Kobieto, nie musisz się obnażać

Właśnie obejrzałam cały 🙂 Jest to film o człowieku, który prowadzi normalne rodzinne życie, ma pracę, dobrą żonę, córkę, która jest głuchoniema. Przyjaciel nazwał go dobrym człowiekiem prowadzącym dobre życie.
Zaczyna miewać koszmary o jakimś totalnym kataklizmie rozpoczynającym się od burzy… Podejrzewa u siebie chorobę psychiczną (gdyż jego matka zachorowała w wieku 30 lat na schizofrenię paranoidalną)
Zaczyna słyszeć głosy grzmotów nawet w dzień,widzi dziwne zachowania ptaków, przyszłe zachowania zdziczałych ludzi, (nawet swojego łagodnego psa) i widzieć błyskawice podczas gdy inni tego nie widzą. Czując, ze to znaki, idąc za tym głosem mówiącym, coś się zbliża, staje się to jego obsesją. Zaciąga kredyt i wykonuje z pomocą przyjaciela i sprzętu pożyczonego bez wiedzy szefa schron.
W końcu szef dowiaduje się i zwalnia go. Traci wszystko, w końcu ląduje na kozetce psychiatry, który uprzedza go, że będzie musiał leczyć się szpitalnie zaraz po wakacjach na jakie rodzina się wybiera.
I na końcu jest scena jak lepi babki z piasku z córką, która zauważa nadciągający kataklizm czyli burzę z tych snów.
Wszystko okazuje się ostrzeżeniem a nie urojeniem spowodowanym chorobą psychiczną.