Ola mimo nieszczęścia nadal jest pełna wiary.

Wiele osób było ciekawych losu Oli po naszych modlitwach o uzdrowienie jej oka. Pisałem do niej kilkakrotnie przez ostatnie chyba miesiące, ale dopiero kilka dni temu odpowiedziała mi zezwalając na publikacje jej maila:

 

”

Z perspektywy czasu(prawie trzy miesiące życia “na jedno oko” powiedzieć mogę jedynie tyle ,że …

szczęśliwa jestem z tego powodu,że nie mam w sobie genu odpowiedzialnego za obwinianie kogokolwiek,w tym Boga za moje nieszczęście. Ani jednego razu nie złapałam się na użalaniu się nad sobą i na wysyłaniu w eter zapytania typu:”dlaczego mnie to spotkało?przecież to przypadek jeden na milion?” Ani razu.Wiem,że jeśli Pan Bóg na to zezwolił,musi mieć w tym jakiś cel… Zaczęłam się więc nad tym mocniej zastanawiać… doceniać to co mam bardziej. Widzię cierpienie innych i współczuję tym,którzy mają gorzej.

Mój przypadek – w skrócie – do oka dostała się ameba,zagnieździła się pod soczewką do noszenia ciągłego typu night and day,zrobiła zadymę” i sobie gdzieś we mnie popłynęła,a w jej miejsce dostał się pseudomonas,okropna bakteria,która “dowaliła” rogówce problemów,powstało owrzodzenie i szybka utrata wzroku na lewe oko. Świat wywrócił się mi do góry nogami,bo inaczej się żyje z tak ciężką chorobę.Dzięki mej wierze,staję się silniejsza.Ufam Panu i wierzę w  moc modlitw za moje zdrowie…

Najtrudniejsze jest dziękowanie za uzdrowienie,kiedy nadal się nie widzi. Może nawet nie jest trudne,ale trochę dziwne… 🙂 wiem,że wierzący mnie w tej kwestii zrozumieją,ale nie inni…Ktoś mnie zapytał,jak to mozliwe,że skoro jestem taka dobra to czemu Pan Bog mnie tak ukarał?to było dla mnie takie głupie… jak można tak pomyśleć?powiedziałam ,ze Pan Jezus ma dla mnie jakiś plan,ja go jeszcze nie znam,ale próbuję się dowiedzieć co ja powinnam zrobić…bo coś powinnam …do końca nie wiem co…ale się dowiem…

Jeżdżę do Sosnowca,do jednego z najlepszych specjalistów od rogówki w Polsce. Lekarz poznał mnie z optymistycznej strony- zawsze jestem uśmiechnięta i pozytywnie nastawiona do życia,nie narzekam i nie biadolę. We wrześniu już,kiedy moj stan był daleki od dobrego,namawiałam Go na to,by zezwolił mi popłynąć na początku października na rejs po greckich Cykladach- śmiał się i mówił,że nie ten czas i że się nie zgadza.Po dwóch tygodniach ponawiałam z nadzieją pytanie i mówiłam,że dam sobie radę i nie mogę przestać żyć i dać się chorobie. Zgodził się,wróciłam zdrowa i cała,stan niby się poprawił,choć ja tego nie widzę,bo …heh… prawie nic na to oko nie widzę…ja nadal mam nadzieję i ani razu jej nie straciłam.

Lekarze mi mówią o przeszczepie rogówki – za rok,za 1,5 roku,gdy stan zapalny minie,a ja nie potrafię tego do siebie przyjąć i przerywam im (najlepszym specjalistom,podkreślam) i mówię “ale ja nie będę miała przeszczepu rogówki, ja będę widzieć bez niego” Opdowiedż? heh…”tak ,pani Olu…wiara jest w życiu ważna ,ale proszę nie liczyć na cuda- ja Pani mówię,że przeszczep jest nieunikniony i że w innym przypadku będzie Pani widzieć wielką plamę na środku oka” – chodzi o zabliźnienie… A ja?nadal dziękuję Pani Jezusowi za uzdrowienie i szukam sensu choroby i tego,czego powinnam się od niej nauczyć… I tak mija dzień za dniem…Nadzieja i wiara nadal są ze mną. To moja tarcza i wierzę,żę Pan Jezus mnie tak nie zostawi. Ja wierzę w to,że mimo moich wad,On mnie kocha… i pomoże…

może nawet nie chodzi o mnie,bo pewnie nie chodzi- chodzi o imię Pana… o to,że nie ma opcji,by nie udownodnił tym,którzy wiedzą o modlitwach za mnie,że pomaga- zbyt wiele osób wie,że ludzie się za mnie modlili… Pan Jezus nie może oddać tego “oka”walkowerem… Rozumiesz? i choćbym miała nie widzieć,to nie chodzi mi o moje oko – daję radę z jednym – tylko chodzi mi o imię Pana Jezusa- On musi zwyciężyć – nie można ludziom dać się nakarmić swoim mądrościom,jakie słyszę,że – każda wiara jest dobra.Chodzi tylko o wiarę.Wiesz,Ola…jedni wierzą w Jezusa,inni w Mahometa ,ale chodzi o wiarę – Piotrze,oni nie patrzą na “jakość” – jest wiara to jest ok,nie wazne jaka…Rozumiesz,co mam na myśli?

ja chyba bardziej dbam w tym wszystkim o imię Pana niż o swój wzrok…

Mam w głowie,że choćby nie wiem co,Ci,którzy klasyfikują wszystkie wierzenia do jednego wora,nie mogą powiedzieć “a nie mówiłem”…

”

 

______________________

Naprawdę jesteś wielka w swej wierze i myślę, że nie jedna osoba odwróciła się od Boga. Prawdziwa wiara czynem i postawą poparta. Wiara nie ograniczająca się do czytania tekstów o Biblii i spiskach.

Oleńka, jesteśmy z Tobą i zapewne nie tylko ja będę się modlił o Twoje oko i Łaskę Bożą dla Ciebie.

 

Niechaj Jezus Chrystus Cie Błogosławi.

Panie Jezu, Tobie powierzamy ten problem. W Tobie Moc i Chwała.

Niech się tak stanie.