Słowianie nie w X wieku poznali Jezusa ale w wieku I.

Historię piszą zwycięzcy i w związku z tym jest ona napisana przez Watykan i Chazarów.

 

Jakiś czas temu napisałem o Ulfilasie żyjącym w IV wieku i nazywanym apostołem Gotów.

 

Wczoraj czytając list do Rzymian natknąłem się na rewelacyjny trop wskazujący, że Słowianie musieli poznać Jezusa i Słowo Boże już w I wieku. Wskazuje na to 15 rozdział tegoż listu:

 

“(19) Przez moc znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic, aż do Ilirii zacząłem wypełniać te krainy Ewangelią Chrystusa”

 

W przekładzie Budnego jest przypis, że “była to ziemia słowieńska”.

Zajmowała ona tereny obecnej Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii, Albanii i Macedonii Północnej:

 

 

Przeciętny historyk wie, że obszar zaznaczony na mapie zwany także Bałkanami był zamieszkały przez ludy przybyłe z Polski: Serbów Łużyckich i Białych Chorwatów.

Sporna może być tylko data przybycia na Bałkany. Oficjalnie przyjmuje się, że nastąpiło to w V/VI wieku.

W XVII i XVIII w. nazwa „Iliryjczyk” oznaczała prawosławnych Słowian, głównie Serbów.. i dlatego Budny tak określał Słowian zamieszkujących tereny nad Adriatykiem.

 

Niezależne królestwo powstało w 380 p.n.e., natomiast w 168 p.n.e. zostało ono podbite przez Rzymian i stało się rzymską prowincją Illyricum. Po tym   proces integracji Ilirów ze światem rzymskim jeszcze bardziej przyspieszył.

 

Jeśli więc Słowianie choćby nawet dopiero  w VI wieku przybyli na tereny Iliriil, to chcąc nie chcąc musieli się otrzeć o Dobrą Nowinę i… przekazać ją Braciom Polanom na północy. Musieli się zasymilować częściowo z Illyrjyczykami. Wszak handel istniał od dawna a ta mapka poniżej mapka takiego szlak za czasów apostołów:

 

źródło: kuriergalicyjski.com/sredniowieczne-szlaki-handlowe/

 

Mając to wszystko na uwadze jest wręcz niemożliwym aby Słowianie poznali Słowo Boże dopiero w X wieku i to jeszcze jak to nam przedstawia historia systemu bestii przez drużynę Mieszka I.

 

Apostoł Paweł nie tylko był w Ilirii (na (Bałkanach), ale planował również odwiedzić Hiszpanię:

 

(24) Może gdy udam się do Hiszpanii, przyjdę do was; bo mam nadzieję, przechodząc ujrzeć was i przez was zostać tam wyprawiony, jeślibym najpierw wami choć częściowo został nasycony. (25) A teraz idę do Jerozolimy, służąc świętym. (26) Upodobało się bowiem Macedonii i Achai złożyć pewną składkę na ubogich pośród świętych w Jerozolimie. (27) To postanowiły, bo są ich dłużnikami; bo jeśli poganie stali się uczestnikami tego, co duchowe, to winni są usłużyć im i w tym, co cielesne. (28) Gdy więc to wypełnię i zapieczętuję dla nich ten plon, odejdę i przez was, udam się do Hiszpanii.

 

Gdyby go nie zamordowano, to istotnie pojechałby z misją z Rzymu do Hiszpanii. Jest za to wielce prawdopodobne, że zrobili to za niego inni naśladowcy Jezusa w całej Europie.

 

Ówczesny świat nie był zamknięty dla Dobrej Nowiny, która rozprzestrzeniła się na całą Europę niczym ogień. To, że w pewnym momencie Rzym przejął chrześcijan to już inna sprawa, choć ważna ponieważ jaku punkt startowy nie ustala się poznanie Słowa Bożego, ale katolicyzację (rzymianizację) Polski, a jedno z drugim nie jest wszak tożsame.