeusz Mazowiecki – Icek Dikman
Jacek Merkel – Samuel Nelken
Adam Michnik – Aaron Szechter
Andrzej Milczanowski – Aaron Edelman
Jerzy Milewski – Dawid Machonbaum
Leszek Moczulski – Robert Berman
Karol Modzelewski – Samuel Mendel
Zygmunt Modzelewski – Fischer
Jerzy Morawski – Izaak Szloma
Stanisław Nadzin – Gutman
Stefan Niesiołowski – Aaron Nusselbaum
Piotr Nowina-Konopka – Haim Kromer
Róża Ochabowa – Grunbaum
Andrzej Olechowski – Mosze Brandwein
Józef Oleksy – Szymon Buchwio (Łemek)
Jan Olszewski – Izaak Oksner
Janusz Onyszkiewicz – Jojne Grynberg
Jerzy Osiatyński – Szymon Weinbach
Janina Paradowska – Rachela Busch
Jan Parys – Haim Pufahl
Aleksander Paszyński – Finkelstein
Mirosława Pażyńska – Srula Kundelman
Lesław Podkański – Izaak Freinkel
Ezdra Podlaski – Rotenschwanz
Kazimierz Pomian – Furman lub Rotenschwanz
Radkiewiczowa, żona min. – Ruta Teitsch
Helena Radlińska, prof.- Rajchman, Akad.Organ.Sł. Społ.
Mieczysław Rakowski – Mojżesz Rak
Jan Reguła – Josek Mützenmacher
Jan Maria Rokita – Izaak Goldwicht
Adolf Rudnicki (pisarz) – Schneider
Jan Rulewski – Fikelman
Rutkowski – Botwin
Hanka Sawicka – Szapiro
Ryszard Setnik – Szymon Bauman
Izabela Sierakowska – Rebeka Sommer
Janusz Sityński – Jakub Leman
Ernest Skalski – Wilker lub Nimen
Skrzeszewski – Fokenman
Krzysztof Skubiszewski – Szymon Schimel
Władysław Sławny – Rosenberg
Antoni Słonimski – Stomma
Zenon Smolarek – Izaak Zimmerman
Ewa Spychalska – Salome Stein
Marian Starownik – Symeon Steinman
Stefan Starzewski – Gustaw Szusterman
Stanisław Stomma – Szaja Sommer
Michał Strąk – Baruch Steinberg
Julian Stryjkowski (pisarz) – Pesah Stark
Jerzy Stuhr (aktor) – Josek Feingold
Hanna Suchocka – Haka Silberstein
Bolesław Sulik – Jakub Steinberg
Kalman Sultanik – Chaim Studniberg
Irena Szewińska (sportowiec) – I. Kirszenstein
Stefan Szwedowicz (brat Michnika) – Szechter
Roman Szydłowski – Szancer
Wiesława Szymborska – Rottermund
Paweł Śpiewak – Stinger
Bolesław Tejkowski – Benio Tejkower
Jerzy Turowicz – Jakow Turnau
Stanisław Tuszewski – Salomon Hardnik
Magda Umer (piosenkarka) – Humer (córka zbrodniarza UB)
Jerzy Urban – Josek Urbach
Mieczysław Wachowski – Jakub Windman
Henryk Walczak – Zukerman
Lech Wałęsa – Lejba Kohne
Dawid Warszawski – Konstanty Gebert
Adam Ważyk (poeta) – Wagman
Andrzej Werblan – Aaron Werblicht
Andrzej Wieczorkiewicz – Hirsz Gelpern
Aleksander Wirpsza – Leszek Szaruga
Dariusz Wójcik – Dawid Wisental
Andrzej Wróblewski – Andrzej Ibislauer
Ludmiła Wujec – Okrent
Jan Wyka – Leopold Wessman
Roman Zambrowski – Rubin Nusbaum
Janusz Zaorski – Jakub Bauman
Andrzej Zoll – Rojeschwanz, b. prezes Tryb. Konst.
Janusz Ziółkowski – Izaak Zemler
Być może tak jest.
Ale jaka pewność że to wiarygodne źródło
Cechy antropologiczne powyższych ludzi zdradzają jednoznacznie ich pochodzenie od sasanidow inaczej zwanych czarnogłowymi.
Dziekuje Piotrze za to dobre studium. Chwala Bogu Ojcu za Jego instrukcje, ktore sa prawda.
Jak zapisal Dawid
Wszystkie przykazania twoje są prawdą”
Biblia Warszawska Ps 119:86
Oby swiatlo tej prawdy oswietlalo nasza droge.
Księgi deuterokanoniczne uważasz za natchnione czy wiarygodne? Jest różnica.
Za wiarygodne
W kanonie protestanckim jest w istocie 27 ksiąg starego testamentu z biblii hebrajskiej, ale niektóre z nich są podzielone i w tym sposobie liczenia wychodzi 39. Co z tego że w nowym jest 27 ksiąg i po dodaniu 39 (27) wychodzi 66? Katolicy z ksiąg deuterokanonicznych wywodzą np. Istnienie czyśćca. Sugestia że protestanci odrzucili deuterokanoniczne z uwagi na swoją “sympatię” do Żydów jest naciąganą. Decydowały o tym inne względy. Zresztą sam Luther miał bardzo negatywny stosunek do Żydów.
Wszystko jest kwestią wiedzy. Wiekszosc zborow jest proizraelska
Bo tak wynika z Pisma Świętego, co bardzo Cię boli.
Żart stulecia
I tym się zdradziłes.
Nie mam więcej pytań
Zapewne jedne z ksiąg wyrzuconych przez protestantów to księgi Machabejskie. Sam do tych ksiąg mam mieszany stosunek.
Z jednej strony te księgi opisują ważne wydarzenie z historii czyli powstanie przeciwko wrogowi Boga Izraela czyli Antiochowi IV Epifanesowi.
Z drugiej strony te księgi to tuba propagandowa dla dynastii Machabeuszy aby usprawiedliwić ich władzę królewską na dwoma pokoleniami Izraela czyli Judą i Beniaminem. A jak wiadomo władza królewska nad pokoleniami Izraela należała tylko do dynastii z linii króla Dawida. A pamietajmy Machabeusze włączyli do państwa Judei oraz do dwóch pokoleń Izraela, Judy i Beniamina Edomitów.
Więc mam do tych ksiąg mieszane uczucia. Jednak stanowią one cenną wiedze o ile ma się do nich krytyczny stosunek.
O tym, że księgi Machabeuszy są zmanipulowane, niech świadczy fakt, że w tych księgach usiłuje się nagąc do rzeczywistości proroctw Daniela, że Antioch IV ustanowił w miejscu świętym ohydę siejącą spustoszenie.
Tymczasem Isus/Jezus obalał ten fakt, ponieważ cytował prawdziwy wers z księgi Daniela, że ta ohyda nie powstała jeszcze i ma powstać nie w świątyni ale w miejscu świętym. Zresztą Machabeusze manipulowali także w księdze Daniela, współpracując z Edomitami a szczególnie z ich sektą esseńczyków.
“Z drugiej strony te księgi to tuba propagandowa dla dynastii Machabeuszy aby usprawiedliwić ich władzę królewską na dwoma pokoleniami Izraela czyli Judą i Beniaminem. A jak wiadomo władza królewska nad pokoleniami Izraela należała tylko do dynastii z linii króla Dawida. A pamietajmy Machabeusze włączyli do państwa Judei oraz do dwóch pokoleń Izraela, Judy i Beniamina Edomitów.”
Uważam Cyrylu, że powinieneś sprawiedliwie spojrzeć na dynastię z rodu Dawida oceniając Machabeuszy. Kiedy czytamy ks Królów każdy rozdział nowego króla zaczyna się mniej więcej tak: “czynil to co zle w oczach Pana”.
A Manasses, czy byl człowiekiem jednobarwnym? Machabeusze popełnili błąd kosztujący zniknięcie Judy raz na zawsze.