Żydzi Górscy – bardzo realni potomkowie Izraelitów.

Oczywiście jak to prof. Filkentsien powiedział nie ma takiego narodu jak Żydzi i ja się z nim zgadzam. Na Izrael składało się 12 plemion w tym Judejczycy. Nie było plemienia żydowskiego.

To tak w skrócie tytułem wstępu.

 

Ostatnio szukałem różnic między Żydami Sefardyjskimi a Aszkenazyjczykami i o dziwo trafiłem na jeszcze innej krwi grupę określaną mianem Żydów.

Poszukiwanie okazało się strzałem w 10kę.  Żydzi Górscy to prawdziwi, realni potomkowie Izraelitów.

 

Jak podaje anglojęzyczna Wikipedia:

Społeczność Górskich Żydów powstała w starożytnej Persji , począwszy od V wieku p.n.e.; ich język, zwany Judeo-Tat , jest starożytnym językiem południowo-zachodnim Iranu, który łączy w sobie wiele elementów starożytnego hebrajskiego .

Uważa się, że do Persji dotarli ze starożytnego Izraela już w VIII wieku p.n.e. Kontynuowali migrację na wschód, osiedlając się w górzystych obszarach Kaukazu. Górscy Żydzi przetrwali liczne historyczne perypetie, osiedlając się na skrajnie odległych i górzystych terenach. Byli znani z doskonałych wojowników i jeźdźców konnych.

Główną górską osadą żydowską w Azerbejdżanie jest Qırmızı Qəs , bə , zwana także Jerozolimą Kaukazu. Po rosyjsku Qırmızı Qəsəbə nazywano kiedyś Еврейская Слобода (translit. Yevreyskaya Sloboda ), „Wioską Żydowską”; ale w czasach sowieckich przemianowano ją na Красная Слобода (translit. Krasnaya Sloboda ), „Czerwona Wieś”. ^[14]

Żydzi górscy różnią się od Żydów gruzińskich z gór Kaukazu . Te dwie grupy różnią się kulturowo i etnicznie, mówią różnymi językami i mają wiele różnic w zwyczajach i kulturze.

 

Teraz uwaga!

Górscy Żydzi mają ustną tradycję, przekazywaną z pokolenia na pokolenie, że są potomkami Dziesięciu Zaginionych Plemion wygnanych przez króla Asyrii (Aszur), który rządził północnym Irakiem z Mosulu (po drugiej stronie Tygrysu od starożytnego miasta z Niniwy ). Odniesienie najprawdopodobniej dotyczy Salmanasera , króla Asyrii, o którym mowa w II Król. 18:9-12.

 

Zgodnie z lokalną tradycją żydowską około 19 000 Żydów opuściło Jerozolimę (używaną tutaj jako ogólne określenie Ziemi Izraela) i przeszło przez Syrię, Babilonię i Persję, a następnie, kierując się na północ, weszło do Mediów.

Nadal przestrzegają żydowskich przepisów żywieniowych i potwierdzają swoją wiarę w życie rodzinne.

 

Podczas II wojny światowej zginęło kilka tysięcy Żydów Górskich.

Wielu górskich Żydów wyemigrowało do Izraela lub Stanów Zjednoczonych.

 

Jeszcze jedna ważna ciekawostka potwierdzająca autentyczność Żydów Górskich jako potomków Izraelitów:

“pod koniec XIX i na początku XX wieku Górscy Żydzi posiadali ziemię i byli rolnikami i ogrodnikami, uprawiając głównie zboża. Ich najstarszym zajęciem była uprawa ryżu , ale hodowali też jedwabniki i uprawiali tytoń . Szczególnie godne uwagi były winnice żydowskie . Żydzi i ich chrześcijańscy sąsiedzi Ormianie byli głównymi producentami wina”

 

W odróżnieniu od Chazarów i Edomitów nie zajmowali się handlem i nie prowadzili koczowniczego jak Chazarowie trybu życia.

 

Górscy Żydzi nie są Sefardyjczykami (z Półwyspu Iberyjskiego) ani Aszkenazyjczykami (z Europy Środkowej), ale raczej perskiego pochodzenia żydowskiego i przestrzegają pewnych zwyczajów Mizrachi. Górscy Żydzi przez wieki wytrwale trzymali się swojej religii, rozwijając własne, unikalne tradycje i praktyki religijne.

 

Niestety tradycje górskich Żydów zdążyły być przesycone naukami kabały i żydowskim mistycyzmem…

 

We wczesnych dekadach istnienia Związku Radzieckiego rząd podjął kroki w celu stłumienia religii. W związku z tym w latach 30. Związek Radziecki zamknął synagogi należące do górskich Żydów co również może być wskazówką na konflikt między prawdziwymi potomkami Izraelitów a Chazarami we władzach ZSRR.

 

Niestety górscy żydzi byli  delegatami u Theodora Herzla na pierwszym Kongresie Syjonistycznym , który odbył się w Bazylei , w Szwajcarii (1897)… Wielu z nich współtworzyło obecny Izrael. Ale wielu z nich była pochodzenia Chazarskiego.

„Pochodzenie tych [górskich] Żydów, podobnie jak tych z Buchary, zaginęło w mgle folkloru… prawdopodobnie byli potomkami słynnych chazarskich konwertytów średniowiecza”. – Diaspora autorstwa Howarda Sachara (Nowy Jork, NY: Harper and Row, 1985), s. 438.

„Istnieje wiele hipotez na temat potomków Chazarów. Uważa się, że żydowscy Tatowie z Kaukazu są ich bezpośrednimi potomkami; jednak pozostaje to mało prawdopodobne, ponieważ Tatowie mówią językiem irańskim. Można przypuszczać, że ich przodkowie stanowili część Chazarów państwa, ale nie można ich powiązać z samą chazarską grupą etniczną”. – “Que sait-on des Khazars ou e’tat des lieux historique d’un peuple oublie” Aleksieja Terechtchenko, w L’Empire khazar , wyd. Jacques Piatigorsky i Jacques Sapir (Paryż: Autrement, 2005), s. 77.

http://www.khazaria.com/mountainjews.html

 

Ale z pokolenia na pokolenie przekazywali opowieść o swoim pochodzeniu od izraelskich jeńców podboju asyryjsko-babilońskiego w ósmym i siódmym wieku pne, znanego jako „niewola wschodnia”. Pierwotne miejsca ich osadnictwa to Babil ( Babilonia ) i Madae-Peres (starożytne media i Iranaż po wschodni Kaukaz i południowy Daghestan). Wiele dawnych osad żydowskich w tym regionie pochodzi z czasów starożytnych, w tym w Kuba (G’ulgatte), Myushkyur, Nyutyug, Orog, Garczok, Khameydi i Nyugdi. O obecności Żydów świadczą pozostałości studni, cmentarzysk z żydowskimi nagrobkami, a w wielu górskich wsiach napisy epigraficzne, fragmenty żydowskich ksiąg świętych, modlitewniki, talizmany ( mazuze ) i inne dowody.

 

 

 

1910 r.

 

Zwyczaje, ubiór, praktyki religijne, anatomia fizyczna, przesądy i język Górskich Żydów, jak pokazano na wielkiej wystawie w Muzeum Żydowskim w Nowym Jorku, mają niewiele wspólnego z ludami tureckimi lub w szczególności z zjudaizowanymi Chazarami, ale mają wiele wspólnego z północnym Bliskim Wschodem. Ich językiem jest juwri (juhuri), pochodzenia staroperskiego, spokrewniony z językiem perskim, którym posługują się Żydzi w Tadżykistanie i Uzbekistanie, a także zawierający wiele elementów tureckich i semickich.

 

Byli także wielkimi wojownikami, jak ich sąsiedzi. Ale są też niektórzy (około 4 procent?) Górscy Żydzi, którzy mają rude włosy zamiast czarnych. Artykuł Emila G. Hirscha „Włosy” w Jewish Encyclopedia (1901-1906) stwierdza: „Z drugiej strony na Kaukazie, gdzie tubylcy są ciemni, Żydzi mają 96 procent ciemnych włosów. również dość wysoki, osiągając w niektórych obserwacjach 4 procent”. Ale napisał to niezręcznie. W tabeli numer 2 Hirsch dzieli 4% nieciemnych włosów kaukaskich Żydów górskich na 2% rudych i 2% jasnych włosów, powołując się na Pantukhofa jako źródło. Czy rude włosy są prawdopodobnie dziedzictwem Chazarów? Można argumentować, że mniejszość (choć nie większość) górskich Żydów pochodzi od Chazarów i należy podjąć dalsze śledztwa.

 

Ale, co ciekawe w kontekście eschatologicznym większość Chazarów, którzy pozostali na Kaukazie po X wieku, została zmuszona do przejścia na islam…

Stąd połączenie w jedną religię światową.

 

Kuchnia . Jedzenie Górskich Żydów jest ponoć znakomite.  wersje szaszłyka z kurczaka ( szisz-kebab ) i dolmy (nadziewane liście winogron)  W Nowym Jorku jest wiele bardzo dobrych górskich żydowskich i perskich restauracji, a jedna z perskich restauracji nazywa się „Khazar” od perskiej nazwy Morza Kaspijskiego.

Gościnność . Górscy Żydzi byli hojni wobec gości, podobnie jak ich kaukascy sąsiedzi. Ken Blady mówi, że ta gościnność prawdopodobnie pochodzi od samych Żydów: „Jako jeden z najstarszych mieszkańców regionu i ludzi, którzy przynieśli monoteizm na kaukaską ziemię, być może to Żydzi utkali praktykę hachnosat orchim biblijnego patriarchy Abrahama (przyjmowanie gości) w tkankę daghestańskiej kultury. Każdy gość traktowany był tak, jakby był osobiście przysłany przez Boga.

W każdym żydowskim domu wydzielono dla gości specjalny pokój lub chatę pokrytą najlepszymi dywanami. Każdy gospodarz… obsypuje ich najlepszymi potrawami i alkoholami…” (s. 165-166)

Muzyka i taniec . Instrumenty używane przez Górskich Żydów to smoła (szarpany instrument smyczkowy) i saz (flet z długimi szyjami) (Blady, s. 166). Saz to tureckie słowo. Blady mówi też, że wśród Górskich Żydów było „wielu utalentowanych muzyków i wspaniałych gawędziarzy” (s. 167). Ponadto: „Górscy Żydzi byli zgrabni w swoich ruchach i byli doskonałymi tancerzami…” (s. 168).

Odwaga i niezależność . Podobnie jak Chazarowie, górscy Żydzi byli „wyszkolonymi jeźdźcami i doświadczonymi strzelcami” (Blady, s. 166). Kochali konie i przyrodę. Górscy Żydzi znali wartość samoobrony i nosili i posiadali wiele broni (zwłaszcza sztyletów).

Dobroczynność . Blady wyjaśnia, że ​​wszystkie górskie żydowskie miasteczka miały „dom życzliwości i dobroczynności”, który pomagał biednym i chorym ludziom.

 

Związek małżeński. Jeszcze do niedawna wesele obchodzono osobno w domu pana młodego i panny młodej. Na zaręczyny przed ceremonią zaślubin, panna młoda otrzymuje ubranie, ozdoby i rytualne ciasto ( likakh ). Dwa dni przed przybyciem drużbów po pannę młodą jej przyjaciele śpiewali jej pieśni pożegnalne z rodzinnego ogniska. Kiedy przybyli drużbowie, przyjaciele panny młodej żądali ceny za pannę młodą, zanim ją wyprowadzą. Drużbowie nosili zapalone świece, płonące lampy, a nawet pochodnie, towarzysząc jej do domu pana młodego z muzyką, śpiewem i tańcem. Po drodze, zza elegancko ubranej panny młodej okrytej jedwabną chustką, rzucali jej na głowę cukierki i ryż —życzy jej powodzenia i płodności. Możliwe były małżeństwa między pokrewnymi, zwłaszcza między kuzynami. Podobnie jak w przeszłości, nadal istnieją małżeństwa lewiratyczne i sororatyczne oraz rytuał rozwodu znany jako khalitse. Dziś wesele odbywa się wspólnie, ale poprzedzają go tradycyjne zwyczaje, takie jak zaloty z swatką, zaręczyny, pobranie ceny panny młodej (w przebraniu prezentów) i negocjowanie umowy małżeńskiej ( ketubo ). Samo wesele jest bardzo licznie odwiedzane, ponieważ zapraszani są nie tylko wszyscy krewni, ale także sąsiedzi, przyjaciele z pracy i rytualni przyjaciele. Każdy gość przynosi prezent —dziś zazwyczaj koperta z pieniędzmi, którą przekazuje się specjalnemu kolekcjonerowi. Kwota i nazwisko dawcy wpisuje się na listę, aby w dobrych czasach dług można było spłacić podczas ceremonii rodziny dawcy. Bliscy krewni Pana Młodego i Panny Młodej służą materialną i praktyczną pomocą w organizacji i realizacji wesela.

Wesela są wystawne, ze stołami z etnicznymi potrawami oraz różnymi napojami i przystawkami. Wesele obchodzone jest przy muzyce, tańcu i pieśniach oraz niezliczonymi toastami. Uroczystościom przewodniczy wyznaczony mistrz toastów , tamada. W kulminacyjnym momencie wesela grany jest taniec specjalnie dla Panny Młodej. W otoczeniu krewnych i bliskich przyjaciół tańczy z wieloma gośćmi, a tancerze dają jej pieniądze (wkładając je do jej ręki). Pod koniec wesela podawane są słodycze i herbata.

 

Aby utrzymać posłuszeństwo masy robotniczej Górskich Żydów, burżuazja i kupcy prowadzili działalność filantropijną — budowali synagogi i otwierali żydowskie szkoły religijne. Ich rabini wyszli nie tylko jako strażnicy wiary, ale jako sędziowie ściśle kontrolujący codzienne życie w dzielnicach (lub gettach, magazynach ), w których żyli Górscy Żydzi, odizolowani od otaczającej ludności

Nawet dzisiaj, w przeddzień ostatniego święta, wierzące rodziny poświęcają dla każdej osoby ptaka i kurczaka.

Śmierć i życie pozagrobowe. Wciąż praktykowanych jest wiele tradycyjnych zwyczajów pogrzebowych i żałobnych, z których większość nawiązuje do tradycji ortodoksyjnych Żydów. Zmarły jest pochowany w dniu śmierci na cmentarzu żydowskim. W pogrzebach biorą udział nie tylko wszyscy krewni, bliscy i dalecy, ale także cała lokalna społeczność Górskich Żydów pod przewodnictwem jej duchowieństwa. Żałoba ( yos) odbywa się przez siedem dni w domu zmarłego, a główną rolę odgrywają kobiety, w tym zawodowe żałobnice. Po siedmiu dniach organizowane jest pierwsze nabożeństwo żałobne, które oznacza koniec okresu żałoby dla wszystkich z wyjątkiem bliskich krewnych.

 

https://www.encyclopedia.com/humanities/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/mountain-jews

 

Dzisiejsi Żydzi nie budują synagog i zasymilowali się z innymi nacjami a więc wiele czynników wskazuje na to, że Żydzi Górscy mogą być prawdziwymi potomkami Izraelitów.

Jak powyższy opis wskazuje, zdecydowanie różnią się od obecnych Żydów mieszkających w Polsce czy USA.

Znaczna część przestała być wierząca. Jednym z powodów były prześladowania chazarskich bolszewików. Częściowo w reakcji na powstanie państwa Izrael. Zaczęto uważać żydowskość za szkodliwą, a bardziej konserwatywne elementy w gminie zaczęły łączyć czołowe elementy górskiej ludności żydowskiej z syjonistami.

 

 

To tyle z dobrych cech. Wszedłem na stronę tych Żydów i okazuje się, że prowadzą retorykę systemu bestii co do dźgania. No niestety, ale wymieszanie nacji, bliskość z Chazarami, pociąg do władzy zrobiły swoje.