Czy powinno się nazywać ludzi prowadzących eklezję pastorami?

Wolność jest poza zarejestrowanymi w sytemie bestii grupami o takim samym charakterze jaki miały pierwsze eklezje po zmartwychwstaniu Jezusa.

Wolność jest w Jezusie, a jeśli już są jakieś funkcje, to raczej starszych zborów, którzy bardziej pomagają niż afiszują się tytułem, którego w biblii nie ma.

 

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. 2 Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Psalm 23

 

Jest tylko raz użyte słowo bliskoznaczne do pastora – pasterz i wskazuje na opiekuna zboru, a nie tytuł niczym za komuny tytuł magistra.

On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami  i nauczycielami. — List do Efezjan 4:11

 

Jeśli więc już to osoby opiekujące się zborami powinny tytułować się mianem pasterzy. Tak jak jest napisane to w języku polskim. Ale pasterz źle się kojarzy, raczej z wieśniakiem, no więc musiało być pastor.

Natomiast nikt nie zwraca się do wierzących z większym poznaniem per “nauczycielu” czy “ewangelisto”, ale dla “pastora” zrobiono wyjątek aby nadać tej funkcji autorytetu.

 

Zwróćmy uwagę na to, że Jezus zabronił nazywania innych jednym z trzech określeń z Efzejan 4:11 –  nauczycielami.

 

(8) Ale wy nie pozwalajcie się nazywać Rabbi, bo jeden tylko jest – Nauczyciel wasz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi.
(Ewangelia Mateusza 23:8)

 

 

Ale Paweł wskazał tylko rolę a nie funkcję. Protestantyzm jest dzieckiem prostytutki dlatego właśnie, że nadano opiekunom grup moc autorytetu w słowie pastor. Ludzie zwracają się per pastorze.

Już kompletnie niebiblijnym jest zwracanie się do człowieka per  ksiądz, słowo bliskoznaczne ze słowem książę, czyli młody władca.

 

W dawnym kościele luterańskim opiekunów grup nazywano ministrami, czyli SŁUGAMI. Protestancki syjonizm nobilitował tę funkcję do miana dyrektora zboru.

 

Jeśli więc pastorem jest ktoś kto rozważa publicznie Pismo i ma swoją grupę, to osoby, które uznają słowo pastor niech nazywają mnie pastorem, a wtedy będą zmuszeni do skonfrontowania moich nauczań z syjonistycznym protestantyzmem kochającym obecny Izrael.

 

Gdyby wszyscy ludzie nazywający się pastorami mieli namaszczenie od Boga, to nie byliby w ekumeni, nie wspieraliby Zełeńskiego, nie popierali plandemi i zmian klimatycznych.

 

Hbr 13:20-21: “A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa; Niech was uczyni doskonałymi w każdym dobrym uczynku, abyście spełniali jego wolę, dokonując w was tego, co miłe w jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.”

 

Żaden z apostołów nie był pastorem ani żaden człowiek przez ponad 1000  lat później.

 

Jeden jest tylko pastor – Jezus Chrystus.