To miła rzecz komuś coś dać.

Chciałem tak spontanicznie podziękować wszystkim tym, którzy doceniają to, co robię. Dziękuję tym, którzy piszą mi, że dzięki moim tekstom wzrastają w wierze lub uświadamiają sobie czy jest ten system. Może nawet nigdy nie pisałem o tym w ten sposób. Po prostu ja coś robię, a Wy po prostu piszecie do mnie.

Dziękuję Wam za to, że jesteście. Dobrze jest wiedzieć, że jest się komuś potrzebnym.

Pisać by pisać to sztuka dla sztuki.

Może czasem nie jestem wylewny, ale doceniam Wasze maile i  dobre słowo.

 

 

Myślę, i żadna to chyba nowość, że nieszczęśliwy jest ten człowiek, który nie może komuś coś dać. Jezus dał nam siebie.

Ja piszę o tym, co może pomóc zrozumieć Wam ten świat w kontekście Słowa.

 

 

Mam kilku znajomych, którzy mnie budują, wspierają duchowo. To ich dar Ducha, a dla mnie jest to łaska od Boga.

 

Sami w sobie jesteśmy niczym. Realizujemy się dopiero jako ludzie w relacjach z innymi.

Stąd wielu samobójców. Oni czują się niepotrzebni, a wystarczy, że zaczęliby czuć kogoś, a nie tylko siebie.

 

Ten świat kiedyś przestanie istnieć w takiej formie jaką znamy, ale miłość Wasza nie zginie.

Ciało zginie, ale miłość nie zginie.

Zbierajmy więc skarby w niebie. Te są niezniszczalne.

 

 

 

Niedawno pewien brat podesłał mi ten ciekawy filmik:

 

Ten kot daje miłość właścicielom.

Już niebawem będziemy połączeni face to face ze źródłem miłości jaką jest Jezus.

 

 

My sobie dajemy miłość przez latorośl w krzewie winnym jakim jest Jezus.

Sława Jezusowi za Jego latorośl.