Co robić podczas wizyt rodzinnych w te katolicko-pogańskie święta?

Narodzeni na nowo chrześcijanie nie ubierają choinek w swych domach, nie przygotowują wielu posiłków w dniach 24-26 grudnia, ale są zapraszani do swych rodzin. Sytuacja staje się niezręczna. Co więc  robić?

 

Niestety, ale zostaliśmy zepchnięci na margines społeczeństwa i wszelkie zwyczaje niezgodne z tradycją kościoła, spotykają się z dezaprobatą społeczeństwa. Na swój sposób jesteśmy wykluczeni. Religia rzymska jest w Polsce religią tyrani i presji społecznej. Jesteśmy dziwolągami bo czytamy Biblię.

Tak wyglądamy w oczach naszej rodziny z naszymi biblijnymi poglądami:

 

Co w tej sytuacji robić?

Czy dzielić się opłatkiem?

Czy dać coś na gwiazdkę?

 

Sprawa jest prosta, w sytuacji kiedy ktoś albo ma okrojoną rodzinę, albo jest na tyle dorosły i niezależny, że po prostu będzie siedział w domu.

W innym przypadku proponuję:

 

1. Przygotować sobie cytaty biblijne, gdyż jest to ta jedyna chwila, no może po za tzw Wielkanocą, kiedy możemy przemycić jak złodziej cichcem, Słowo Boże poprzez które możemy rozwinąć dyskusje. Niemal gwarantowane mamy, iż w większym gronie znajdzie się  nie lubiąca KRK czarna owca, która nas wesprze w razie dyskusji o niezgodności dogmatów kościoła z Biblią. Wszystko zależy jak rozmowa się potoczy i ile odwagi wykażecie w swej deklaracji wiary.
2. Opłatek to zwykły wafelek i osobiście nie widzę przeciwwskazań do podzielenia się nim,  niczym podczas świętowania pamiątki Pana Jezusa.
3. Zawsze można się ograniczyć do życzeń opierających sie na  błogosławieństwie. Powiedzmy “Wujku, życzę Ci wielu  błogosławieństw Bożych w imię Jezusa Chrystusa”.
4.  “Gwiazdka”. Pewnie część dostanie on naszych rodzin prezenty. Oni powiedzą, że to pod gwiazdkę, od gwiazdki, pod choinkę..,a my możemy w ostatniej chwili, kiedy wszyscy już otrzymają iść do auta, do pokoju, zależnie gdzie mieliśmy przygotowane paczuszki i powiedzieć, że też mamy dla Was prezenty, gdyż  Bóg nam w tym roku pobłogosławił.

Przed  wizytą taką pomodliłbym się o siłę w krzewieniu Słowa Bożego, mądrość w rozmowie i aby Pan Jezus dotknął serc naszej rodziny. Gro z nich, teraz popatrzy na nas jak na idiotów jeśli więcej niż 3 razy wspomnimy o Bogu, ale po kilku miesiącach zobaczą nasza przemianę i będą dochodzić skąd się owa metamorfoza pojawiła w naszym życiu.

Pamiętajmy, my nie jesteśmy od katolików lepsi, my jedynie otrzymaliśmy łaskę poznania. Okażmy pokorę, służebność i miłość podczas tych wizyt. Zainteresujmy się zwłaszcza chorymi i cichymi biesiadnikami, np przygnębioną/ym nastolatką/kiem, którzy na uradowanych nie wyglądają a zapewne przeżywają jakieś problemy.

Nie obnośmy się z naszą wiedzą. To odrzuca.

Nasze katolickie rodziny, to jest lud Boga. Katolicy to oni, ale jeszcze nie my.

Bóg mówi w apokalipsie:

“Ludu mój, wyjdźcie z niej,
byście nie mieli udziału w jej grzechach”

Chrześcijanie – do Boju! Na Chwałę Boga Ojca i Jezusa Chrystusa!