“Nie znieczulajcie serc waszych, jak w Rozgoryczeniu w dniu pokusy na pustyni”

Tytuł jest cytatem listu Pawła do Hebrajczyków. Zwróćmy uwagę, że do Hebrajczyków, a nie do Żydów! Nie ma takiej nacji jak Żydzi. Jeśli już to jedno z 12 plemion Izraela jakim są Judejczycy.

Nawet Ci, którzy pisywali na ścianach bezmyślnie “jude raus” nie wiedzieli, że nacja którą negują nie jest Judejczykami.

 

Szerszy kontekst słów Pawła dotyczących bezpodstawnej  pewności zbawienia jest taki oto:

 

(7) Dlatego, jak powiada Duch Święty: Dzisiaj, gdy usłyszycie głos Jego, (8) nie znieczulajcie serc waszych, jak w Rozgoryczeniu w dniu pokusy na pustyni, (9) gdzie prowokowali mnie ojcowie wasi, doświadczając mnie, a poznawali dzieła moje przez czterdzieści lat. (10) Przeto obrzydziłem sobie to pokolenie i rzekłem: Zawsze zwodzi ich serce. Oto oni nie poznali mych dróg. (11) Przeto przysiągłem w gniewie: Na pewno nie wejdą do mego odpoczynku!

 

Jako biblijny bloger bardzo często doświadczam zatwardziałości serc ludzi. Wbijają szpile, są aroganccy, złośliwi i wierzą, że czytanie Biblii ich zbawia. Nic bardziej mylnego. Znajomość Biblii nie zbawia i dowodem na to jest los faryzeuszy.

 

(39) Badacie Pisma, bo sądzicie, że one zawierają słowa żywota wiecznego. A one dają o Mnie świadectwo!
(Ewangelia Jana 5:39)

 

Jeśli czytasz Pismo i nawet je dobrze znasz, ale nie starasz się mieć charakteru na wzór Jezusa to jesteś czytającym Pismo poganinem. Apostoł Jan ostrzega aby takiej osoby nawet nie pozdrawiać:

 

(9) Każdy, kto wychodzi poza naukę Chrystusa, a nie trwa w niej, ten nie ma Boga; kto zaś trwa w tej nauce, ten ma i Ojca, i Syna. (10) Jeśli ktoś przychodzi do was, a takiej nauki z sobą nie przynosi, to nie przyjmujcie go w swoim domu, a nawet go nie pozdrawiajcie. (11) Kto bowiem takiego pozdrawia, staje się uczestnikiem jego złych czynów.

 

Czy to w mailach czy na portalach społecznościowych takiej osoby nawet nie powinniśmy pisać “pozdrawiam”, aby nie utwierdzać g w tym, że jest wierzący.

To jest duży problem wierzących, albowiem co prawda nawrócili się ale żyją w mentalność poddanej filozofii greckiej a nie myśli  hebrajskiej. To oznacza, że WIEDZA  stoi wyżej niż PRZYMIERZE mające warunki.

Natknąłem się na takie oto zrozumienie tego:

 

Bóg celowo połączył zrozumienie przymierza według hebrajskiego sposobu myślenia z greckim filozoficznym wyrażaniem myśli i uporządkowaniem wiary. To stanowi spójną całość. Dlatego właśnie Pismo Święte jest napisane w tych dwóch językach. Te dwa różne sposoby myślenia: hebrajski i grecki zostały tu połączone. Tak, abyśmy mogli mieć jasność co do naszej wiary, a także abyśmy żyli w mocy przymierza krwi, zawartego z nami przez Jezusa Chrystusa.

Ze względu na Boże przymierze Jezus powróci do Jerozolimy jako Król.

Asher Intrater

 

Thorlief Boman twierdzi z kolei, że “myśl hebrajska była zasadniczo psychologiczna, podczas gdy myśl grecka była logiczna. Logika w tym sensie polega na umiejętności „obiektywnego i bezosobowego postawienia się poza materią i zadania sobie pytania, jaka jest w niej ścisła prawda”.  Co do psychologicznego umysłu hebrajskiego: „W naszym życiu psychicznym myślenie i rozumienie są nierozłączne”. A „kiedy chcemy zrozumieć jakąś sprawę psychologicznie, zapoznajemy się z nią i poprzez życzliwe dążenie do jej rozwoju staramy się ją uchwycić jako konieczność”. ⁷Myślenie jest dla Bomana abstrakcyjne i obiektywne”.

 

Dlatego Piłat poddany mentalności greckiej zapytał Jezusa “czym jest prawda”. Doszło do starcia dwóch kolosalnie odmiennych mentalności.

 

(37) Powiedział Mu Piłat: Jesteś więc królem? Tak, jestem królem – odrzekł Jezus. – Jam się po to narodził i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu. (38) Mówi Mu Piłat: Co to jest prawda? Po tych słowach wyszedł znowu do Judejczyków i mówi im: Ja nie stwierdzam żadnej Jego winy

 

Myślenie i rozumienie hebrajskie jako nierozłączne: Jam się po to narodził i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu

Myślenie greckie: Co to jest prawda?

 

Józef Flawiusz w Contra Apionem napisał :

[…] u Greków, jak można stwierdzić, wszystko dzieje się niedawno, by tak rzec, wczoraj lub przedwczoraj; mam tu na myśli zakładanie miast, wynalezienie sztuk i spisanie praw, a już chyba do najpóźniejszych ze wszystkich osiągnięć należy troska o pisanie historii. Natomiast Egipcjanie, Chaldejczycy i Fenicjanie – że na razie nie umieszczę na liście razem z nimi naszego narodu – mają, jak to przyznają sami Grecy, bardzo starą i utrwaloną tradycję historyczną. Wszystkie te narody bowiem zamieszkują kraje najmniej narażone na niszczące działanie warunków atmosferycznych i niemało dokładają starań, aby żadne z ich dziejowych wydarzeń nie pogrążyło się w niepamięci, lecz jak święte zawsze pozostało zachowane w dokumentach publicznych, sporządzonych przez najmędrszych z ludzi (Ap.1,4-6).

 

Dlatego Paweł przypominał christaińskim Hebrajczykom jaki los spotkał Izrael i jaki może ich spotkać i w związku z tym trzeba mieć na uwadze, że ZBAWIENIE JEST UTRACALNE.

Ogólnie rzecz biorąc mało który pastor (ja sie wcale nie spotkałem) naucza myślenia hebrajskiego.

Zanim narodziłem się z Ducha Uświęcającego doświadczyłem przebudzenia. Owo przebudzenie polegało na nielogicznym przekonaniu, że w momencie poznałem historię świata.

 

Ja bardzo mocno się dziwię wierzącym, którzy poddają się myśli greckiej oceniając owoce innych wierzących. Zwracają uwagę na wiedzę, a nie na to, czy w oparciu o historie biblijne ma owoce bliskie wielkim bohaterom Biblii czy też może antybohaterom.

Kain, Saul, kolejni synowie Salomona, Absalom i inni mieli zatwardziałe serca.

Dzisiaj wierzący zawracają uwagę nie na owoce nauczających ale na WIEDZĘ,  której wszak można się nauczyć.

 

(7) Dlatego, jak powiada Duch Święty: Dzisiaj, gdy usłyszycie głos Jego, (8) nie znieczulajcie serc waszych, jak w Rozgoryczeniu w dniu pokusy na pustyni, (9) gdzie prowokowali mnie ojcowie wasi, doświadczając mnie, a poznawali dzieła moje przez czterdzieści lat. (10) Przeto obrzydziłem sobie to pokolenie i rzekłem: Zawsze zwodzi ich serce. Oto oni nie poznali mych dróg. (11) Przeto przysiągłem w gniewie: Na pewno nie wejdą do mego odpoczynku!

 

Wiara w rozumieniu hebrajskim  to nie egzamin z Biblii, ale refleksja płynąca z historii biblijnych.

Jeśli nie znasz dróg Boga, znieczulasz swoje serce, to wiedz, że w skutek zwodzenia swego serca nie wejdziesz do wiecznego odpocznienia od zła tego świata, trosk, chorób, nienawiści i będziesz zdany/a na gniew Boży.

My mamy prawo do popełniania błędów, ale jeśli Twoje sumienie mówi Ci, że coś źle robisz, coś co Biblia klasyfikuje jako grzech, a Ty nic z tym nie robisz nie prosisz Jezusa o uwolnienie to podzieliszlis niezbawionych Izraelitów.