Czy chrześcijanin może grzeszyć?

Postanowiłem zadać takie pytanie jako nawiązanie do dyskusji w moim tekście o obaleniu zarzutu wobec Pawła. Udokumentowałem w nim, że Paweł mówi także o ważności uczynków co kładzie przeciwników Pawła na łopatki i nie chodzi o to by kogoś ośmieszyć czy pokazać swoją wyższość gdyz ja nie jestem super znawcą Biblii a raczej badaczem. Czytam Biblię od około 4 lat. Chodzi o to by pokazać, że krytycy Pawła są źle prowadzeni. 2000 lat tacy ludzie jak profesor Jan Hus , tłumacz  William Tyndale akceptowali Pawła  dziś pojedynczy ludzie uważają że Słowo Boże które jest w miliardach Biblii na całym świecie nie jest Słowem Bożym.

 

Przechodząc do wątku tytułowego. Odpowiadam na pytanie:

TAK – CHRZEŚCIJANIN MOŻE GRZESZYĆ i GRZESZY

Pisałem o tym nie raz, ale nie tak usystematyzowanie jak to dzisiaj zrobię. Jaka jest więc różnica między nowonarodzonym chrześcijaninem a nie wierzącym? Obaj grzeszą.

Otóż kardynalna.

Zacznijmy od tzw niemowlęctwa o jakim napisał Paweł:

Kor. 3

1 A ja nie mogłem, bracia, przemawiać do was jako do ludzi duchowych, lecz jako do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie. 2 Mleko wam dałem, a nie pokarm stały, boście byli niemocni; zresztą i nadal nie jesteście mocni. 3 Ciągle przecież jeszcze jesteście cieleśni. Jeżeli bowiem jest między wami zawiść i niezgoda, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie tylko po ludzku?

Każdy świeżo nowonrodzony jest niemowlęciem w Jezusie i dopiero się uczy. Ciało ma stare, ale dusze nową. Jezus mówił:

Jana

“3 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego”

NOWONARODZONY	NIEWIERZĄCY
Zaczyna nagle spoglądać w lustro widząc swe grzechy i się ich brzydzi	Nie widzi swoich grzechów
Zaczyna pracować nad sobą, zmieniać się	Nie pracuje nad sobą
Jest głodny Słowa Bożego	Nie interesuje go Słowo Boże

To sa wg mnie podstawowe różnice między tymi dwiema grupami. Nowonarodzony zaczyna krzyżować swe ciało

List do Galacjan (5:16-25) przedstawia tę zależność, przeciwstawiając cielesność (życie według ciała) owocom Ducha Świętego: …(16) Mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. (17) Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie. (18) A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem. (19) Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, (20) bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, (21) zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą. (22) Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, (23) łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. (24) A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. (25) Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy.

W liście do Galacjan Paweł jawnie mówi kto się nie dostanie do królestwa niebieskiego. Nowonarodzenie to jest ledwo przebudzenie z Matrixu, ze snu. Paweł ostrzega:

Uprawiasz wszeteczeństwo?

Uprawiasz rozpustę?

Uprawiasz bałwochwalstwo (modlisz się do figurek, masz idolów piłkarskich, muzycznych itp)

Jesteś wrogi?

Jesteś zazdrosny?

Knujesz?

Odszczepiasz się? czyli uprawiasz herezję? Herezja (gr. αἵρεσις hairesis, łac. haeresis) – pierwotne znaczenie: wybór, podział – interpretacja twierdzeń wiary chrześcijańskiej, polegająca na wyodrębnieniu jakiegoś zagadnienia i przedstawieniu go w sposób, który przeciwstawia się całości nauczania wiary.

Upijasz się?

Obżerasz się? często chrześcijanie koncentrują się na pijaństwie nie widząc całkowicie obżarstwa. To także zniewolenie i robi krzywdę Świątyni Ducha – ciału.

Dodam z innych wielkich przewinień, których Bóg nienawidzi: pycha. Pisałem o tym.

Tak więc, jeśli Twe uczynki wg Pawła pokazują któreś z powyższych grzechów, to niestety ale nie wejdziesz do Królestwa Niebios.

To się tyczyło niemowlęctwa. Czy po przejściu niemowlęctwa chrześcijanin może grzeszyć? TAK. Temu się zdarza, gdyż nadal żyje w swej cielesnej grzesznej naturze. Dopiero gdy dostanie nowe ciało od Boga będzie miał naturę nie grzeszną.

“Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy.” Paweł Hbr

Jak jest więc różnica między niewierzącym a wierzącym? Wierzący idzie przez życie niczyym przez pole minowe, ostrożnie, z rozwagą, będąc świadom pułapek, zagrożeń i wie, że może wejść na minę, która pozbawi go zbawienia. Niewierzący chodzi tylko po minach a jego mottem jest “hulaj dusza piekła nie ma”. Nie chciałbym jednak aby ktos się czepił teraz tego symbolicznego piekła czy ono jest czy nie. Jest to kwestia językowa. Tutaj badamy co innego.

Paweł w tym samym liście do Galacjan określa cechy dojrzałego Chrześcijanina i są nimi uczynki:

miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, (23) łagodność, wstrzemięźliwość.

Dojrzały chrześcijanin swymi uczynkami pokazuje powyższe cechy. Jeśli ch nie masz, to oznacza, że nadal jesteś na etapie niemowlęctwa i jesteś kandydatem do Królestwa Niebios.