Wszechświat.

Wstawiam tekst od Agnieszki:

O co tu chodzi, że ostatnio coraz więcej ludzi mówi WSZECHŚWIAT, gdy właściwie w ich wypowiedzi chodzi o Boga. Czy przez gardło nie może im przejść słowo Bóg? Czy to jest obciach dzisiaj powiedzieć: Bóg? A może ilość afer kościelnych, zło wyprawiane przez kapłanów, pogmatwane, często nieszczęśliwe życie osób wierzących w Boga, postęp lub „niby postęp” nauki sprawia, że nie wypada powiedzieć słowo : Bóg? Także dlatego, że to zdaje się być staromodne. Czy to jakaś nowa moda czy obawa przed otrzymaniem łatki „mohera”? A jednak nie da się nie zauważyć, że ludzie mają głód i poszukują czegoś więcej niż spanie, jedzenie, spłata kredytu. Mają w sobie ten głód, bo gdzieś w głębi duszy mają zakodowane, skąd pochodzą … Mają w sobie to światełko od Stwórcy.

Ludzie są wyuczeni, aby być produktywnymi, zarządzać swoim czasem, osiągać „sukcesy” i chcą też mieć kontrolę, wpływać na swoje życie. Dlatego też ciągnie ich do tego, aby poznać zasady gry, opanować je i dostać to czego pragną – szczęście. Rozkminienie zasad działania wszechświata daje ludziom poczucie sprawczości. Ludzie mocno się oddalili od Boga i przez to mają poczucie braku kontroli nad swoim życiem. Wszystkie zasady, które wprowadzały ład i porządek stały się rozmyte. Gdy już to zaszło tak daleko, to w tym momencie, gdy skupimy uwagę na wszechświecie zamiast na Bogu, idziemy bardziej w stronę kontroli i oddalamy się od duchowości i wiary.

Ale czym jest ten wszechświat? Czy to jest to samo co Bóg? Dusza szuka Boga, ale jako podmiankę mamy podsunięty pod nos – WSZECHŚWIAT. To tak jak zadowolić się fast-foodem zamiast odżywczego posiłku. Jest to namiastka duchowości, wiary i relacji z Bogiem. Jest to jednym słowem podróbka, albo co najmniej mała próbka, zamiast oryginału w pełnej krasie. Wszechświat jest mechanizmem, tworem, kreacją Boga, który jest ponad nim – ponad Wszechświatem. Nazwałabym to zbiorem praw, zarówno matematycznych, fizycznych jak i praw duchowych. Wyobrażam sobie wszechświat jak coś w rodzaju zegara, a Bóg jest twórcą tego zegara. Jest on designerem, niezależnym od swojego dzieła i na dodatek zasila to swoje dzieło. To ON ustalił jak ten mechanizm ma działać.

Różnica między wszechświatem, a Bogiem jest taka jak między np. wytworzoną stuczną AI, a żywą, prawdziwą, osobową, inteligencją. Trzeb mocno uważać, aby pycha i chęć kontroli nie wpakowała nas w ramiona tzw. WSZECHA zamiast w ramiona Boga. Jak rozkminiłeś prawa wszechświata, to możesz napawać się poczuciem dumy, bo wszystko idzie ci jak po maśle. Ludzie nie znają nawet sami siebie, a myślą że poznają kilka zasad działania wszechświata i staną się królami życia i Bóg im nie jest potrzebny. Zalecana jest ostrożność, bo jak wiadomo pycha idzie przed upadkiem. Pycha wypycha też na boczny tor uczucie wdzięczności. Znika wdzięczność do Boga, no bo jak okazywać wdzięczność? Komu? Bezosobowemu wszechświatowi? Robi się bezdusznie…. Kolejna zasadzka, to czy to czego pragniesz, czy to co chcesz manifestować jest dobre? Czy wiesz na pewno co jest dobre dla Ciebie, czy masz dobre pragnienia? Czy umiesz się sam/sama ograniczyć?

Bóg wcielony – JEZUS – nauczyciel miłości – umiał się sam ograniczyć. Zszedł tutaj i uniżył się, aby być wśród ludzi – jako jeden z nas i uczyć nas. Uczył, że ważniejsze jest to co masz w sercu niż religijne, skostniałe zasady i rytuały.

Myślę, że warto przemyśleć w sercu ten temat, a może nawet poruszyć wśród przyjaciół. Czy potrafią ludzie rozpoznać oryginał od fałszywki… WSZECHŚWIAT to zbiór zasad, schematów. To dla mnie także skupienie na osiągnięciu celów, to efekty i mechanika. Bóg to relacja – jak z drugim człowiekiem. Gdzie czujesz ciepło i miłość? Czujesz tą subtelną różnicę? Poznaj zasady aby mądrzej i szczęśliwiej żyć, ale wiedz że ktoś większy je stworzył i jest ponad nimi. Nie jest to bezosobowy twór, tylko kochający Bóg Ojciec.

Autor: Agnieszka