Mniej więcej na początku tego roku przyłapałem się, że czasem źle myślę o ludziach, których znam. Nieistotne czy wierzących czy nie. Poczułem, że tak nie powinno być. Wszak i ja sam mam nad czym pracować ze sobą i wiem, że każdy z nas ma lekcje do przejścia. Różnimy się tylko stopniem pracy nad sobą, egzaminami i dojrzałością.

Pan Jezus powiedział:

 

Czemu widzisz źdźbło w oku swego brata, a na belkę, która jest w twoim oku, nie zwracasz uwagi? Albo jakże możesz mówić swemu bratu: Bracie, pozwól, że wyjmę źdźbło, które jest w twoim oku, gdy sam nie widzisz belki, która jest w twoim oku? Obłudniku, wyjmij najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło, które jest w oku twego brata. Łukasza 6.

Kiedy cytuję ten wers przypomina mi się ten zabawny obrazek pokazujący śmieszność naszych belek….

 

My ludzie zw swoimi grzechami czasem jesteśmy żałośni a czasem zabawni…

My, ci lepsi inni ci gorsi…

Wypisz wymaluj świat zwierząt.

 

Ja poszedłem dalej za tym cytatem, nie tylko nie chce zwracać uwagi na źdźbło, tzn koncentrować się nad źdźbłem u innych, i nie tylko walczyć ze swoją belką, ale zastosować coś co nazwałem zasada odwróconego źdźbła.

Na czy to polega? Otóż kiedy zaczynam źle myśleć o kimś kogo znam, zaczynam sobie w myślach wymieniać dobre cechy tej osoby. To, co dobrego osiągnął, to w czym jest dobry, jakie ma zdolności.

Wtedy jest mi o wiele lepiej, a sam staje się mniejszy 🙂

Myślę, że o to w tym chodzi, aby być mniejszym.

 

Ta psychologia chrześcijańska ma potwierdzenie w biblii:

 

(48) i rzekł do nich: Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki.
(Ewangelia Łukasza 9:48)

 

Mało tego, stajemy się wtedy lepsi mam większy w związku z tym zapas w skarbcu:

 

(45) Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta.
(Ewangelia Łukasza 6:45)

 

 

Znajdujmy w ludziach to, co jest dobre. Ja tutaj nie mówię o takich ludziach jak Bergolio, Biden itp, choć i oni mają swoje zdolności, ale łamią Prawo Boże z premedytacją. Nie mam też na myśli socjopatów z reala.

Mam oczywiście na myśli naszych znajomych w realu, bliskich lub dalszych.

 

Myślę, że dobry człowiek, czujący się mniejszym, sprawia że inni czują się w jego towarzystwie akceptowani, a nie potępiani.

Jeśli ktoś idzie drogą Jezusa, to na pewno pociągnie za sobą innych swoim charakterem.

 

Odwróćmy więc “źdźbło” i wytkajmy innym ich zalety. To nie oznacza akceptacji grzechu, ale brak osądzania, więcej miłości, empatii i nas samych uczy taka postawa pokory.

 

Chwała Jezusowi Chrystusowi.