Templariusze – potomkowie Starszyzny Żydowskiej jako ogniwo łączące judaizm z kościołem rzymskim.

Długo się zastanawiałem jak Żydzi przesiąknęli struktury kościoła katolickiego i znalazłem w końcu łącznik.

Jak wiemy Jezuici są spadkobiercami Templariuszy.

Ale….

 

According to modern historians, the knights who came together as the Templars, were part of a wave of European royalty descended from the Elder Jews, którzy uciekli z Ziemi Świętej około 70 AD, kiedy została najechana przez Rzymian

 

Przed opuszczeniem ojczyzny ci Starsi ukryli swoje świątynne skarby i bezcenne Zwoje Esseńczyków i Kabalistyczne w strategicznych regionach Ziemi Świętej, aby rzymski najeźdźca Tytus nie mógł ich splądrować jako łupy wojenne. Żydowscy Starsi następnie wyemigrowali do Europy. Tam wielu z nich wzięło śluby w szlachetnych rodzinach z kontynentu. Spośród tych Starszych dwadzieścia cztery stałyby się patriarchami grupy europejskich rodzin znanej z pseudonimu rodzin „Rex Deus” (z łaciny chyba królewski) lub „Gwiazd”. Być może od gwiazdy Remfana.

 

Przez setki lat tajne lokalizacje żydowskiego skarbu przenikały przez rodziny Starszych – aż do pierwszej krucjaty, kiedy rycerze z Rex Deus dołączali do procesji świętych wojowników podróżujących na wschód z podwójnym celem pokonania muzułmanów i odzyskania ich rodzinnego skarbu.

 

Pierwotnych dziewięciu Rycerzy Templariuszy urodziło się w rodzinach Rex Deus (królewskich) lub było z nimi spokrewnionych, podobnie jak Godfrey de Boullion, francuski generał, który poprowadził ich przeciwko Saracenom podczas Pierwszej Krucjaty. Jego kuzyn, król Baldwin II (mamy aktora o tym nazwisku – admin) w Jerozolimie, pomógł Templariuszom w odzyskaniu skarbu, przekazując meczet al-Aksa na ich użytek.

 

 

Templariusze ze Szkocji, Roberta Brydona.

 

Najwyraźniej Żydzi Starsi zgromadzili większość swojego skarbu pod Stajniami Salomona, ponieważ to tam templariusze spędzali większość czasu na wykopywaniu. Po dziewięciu latach kopania oryginalnych dziewięciu Rycerzy zgromadziło wystarczająco dużo skarbów i dokumentów, aby wypełnić cztery duże pnie.

 

Kiedy ich patron, król Baldwin II, nagle zachorował i umarł, Rycerze zabrali cztery sprawy do Europy, zatrzymując się na krótko w St. Omer we Flandrii, aby skopiować jeden z dokumentów, a następnie zastąpić go duchownym Lambertem de St. Omer. Skopiowany dokument, nazywany Niebiańskim Jeruzalem, jest teraz przechowywany w bibliotece Uniwersytetu w Gandawie w Belgii.

 

 

 

Kiedy ich patron, król Baldwin II, nagle zachorował i umarł, Rycerze zabrali cztery skrzynie do Europy, zatrzymując się na krótko w St. Omer we Flandrii, aby skopiować jeden z dokumentów, a następnie zastąpić go duchownym Lambertem de St. Omer. Skopiowany dokument, nazywany Niebiańskim Jeruzalem, jest teraz przechowywany w bibliotece Uniwersytetu w Gandawie w Belgii.

 

Po specjalnej ceremonii z udziałem papieża Honoriusza III na Soborze w Troyes w 1128 r. (Oficjalnej organizacji w oczach Kościoła) dwóch Rycerzy, Hughes de Payen i Andre de Montbard, zaniosło cztery skrzynie skarbów do Kilwinning w Szkocji , lokalizacja Wielkiej Loży Masonerii „Matki”.

 

Rosslyn Chapel i cztery duże skrzynki

 

 

Przebywały tam przez wiele lat, zanim ostatecznie zostały przeniesione do zamku Sinclair w Roslin, niedaleko Edynburga. Sinclairowie byli jedną z rodzin Rex Deus lub Gwiazd, których przeznaczenie, zgodnie z jedną legendą, na zawsze splata się z Templariuszami, gdy ich przodek Catherine de Saint Clair poślubiła Hughesa de Payena jakieś dziesięć lat przed ślubami mnicha w 1128 r. To właśnie dzięki więzi Sinclair-Templariuszy znaczna część skarbów Rycerzy, w tym olbrzymie bogactwo, które wylądowało w Szkocji po ucieczce Templariuszy z Francji w 1307 r., znalazło się w skrzyniach klanu Sinclair.

 

 

"

Tajemnicza kaplica Rosslyn mieszcząca się w wiosce Roslin niedaleko Edynburga,

Front kaplicy – fot.: Wtek Skrzyński

została w “Kodzie Leonarda da Vinci” Dana Browna, jako jeden z ważniejszych “drogowskazów” do najpilniej strzeżonego skarbu templariuszy – Świętego Graala.
Kaplica została zbudowana przez Williama de Sinclaira, pierwszego hrabiego Caithness, barona Roslin, w 1446 roku – czyli 150 lat po brutalnym rozwiązaniu Zakonu Templariuszy. Mimo upływu wielu lat w kaplicy można odnaleźć mnóstwo znaków i symboli używanych przez Zakon. Są to m.in.: baranek boży niosący krzyż (taki znak widniał na pieczęci zakonu), dwóch jeźdźców na jednym koniu, tajemnicze twarze, węże oraz anioły trzymające krzyż.
Jednak najdziwniejszy wydaje się być fakt, że kaplica no została zbudowana na planie krzyża, tak jak większość budowli kościelnych okresu średniowiecza. Wzorowano się natomiast na starożytnej żydowskiej świątyni opisanej w biblii – temple Heroda. Obie budowle podpiera 14 wolnostojących kolumn, z których two największe znajdują się z przodu. Są to słynne Apprentice Pillar i Master Pillar, oba pokryte misternymi rzeźbieniami. Archtektonika wnętrza i jej układ do złudzenia przypominają żydowską świątynię w Jerozolimie

, która była  pierwszą kwaterą główną Templariuszy. Pod ową świątynią znajdowały się trzy poziomy ukrytych piwnic. Tu pojawia się pytanie: jeżeli William Sinclair tak dokładnie odtworzył tą budowlę, to czy również w Rosslyn znajdują się tajne podziemia? Nie ma na to dowodów, bo nikt nie odkrył wejścia do nich. Nie można również przeprowadzić prac wykopaliskowych, bo świątynia znajduje się w złym stanie technicznym i wszelkie naruszenie budowli mogłoby grozić jej zawaleniem. Wielu jednak uważa, że to właśnie tu, w Szkocji, znajdują się ukryte w podziemiach kaplicy Rosslyn, skarby Templariuszy. Może nawet sam święty Graal.
Jednak to nie koniec zagadek. Otóż oprócz tajnych znaków templariuszy, w Rosslyn znajdują się rzeźby będące symbolami innej tajnej organizacji – wolnomularzy czyli masonów. Można tu zobaczyć postaci z charakterystycznym ułożeniem kończyn – ręce na piersiach lub kolanach, kątownik i cyrkiel oraz wiele innych symboli masonów. Ich rytuały są trzymane w tajemnicy przed światem, jednak przez lata kilka ilustracji obrzędów ujrzało światło dzienne i co dziwne, są one niezwykle podobne do praktyk Templariuszy. Jeszcze bardziej zagadkowy wydaje się fakt, że założyciel Zakonu Templariuszy – Hugo de Payns – przed złożeniem ślubów czystości, ożenił się z kobietą ze szkockiego rodu Sinclairów. 300 lat później William Sinclair zbudował kaplicę w Rosslyn, a w XVIII wieku Sinclairowie zostali dziedzicznymi przywódcami wolnomularzy w Szkocji.

."http://kierunekszkocja.pl/rosslyn.html

 

Teraz wszystko układa się w całość. Skarb Templariuszy został wykorzystany do bankowości, która rządzi światem. Rotszyldowie są zarówno żydami jak i pracownikami jezuitów (post Templariuszy).

 

Podobno kaplica w Rosslyn została zbudowana celowo w taki sposób aby nadać Kaplicy wygląd ruin Świątyni Heroda (Edomity)  – tak jak wyglądało, gdy Templariusze wykopali pod nią. Jeśli to prawda, to Kaplica Rosslyn została zbudowana w celu zduplikowania Świątyni Heroda, aby żydowski skarb Rycerzy mógł zostać symbolicznie zwrócony do wersji oryginalnej kryjówki w Ziemi Świętej.

 

Od początku byłem zafascynowany filmem Kod Leonarda, ponieważ pomijając kilka kłamstw jak np potomków Jezusa film ten zdradzał opinii publicznej  wszystko to, co ja Wam teraz piszę.
Dlatego od kilku lat nawet może bez bardziej uściślonej wiedzy jaka jest w tym tekście uważałem, że ostatnim antychrystem będzie papież żyd. Mój typ antychrysta wynika z połączenia oczekiwań mesjasza żydowskiego z władcą Rzymu.Tak jak wspomniałem w filmie o illuminati, struktury ich przypominają lalkę Matrioszkę: jedno zawiera drugie i dlatego wróg nigdy nie był możliwy do zdefiniowania.Żydzi pozornie nienawidzą katolików, a władze katolickie Żydów, ale pokazywałem wielokrotnie, że oni są w mariażu.

 

 

Żydzi jak wiemy zostali wygnani z Jerozolimy i rozproszeni, ale skąd mieli pieniądze na pozyczanie, na lichwę?

 

Aaron,Żyd, który mieszkał w Lincoln, był jednym z największych pożyczających pieniądze w Anglii w XII wieku. Szacuje się, że król Henryk II, ojciec Ryszarda Lwie Serce był mu winien 616 £ 12s 8d. Kiedy zmarł, monarchia zajęła wszystkie jego aktywa, a dochodziło to do około piętnastu tysięcy funtów – ogromnej ilości w średniowieczu.

 

Templariusze byli zatem właścicielami wielu z tych żydowskich kupców, pożyczkodawcami pieniędzy (choć działali inaczej) królom i książętom, a w Anglii Świątynia była również odpowiedzialna za utrzymywanie podatków nakładanych specjalnie na Żydów. Środki te zostały umieszczone w świątyni w Londynie. Mogło to stworzyć pewien antagonizm między Żydami a templariuszami.

 

 

Pewna historyk o nazwisku Paula R. Stiles  tak powiedziała:

 

Napisałam całą rozprawę doktorską, która omawiała stosunki templariuszy z ich współpracownikami, w tym z Żydami i muzułmanami. Spróbuję sprowadzić to do krótkich i słodkich słów: tak, templariusze chronili Żydów. W rzeczywistości byli znani z ochrony Żydów. Tak, zrobili to do tego stopnia, że ​​wpłynęło to na ich reputację (głównie pozytywnie) wśród lokalnych Żydów i (negatywnie) na bardziej antysemicką ich chrześcijańskich sąsiadów.

Miało to miejsce głównie w południowej Francji, w basenie Morza Śródziemnego (Iberia, Włochy) i w Ziemi Świętej. Wyspy Brytyjskie i Święte Cesarstwo Rzymskie, nie tak bardzo. Szczególnie na Iberii Żydzi i muzułmanie byli pożądani przez królów i szlachty jako krowy podatkowe. Żydzi byli znani jako wykwalifikowani robotnicy rolni, zwłaszcza w sadach cytrusowych; Muzułmanie jako budowniczowie, zwłaszcza murarze i inni masoni. Będąc podatni na ataki jako nie-chrześcijanie, byli bardziej podatni niż chrześcijanie na wysokie opodatkowanie i podwójne opodatkowanie przez różnych panów.

Templariusze, blisko związani z hrabiami Aragonii i Katalonii (z powodów zbyt skomplikowanych, by się tu dostać), mieli większy wpływ na hrabiego króla niż inni lordowie, dzięki czemu mogli zaoferować lepsze warunki prawne, podatkowe, a nawet ochronę wojskową niż szlachta lub inne grupy kościelne. Desperacko szukając środków do wysłania do Ziemi Świętej (korona Aragonii była ich koszykiem chleba), byli też bardziej skłonni oferować ustępstwa w zamian za grupy żydowskie, zwłaszcza zobowiązując się wyłącznie do lojalności i zobowiązań podatkowych. Rozpaczliwie szukając potężnych sojuszników, Żydzi na ogół byli szczęśliwi, że mogli się zobowiązać, a niektórzy nawet nosili swoje stowarzyszenie w swoim imieniu, takie jak słynna Judah de la Cavalleria, którą przekazali swoim dzieciom.

Szczególnie wzruszający jest przypadek powołania (wspólnoty) Żydów w Monzon, na granicy Katalonii i Aragonii. Żydzi w Monzon mieli spór z żydowskim wezwaniem w Saragossie (wspierani przez króla), w którym zaciągnęli templariuszy do sądu. W połowie XIII wieku miał miejsce przypadek, w którym chrześcijański tłum zaatakował żydowskie powstanie, a dowódca twierdzy templariuszy zszedł ze wzgórza, aby poprosić tłum o ustąpienie. Nie udało mu się, choć powstanie przetrwało zamieszki.

Społeczność ta jednak nie przetrwała oblężenia zamku templariuszy w czasie próby pół wieku później. Templariusze zostali ostatecznie zmuszeni do poddania się po tym, jak papież stłumił Zakon, ale żydowskie powstanie  zostało już zniszczone na początku oblężenia. Nie wiadomo dokładnie, dlaczego, ale lokalizacja wezwania (tuż przy klifie pod zamkiem, gdzie Żydzi mogliby łatwo udzielić pomocy Templariuszom) może być wskazówką.

 

 

Teraz inna ciekawostka.

 

Templariusze mieli skomplikowane relacje z Żydami. Z pewnością nie były antysemickie – nie bardziej niż większość ludzi w tym czasie.

W ciągu 500 lat pojawiło się kilka historii o ściganiu i ochronie podczas krucjat.

Zarówno Filip Sprawiedliwy Francji, jak i Edward I wydalili wszystkich Żydów ze swoich królestw i próbowali skonfiskować ich bogactwo. Templariusze nie byli zamieszani w te incydenty i pomagali im w bezpiecznym przejściu z Francji. Należy pamiętać, że Żydzi ci mieszkali w domach, z których wielu wynajmowali od templariuszy. Zasadniczo templariusze byli ich właścicielami, zarówno we Francji, jak i w Anglii, i nie popierali ich usunięcia, BARDZO przynajmniej z powodów finansowych.

Podczas krucjat miały miejsce pewne incydenty.

Na przykład niektórzy krzyżowcy rabowali i mordowali Żydów w Jerozolimie po jej upadku. Doszło do grabieży we Francji w pobliżu drugiej krucjaty, a w Anglii w pobliżu trzeciej krucjaty. Trudno to przypisać „Templariuszom”, ponieważ historycznie nie byli przez nich zorganizowani.

Jednak kluczowe postacie, takie jak Bernard z Clairvaux, potępiły przemoc wobec Żydów.

A centralne postacie, takie jak opat Stephen Harding, współpracowali z nimi przy tłumaczeniu pism świętych.

I jest wiele relacji, że templariusze pomagali Żydom w ich podróży do Jerozolimy.

 

Z powyższych informacji wynika, że Templariusze współpracowali mocno z Żydami nawet ich chroniąc, a spadkobiercy zakonu jezuici kontynuują tę przyjaźń, a więc te dwie grupy się mieszają.

 

Podsumowując: masoni, illuminati(nieistniejący) jezuici, Watykan  i Żydzi to jedna i ta sama grupa rządząca ziemią. Nie ma masonów bez jezuitów i nie ma Watykanu bez Żydów. Oni mają wszystko pod kontrolą i nadchodzi teraz ich SZEŚĆ MINUT, czy raczej trzy razy sześć.

 

 

sources:

 

Jews and the Knights Templar – a complex relationship

See more

https://www.ancient-origins.net/history/origin-knights-templar-descendants-jewish-elders-005078

http://kierunekszkocja.pl/rosslyn.html