„Prawdziwe znaczenie słowa ‘sela‘ w Biblii”

”

Geoffrey Grider

Sela Petra jest prawdziwym miejscem istniejącym obecnie, ale także, co ma większe znaczenie, słowo ‘sela’ stanowi tak naprawdę wskazówkę dotyczącą czasu związanego z proroctwem biblijnym.

„Jak księżyc będzie utwierdzone na wieki i jak wierny świadek na niebie. Sela” (Psalm 89:37, UBG).

Jestem pewien, że jak większość osób, tak i was nauczono, że w Biblii słowo „sela” oznaczało, iż Bóg chce, żebyście „zatrzymali się i rozmyślali” nad tymi fragmentami Pisma Świętego, w których pojawia się to słowo. Zatrzymanie się i rozmyślanie nad Słowem Bożym jest zawsze rzeczą dobrą, ale to powiedziawszy, znaczenie słowa „sela” to coś więcej niż wskazanie, by przystanąć i porozmyślać. Pojawia się ono w Biblii Króla Jakuba dokładnie 75 razy i to prawie za każdym razem w kontekście Powtórnego Przyjścia Jezusa Chrystusa oraz bitwy Armagedonu pod koniec Wielkiego Ucisku.

Zacznijmy od tego, że Sela jest rzeczywistym miejscem, dosłownie istniejącym do dnia dzisiejszego. O jego położeniu geograficznym czytamy w 14. rozdziale 2 Księgi Królewskiej:

„Też też poraził Edomczyków dziesięć tysięcy w dolinie solnej, i wziął mocą Selę, a nazwał imię jej Jokteel, aż do tego czasu” (2 Krl 14:7, BG).

A zatem werset ten przede wszystkim pokazuje nam, że Sela jest miejscem, które istniało w tamtym czasie i które istnieje dziś. Teraz nazywamy je otoczonym skalistym murem  miastem Petra, zlokalizowanym w Jordanii.

O Sela wspomina także wiele razy Księga Izajasza:

„Poślijcie w darze baranki władcy kraju, z Seli przez pustynię do góry córki syjońskiej! I będą córki Moabu nad brodami Amonu jak ptak trzepoczący, jak pisklęta w gnieździe” (Iż 16:1-2, BW).

„Niech się odezwie pustynia i ci, którzy nią ciągną, osiedla, gdzie mieszkają Kedareńczycy, niech się głośno weselą mieszkańcy skalistych gór, niech radośnie wołają ze szczytów górskich!” (Iz 42:11, BG).

Fascynujące w Iz 42:11 jest to, że ustęp ten odnosi się do ludzi z Sela nazywając ich „mieszkańcami skalistych gór”.

Również Księga Abdiasza wspomina o cywilizacji zamieszkującej skaliste tereny Ziemi Edomu. Sela Petra była stolicą Edomu:

„Widzenie Abdyjaszowe. Tak mówi panujący Pan o ziemi Edomskiej: Słyszeliśmy wieść od Pana i od posła wysłanego do narodów: Ruszcie się, a powstańmy przeciwko niemu ku bitwie, Oto cię maluczkim uczynię między narodami, ty będziesz bardzo wzgardzony. Pycha twego serca zdradziła cię, o ty! który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, w wysokiem mieszkaniu twojem, który mówisz w sercu swojem: Któż mię na ziemię ściągnie?” (Ab 1:1-3, BG).

Jest o wiele więcej odniesień, jakie mógłbym wymienić wskazujących na to, że Sela ma swą prawdziwą lokalizację geograficzną; ufam jednak, że powyższe wersety będą wystarczające.

Teraz gdy ustaliliśmy, że Sela to rzeczywiste miejsce historyczne, sprawdźmy, czy Biblia zawiera odniesienie do miasta Sela Petra jako zamieszkałego i wykorzystanego w przyszłości w sposób proroczy.

Żydzi w czasie utrapienia dla Jakuba – Wielkim Ucisku

Biblia mówi o tym, że nadejdą dni znane jako „czas utrapienia dla Jakuba”, który będzie bardzo groźnym, przerażającym okresem w historii ludzkości. W 30. Rozdziale Księgi Jeremiasza Pan daje proroctwo o czasie w przyszłości, gdy Żydzi zostaną ponownie zgromadzeni w swojej ziemi, Izraelu, jednak nie będzie to czas pokoju. W rzeczywistości będzie wprost przeciwnie:

„Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana, mówiąc: Tak powiada Pan, Bóg Izraelski, mówiąc: Napisz sobie wszystkie słowa, którem mówił do ciebie, na księgach. Albowiem oto idą dni, mówi Pan, a przywrócę więźniów ludu swego Izraelskiego i Judzkiego, mówi Pan, i przyprowadzę ich do ziemi, którąm był dał ojcom ich, i posiędą ją. A teć są słowa, które mówił Pan o Izraelu i o Judzie; Tak zaiste mówi Pan: Słyszeliśmy głos strachu i lękania, i że niemasz pokoju. (…) Biada! Bo wielki jest ten dzień, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakóbowego, przecie z niego wybawiony będzie” (Jer 30:1-5,7, BG).

Wiemy, że ów „czas utrapienia dla Jakuba” jest tym samym, który Nowy Testament określa mianem „Wielkiego Ucisku”. Czas, gdy w sposób widzialny panować będzie antychryst, zaś jego głównym celem będzie lud Jakuba, który stał się Izraelem – Żydzi.

Bóg przygotowuje kryjówkę

Bóg obiecał, że w chwili, gdy Żydzi zostaną przywróceni już nigdy więcej nie będą wypędzeni. Jednakże szturm, jaki przypuści na nich antychryst będzie tak agresywny i tak potworny, że Bóg usunie ich z drogi i ukryje ich w miejscu, w którym szatan nie będzie miał do nich dostępu.

Jezus nakazuje nam wrócić szczególną uwagę na proroka Daniela z uwagi na niesłychanie ważną wskazówkę. Oto ona:

„Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą w miejscu świętym (kto czyta, niech zrozumie); Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, aby coś zabrać ze swego domu. Kto zaś będzie na polu, niech nie wraca, aby wziąć swoje szaty. A biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimę albo w szabat. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone” (Mt 24:15-22, UBG).

„A gdy zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że spustoszenie jest bliskie. Wówczas ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry, a ci, którzy są wewnątrz miasta, niech wyjdą, a ci, którzy są na wsi, niech do niego nie wchodzą. Będą to bowiem dni pomsty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane” (Łk 21-20-22, UBG).

My, którzy bierzemy Biblię dosłownie widzimy wyraźnie, że podczas Wielkiego ucisku Żydzi z konieczności będą zmuszeni prowizorycznie uciec do miejsca na pustkowiu, które znajduje się również w górach.

Ilustracja – W świecie starożytnym, w odniesieniu do otoczonego skalistym murem miasta Petra powszechnie stosowano jego pełną nazwę – Sela Petra. Powyższa rycina z 1850 r. pt. „Ruiny Sela Petra” autorstwa Laborde’a jest tego świetnym przykładem.

Księga Objawienia rzuca jeszcze więcej światła na temat owej „ucieczki”, którą wymusi na Żydach Bóg, by zbiegli przed antychrystem:

„I dano kobiecie dwa skrzydła wielkiego orła, aby poleciała na pustynię, na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od węża. I wyrzucił wąż ze swojej paszczy za kobietą wodę jak rzekę, którą smok wyrzucił ze swojej paszczy. I rozgniewał się smok na kobietę, i odszedł, aby walczyć z resztą jej potomstwa, z tymi, którzy zachowują przykazania Boga i mają świadectwo Jezusa Chrystusa” (Obj 12:14-17, UBG).

Widzimy zatem, że wierzący Żydzi zostaną przeniesieni do uprzednio przyszykowanego miejsca na pustkowiu na „czas, czasy i połowę czasu”, czy też trzy i pół roku, jak zostało to przepowiedziane przez proroka Daniela. Wierzymy, że to w położonej wśród czerwonych skał mieście Sela Petra Bóg ukryje Żydów, podczas gdy antychryst zasiądzie w odbudowanej Świątyni jak gdyby był samym Bogiem.

Ostrzeżenie – w przekładzie New International Version [za Wikipedią: „NIV – protestancki przekład Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu na język angielski, publikowany przez wydawnictwo Zondervan. Jest to najpopularniejsze w krajach anglojęzycznych współczesne tłumaczenie Biblii – przyp. tłum.] słowo to zostało w całości usunięte. W autoryzowanej przez Króla Jakuba wersji Biblii Świętej z 1611 r. słowo „sela” występuje dokładnie 75 razy i jak wam tutaj pokazujemy, jest to fenomenalna wskazówka do interpretacji proroctwa jeżeli chodzi o istotę oraz charakter Powtórnego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Wersja NIV usuwa jednak owo słowo ze wszystkich 75 miejsc w Starym Testamencie, w których się ono pojawia, niczym go nie zastępując. Po prostu je wymazali! Jako że słowo „sela” ujawnia tak wiele jeżeli chodzi o powrót Jezusa, to jak uważacie, komu zależałoby na usunięciu go i ukryciu przed wami wszystkich tych informacji?

„Sela” jako wskazówka dotycząca powrotu Jezusa Chrystusa

Jak dotąd wykazaliśmy, zamiast bycia sygnałem, by „zatrzymać się i rozmyślać”, słowo „sela” w Biblii po pierwsze jest rzeczywistym, dosłownym, historycznym miejsce istniejącym po dziś dzień. Po drugie, jest to prawdopodobnie kryjówka Żydów w czasie Wielkiego Ucisku z uwagi na wiele szczegółowych tropów znajdujących się w Piśmie Świętym.

Spróbujemy teraz połączyć to wszystko ze sobą badając umiejscowienie słowa „sela” w Biblii. Wyciąga ono na światło dzienne cenne, nowe pojmowanie w kwestii wydarzeń rozgrywających się w czasie Wielkiego Ucisku, a także intrygujące powiązanie pomiędzy Sela Petra i wierzącymi Żydami w momencie, gdy podczas swej ucieczki skryją się przed antychrystem. Oto ono: Gdziekolwiek by nie znaleźć słowo „sela” w Starym Testamencie, prawie zawsze znajdziemy – albo kilka wersetów wcześniej albo później – odniesienie do powrotu Chrystusa pod koniec Wielkiego Ucisku.

Dla przykładu w Psalmie 24 słowo „sela” figuruje dwukrotnie:

„To jest pokolenie tych, którzy go szukają, którzy szukają twego oblicza, Boże Jakuba. Sela” (Ps 24:6, UBG),

„Któż jest tym Królem chwały? PAN zastępów, on jest Królem Chwały. Sela.” (Ps 24:10, UBG).

A w całym tym ustępie widzimy bezpośrednie odniesienia do Powtórnego Przyjścia:

„Któż jest tym Królem chwały? PAN mocny i potężny, PAN potężny w boju. Podnieście, o bramy, wasze głowy; podnieście się, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały” (Ps 24:8,9, UBG).

Przechodząc do Psalmu 46, znów to widzimy:

„PAN zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest naszą twierdzą. Sela” (Ps 46:11, UBG).

„Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, on wydał swój głos i rozpłynęła się ziemia” (Ps 46:6, UBG).

Gdziekolwiek by nie spojrzeć, słowo „sela” jest praktycznie zawsze powiązane i znajduje się w towarzystwie bezpośrednich, wyraźnych odniesień do Powtórnego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Opinia autora niniejszego tekstu jest taka, że właśnie z tego powodu Pan umieścił słowo „sela” tam, gdzie to uczynił, abyśmy my, pokolenie dni ostatnich, dostrzegli, iż wydarzenia te się przybliżają i żebyśmy mieli odnowioną pewność co do tego, że wszystkiemu, co jest w Słowie Bożym możemy zaufać całkowicie.

Pomyślcie o tym przy podsumowaniu:

·         Jezus jest nazywany Skałą, a Sela Petra tłumaczy się na język hebrajski i grecki („Petra”) jako „skała”. Biblię najpierw napisano po hebrajsku (ST), potem po grecku (NT).

·         Przelana krew Jezusa, która jest zapłatą za nasze grzechy i je przykrywa jest czerwona. Petra jest czerwonym, skalnym miastem schronienia. Pan jest zarówno skałą jak i fortecą – „PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją warownią” (Ps 18:2, UBG). Czytając dalej Psalm 18 znajdziecie jedno odniesienie po drugim do Boga będącego „skałą”, „schronieniem”, umieszczającym Swój lud na „wyżynach” itp.

·         Petra znajduje się obok miasta Wadi Musa, co oznacza „Dolina Mojżesza”. Żydzi uciekający z Egiptu pod przywództwem Mojżesza w Starym Testamencie w taki sam sposób, w jaki Żydzi w czasie Wielkiego Ucisku zbiegną do Petry. Podobnie jak Bóg w sposób nadprzyrodzony doprowadził do tego, że rozstąpiło się Morze Czerwone (i znowu mamy to słowo – „czerwony”!), tak i w ten sam sposób sprawi, że będą oni bezpieczni i chronieni w Petrze.

·         Petra położona jest u wejścia do Ziemi Edomu. Prorok Daniel mówi, że gdy pojawi się antychryst, pochłonie wszystkie tereny wokoło Izraela za wyjątkiem Edomu, gdzie znajduje się Petra: „Potem przyciągnie do ziemi ozdobnej, i wiele krain upadnie; wszakże ci ujdą rąk jego, Edomczycy i Moabczycy, i pierwociny synów Ammonowych” (Dn 11:41, BG).

·         W 16. rozdziale Księgi Izajasza widzimy Bożych „wygnańców” ukrywających się w ziemi Moabu tuż przed Jego powrotem pod koniec Wielkiego Ucisku zapoczątkowującym Jego tysiącletnie królowanie:

 

„Poślijcie baranki Panującemu nad ziemią, od skały aż do pustyni, do góry córki Syońskiej. Bo inaczej Moab będzie jako ptak tułający się, i z gniazda wypłoszony; tak będą córki Moabskie przy brodach Arnon. Wnijdź w radę, uczyń sąd, wystaw cień swój pośród południa jako noc, skryj wygnańców, a tułającego się nie wydawaj. Niech mieszkają u ciebie wygnańcy moi. O Moabie! Bądź ich ochroną przed pustoszycielem; albowiem ustanie gwałtownik, ustanie pustoszyciel, a wygładzony będzie z ziemi ten, który innych depcze. I będzie zgotowana stolica w miłosierdziu, a usiądzie na niej w prawdziwe w przybytku Dawidowym ten, któryby sądził i szukał sądu, a czynił prędką sprawiedliwość” (Iz 16:1-5, BG).

·         „Szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzień zapalczywości Pańskiej” (So 2:3, BG).

·         „Któż to jest, który idzie z Edom, w szatach ubroczonych we krwi z Bocra? Ten przyozdobiony szatą swoją, postępujący w wielkości mocy swojej? Jam jest, który mówię sprawiedliwość, dostateczny do wybawienia” (Iz 63:1, BG).

Czy może być tak, że kiedy Jezus powróci, aby uratować Swój lud przed antychrystem, to zatrzyma się w Petrze, to jest Bozrze i przywiedzie ich do domu?

Czy pamiętacie, że starotestamentowi święci oczekiwali na Jezusa na łonie Abrahama, by przyszedł i zabrał ich do domu? Jezus zstąpił do tego miejsca i głosił tym, którzy nie mieli nadziei na wydostanie się, przypieczętowując ich karę, po czym głosił tym, którzy znajdowali się na łonie Abrahama i zabrał ich ze Sobą ku Chwale.

Wierzymy, że w dniu Swego powrotu Jezus zatrzyma się na koniu w Sela Petra razem z nami, Jego Kościołem, zmiecie rebelię, zabarwiając Swoje szaty na czerwono ich krwią, a następnie wyswobodzi ukrywających się w skałach i zabierze ich do Chwały na ziemi na czas Swoich trwających 1000 lat rządów pokoju na ziemi.

Poniższe wersety z 19. rozdziału Apokalipsy św. Jana ukazują nam Dzień, w którym my, obmyci krwią, narodzeni na nowo członkowie Kościoła i Ciała Jezusa Chrystusa powrócimy wraz z Nim na białych rumakach, by uratować Jego lud, Żydów i stoczyć bitwę Armagedonu:

„Potem zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały, a ten, który na nim siedział, nazywa się Wiernym i Prawdziwym i w sprawiedliwości sądzi i walczy. Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam. Ubrany był w szatę zamoczoną we krwi, a jego imię brzmi: Słowo Boże. A wojska w niebie podążały za nim na białych koniach, ubrane w bisior biały i czysty” (Obj 19:11-14, UBG).

Już niebawem, za chwilę… nie przestawajcie spoglądać w górę!

 

Tłumaczył Jacek Placek. Dziękuję w imię Jezusa. Niech Ci Jacku Bóg Ojciec Błogosławi.