„Depresja jest duchem i trzeba z nią walczyć Słowem Bożym”

Rex Rouis

 

Ludzie mogą mieć nawracające napady depresji nawet pośród błogosławieństw. Nadchodzi ona niczym ciemna, ciężka chmura. Modlimy się, pościmy, czy też podejmujemy postanowienia, a ona jedynie się pogłębia.

 

Jest tak dlatego, iż ów obłok depresji ma charakter duchowy, a nie umysłowy. Nazywa się to „zgnębieniem na duchu”: „<by rozweselić płaczących na Syjonie>, aby im wieniec dać zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast zgnębienia na duchu. Nazwą ich terebintami sprawiedliwości, szczepieniem Pana dla Jego rozsławienia” (Iz 61:3).

 

To zły duch – osobowość, która nas bada, zna nasze słabości, a także wie kiedy i jak zaatakować. Rozpoznanie tożsamości wroga to olbrzymi pierwszy krok. Następnie jednak trzeba z nim walczyć: „Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony (…)” (Jl 3:5).

 

Rozmyślaj nad fragmentami jak powyższy i módl się: „Boże, w imieniu Pana Jezusa Chrystusa – zgodnie z Twoim Słowem – proszę Cię, abyś uwolnił mnie od zgnębienia na duchu. Niech tak się stanie.”

 

Ucisk ustanie, natomiast być uwolnionym/ą to jedna rzecz, drugą zaś jest pozostać wolnym/ą. Do nas należy teraz kwestia przeprogramowania umysłu – kultywowania innego nastawienia oraz sposobu myślenia. Nie jesteśmy do tego zdolni przed uwolnieniem, za to po nim jesteśmy za to odpowiedzialni.

 

Problemem jest nasz umysł. Diabeł dociera do ludzi poprzez ich umysły. Im bardziej ufamy naszemu umysłowi, tym bardziej szatan jest w stanie używać go przeciwko nam. Musimy sprawić, by nasz umysł zdał sobie sprawę z tego, iż jest naszym sługą, a nie panem.

 

Nasze myśli mają wpływ na umysł, musimy zatem przejąć kontrolę nad tym, o czym myślimy: „Chociaż bowiem w ciele żyjemy, nie walczymy według ciała; (Gdyż oręż naszej walki nie jest cielesny, ale z Boga, i ma moc burzenia twierdz warownych); Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi” (2 Kor 10:3-5, UBG).

 

Pamiętaj, że tak, jak zgnębienie jest prawdziwym duchem, tak i Bóg Biblii jest prawdziwą Osobą i stoi On za każdą obietnicą. Ma powód, by ci je złożyć – by ci pomóc. Czytaj je, badaj i rozmyślaj o nich. Dadzą ci nadzieję i cię przemienią. Nie stanie się to w ciągu pięciu minut. Wymagać to będzie intensywnej pracy, ale przyjdzie i zadziała, a warte jest to wszelkiego wysiłku.

 

Boże wybawienie może cię uwolnić, jednakże to twoim obowiązkiem jest walczyć o trwałe uwolnienie. Przejmij władzę nad swoimi myślami i trzymaj je pod kontrolą, a także w zgodzie ze Słowem Bożym. Doświadcz wspaniałej wolności i radości, którą ma dla ciebie Bóg.

 

 

Tłumaczył Jacko. Dziękuje w imię Jezusa.