Jak to rozumiem?
W związku z tym, że żyjemy w świecie, w którym otrzymaliśmy od naszych pierwszych rodziców, przodków w prezencie gen grzechu za ICH bunt, Zły wraz z hordą demonów ma do nas dostęp, nękając nas za przyzwoleniem Boga. Jesteśmy nękani cieleśnie, finansowo, duchowo, uczuciowo.
Gdyby nie Jezus, jarzmo byłoby nie do zniesienia. Jakże potężna ilość ludzi zmarła w wyniku braku kontaktu z Jezusem Chrystusem. Ilu mężczyzn zmarło od alkoholu ponieważ nie przyszli do Pana po ukojenie. Ile zdradzonych kobiet popełniło samobójstwo nie zrzucając swych trosk na Jezusa.
1 P 5
(7) Wszelką troskę swoją złóżcie na niego, gdyż On ma o was staranie.
Ile to osób popełniło samobójstwo przez kredyty, złe inwestycje, oszustów i kradzieże.
Boże Ojcze dziękuję Ci w imię Jezusa Chrystusa za Twą obecność przy mnie. Dziękuję za to, że nie pozostawiłeś mnie samego. Dziękuję Boże ojcze, że nie pozwoliłeś mi upaść.
Thank you.
Dziękuję ..
To jeden z moich ulubionych biblijnych cytatów, wiem że bez pomocy Pana, niczego sama nie przezwyciężę.
Niby tak oczywiste – a w chwilach ciężkich trosk często o tym zapominamy… Czy szok i rozpacz to emocje tak sprytnie podsycane i wzmagane przez szatana, że nie widzimy światła, nie wierzymy w to, że On się nami prawdziwie opiekuje?
Dziękuję!
“otrzymaliśmy od naszych pierwszych rodziców, przodków w prezencie gen grzechu za ICH bunt”
Dobrze Piotrze to sformułowałeś – gen grzechu. Zdanie z 1 listu Jana to potwierdza:
“(8) Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma.”
Kiedyś dość obrazowo wytłumaczył to w jednym ze swoich kazań Derek Prince. Mamy genetyczną skłonność, co za tym idzie i naturę do grzeszenia. Dla nienarodzonego w Chrystusie człowieka jest to tak naturalne jak oddychanie. Często czyni to mimowolnie. Już od najmłodszych lat grzeszymy. Nie musimy uczyć małego dziecka kłamania, robienia bałaganu, bijatyk, wulgaryzmów, kradzieży, manipulowania itp. rzeczy. Dzieciaki często robią to wprost w sposób nierzadko mocno zaskakujący. Bo to jest właśnie ta stara, odziedziczona adamowa natura.
Ileż pracy muszą włożyć rodzice by nauczyć dziecko dobrych manier jak np. przywitania się, czy dziękowania. Ono niby się wstydzi, niby zapomina. Nie. To jest po prostu wbrew tej starej, buntowniczej naturze.
I cały ten świat jest tak skonstruowany aby nasz stary Adaś czuł się dobrze. Od tego jest przecież psychologia i chyba wszystkie masowe religie, no bo przecież od czego mamy spowiedź. Grzeszysz spowiadasz się i znowu grzeszysz, aż do śmierci, bo przecież na łożu śmierci też jest spowiedź. Światu potrzebny jest ten Adaś, bo jest on trybikiem który świetnie pasuje do tych wszystkich systemów (ekonomia, religia, polityka, popkultura itp.) o których tyle się pisało na tym blogu.
“(15) Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. (16) Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata.”
1 List Jana 2
TE przepiękne słowa były dla mnie niegdyś w moim osobistym ucisku wybawieniem, uwielbiałam je czytać powtarzać. Tak właśnie robiłam w ciężkich chwilach, zrzucałam na Jego barki moje ciężary, dosłownie,mówiłam, Jezu zabierz to ode mnie. Jakże teraz czasami brakuje mi tej bezpośredniości mimo, że jestem dojrzalsza…