Dziesiąta czerwona jałówka i wyższość ofiary Jezusa.

W poprzednim tekście o świątyni napisałem o kontynuacji wątku jałówkowo-świątynnego.

Na początku napisałem, że nie ma się czego bać ponieważ już były złowieszcze tetrady i 23 wrzesień, co nie oznacza braku przyspieszenia apokalipsy, gdyż nawet jeśli ludzie antychrysta coś będą sfingować, to i tak wkomponuje się to w czasy ostateczne. Po prostu chodziło mi o naciąganie sytuacji do proroctw.

Przykład jednej z wielu “pomyłek”:

 

https://gloria.tv/article/39pF13ypwyznCpzJ1n3xR6vmx

 

 

 

Kilka miesięcy temu na zjeździe czytelników w Kielcach brat Konrad zainteresował nas ową jałówką w kontekście Jezusa.

Postanowiłem to opisać używając celowo  czasem hebrajskiego imienia Jezus czyli – Jeszua.

 

Zgodnie z tradycją żydowską ofiarowano do tej pory 9 czerwonych jałówek.

 

Jako pierwsi ofiarowali Mojżesz i Eleazar,

Następnie Ezdrasz

Dwie inne przez Szymona Sprawiedliwego

Dwie kapłana Jochanana.

Siódma ofiarował Eliasz

Ósmą Hamamela Egipcjanin.

Dziewiątą  Yishmael syn Plabi w roku ok 15-16, a więc za życia Jezusa.

 

Tradycja żydowska mówi, że ostatnia zostania spalona przez mesjasza w czasie odbudowy świątyni.

 

 

Wielu dobrych chrześcijan jest podekscytowanych sporadycznymi doniesieniami o narodzinach nowej czerwonej jałówki, rozumiejąc, że jest to znak od Boga, że czas na odbudowę świątyni żydowskiej jest blisko. Ale gdyby znaleziono czerwoną jałówkę, a potem złożono w ofierze, jak powinniśmy rozumieć zwłaszcza w świetle brytyjskiej Chadasy i jego nauczania, że Jeszua jest substancją tego, co reprezentuje czerowny cieć JHWH?

 

Ponieważ Jezus (z hebr.. Jeszua) jest substancją cienia czerwonej jałówki jego ofiara jako najwyższego kapłana  na wzór Melchizedeka rzeczywiście poprzedzała  “odbudowę” świątyni.

 

Chrystus bowiem nie wszedł do świętego namiotu, który sporządziły ludzkie ręce jako namiastkę tego prawdziwego, ale wszedł do samego nieba. Teraz oręduje za nami przed Bogiem. (25) I nie wchodzi co roku do miejsca świętego z cudzą krwią jak arcykapłan po to, aby wielokrotnie ofiarować samego siebie. (26) W takim razie musiałby bowiem wielokrotnie cierpieć od założenia świata. Lecz On pojawił się tylko jeden raz, kiedy wypełniły się czasy, aby pozbawić grzech mocy przez swoją ofiarę. Hbr 9

 

oraz

“Skoro zatem Prawo dotyczyło cienia dóbr przyszłych a nie ich samych, nigdy nie potrafi doprowadzić do doskonałości tych, którzy co roku przynoszą ofiary bezustannie składane. (2) Czyż nie zaprzestanoby ich składać, gdyby uczestnicy tych obrzędów raz oczyszczeni nie mieli już świadomości grzechów” Hbr 10.1

 

Odbudowa ta zaznaczona była w Jana 2.19

 

“A Jezus im odpowiedział: – Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni zbuduję ją na nowo.”

 

Chociaż ta świątynia zbudowana jest bez udziału rąk ludzkich (Mt 26:26-28, 1 Kor 12:27, Ef 4:4 11,2, Kol 1:24)

 

„Bóg, który stworzył świat i wszystko w nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką” Dz 17:24.

 

 

Zwolennicy Mesjasza są teraz częścią Świątyni Jego Ciała i są nazywani Żywymi kamieniami. 1 P 2:5.

Ofiara 10 czerwonej jałówki – Jeszua – ustanowił nowe kapłaństwo Melchizedeka (Hbr 5:10 i P 2:5), które zastępuje starsze kapłaństwo lewickie Arona (hbr 13:10).

Tak więc zostaliśmy oczyszczeni z naszych grzechów poprzez lepsze “zraszanie” niż to co dawał namiot Mojżesza. (Mt 26:28, Hbr 9:14, Ef 1-7, 1 P 1:2, Rz 5:9).

 

Ważnym jest abyśmy pamiętali, że Pismo święto nakazuje nam uważać Jeszuę, którego uznano za godnego większej chwały niż Mojżesz – tyleż chwały ile budowniczy domu ma więcej honoru niż sam dom.(Hbr 3:1-6), a sam Jeszua jest najwyższym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Tylko Jeszua łączy Boga i człowieka.

 

Zastanów się więc w jaki sposób Nowy Testament pokazuje że Jeszua jest większy od Mojżesza:

 

1. Pierwszy Hebrajczyk Abraham . Jana 8:53-58.
2. Izrael i jego dzieci.  Jana 4.12-14
3. Mojżesz i wszystkie anioły. Hbr 3:1-6, Mt 17:1-8, J 1:17
4. Salomon największy król Izraela. łk 11:31
5. Jonasz jeden z największych proroków Izraelskich. Mt 12:41.
6. Eliasz – jeden z największych proroków izraelskich. Mt 17:1-8
7. Sama Święta Świątynia (Mt 12:60

 

W rzeczywistości mówi się, że Jezusa “podtrzymuje wszechświat słowem swej mocy” Hbr 1:3 i jest nazywany samym stwórcą (Jana 1:1-3, Kol 1:16-19), który zasiada z tronu samego Boga (Ps45:6-7, Hbr 1:8).

Najprościej mówiąc Mojżesz stoi wobec Jesziu tak, jak stworzenie stoi przed stwórcą i odpowiada przed nim.

 

Kościół zaś (gr. eklezja – zgromadzenie) jest przywołaną grupą  WSZYSTKICH narodów, którzy stali się uczestnikami błogosławieństw przymierza i odkupieńczych  celów Pana, Boga Wszechmogącego.

Cała historia etnicznego Izraela została dokonana, aby zdobyć Jeszue na Moriah (Moria), to samo miejsce, wzgórze gdzie:

 

Bóg powiedział: weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jakie ci wskażę. 
Ks. Rodzaju 22:2

 

 

 

Jeszua jako Moriah jest centralnym punktem całej historii.

 

On jest ołtarzem i całe wylanie gniewu Bożego przeciw grzechowi zostało dokonane ponieważ wiązało się to z torturami i śmiercią jedynego Cadyka jaki kiedykolwiek żył.

 

Reasumując Jeszua jest 10 czerwoną jałówką.

 

 

Na podstawie tekstów znalezionych w sieci.