Najstarsze teksty potwierdzające Ewangelie
Fragmenty książki pt. „Sprawa Chrystusa” – autor Lee Strobel
Apostoł Paweł nie poznał Jezusa przed ukrzyżowaniem, ale spotkał Chrystusa zmartwychwstałego, a jakiś czas po nawróceniu konsultował się z naocznymi świadkami działalności Jezusa, aby upewnić się, że głosi to samo, co oni. Jako że zaczął on pisać swoje listy wcześniej, niż powstały Ewangelie, są to bardzo stare teksty dotyczące Jezusa – tak stare, że nikt nie może im zarzucić, iż zostały zniekształcone przez tworzone mity czy legendy.
Luke Timothy Johnson, uczony z Uniwersytetu Emory, stwierdził, że listy Pawła stanowią „cenne zewnętrzne potwierdzenie pierwotności i powszechności” tradycyjnych przekazów dotyczących Jezusa. Bez wątpienia listy Pawła to najstarsze dokumenty Nowego Testamentu i stanowią one bardzo istotne świadectwo życia Jezusa.
Paweł potwierdza, że Jezus był potomkiem Dawida, Mesjaszem; że został zdradzony, osądzony, ukrzyżowany za nasze grzechy i pogrzebany; że zmartwychwstał trzeciego dnia i że widziało Go potem wielu ludzi, w tym Jakub, brat Jezusa, który przed ukrzyżowaniem nie uwierzył w Jego przesłanie. Ciekawe jest również to, że Paweł nie pisze o tym, co w Ewangeliach jest bardzo ważne – na przykład o przypowieściach i cudach Jezusa – ale skupia się na Jego zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu. Dla niego były to bowiem najważniejsze prawdy o Chrystusie – prawdy, za których sprawą z prześladowcy chrześcijan stał się największym chrześcijańskim misjonarzem gotowym na najgorsze trudy i cierpienia, byleby tylko głosić całemu światu Ewangelię. Apostoł Paweł zaświadcza także o najważniejszych cechach charakteru Jezusa – o Jego pokorze, posłuszeństwie, miłości do grzeszników itp. W drugim rozdziale Listu do Filipian wzywa chrześcijan, żeby ożywiało ich to samo dążenie, które było w Chrystusie. Jest to znany fragment, w którym Paweł cytuje prawdopodobnie wczesnochrześcijański hymn o tym, jak Chrystus ogołocił samego siebie, gdyż będąc równym Bogu, przyjął postać człowieka – sługi i poniósł straszną karę – śmierć na krzyżu. Listy Pawła stanowią zatem świadectwo boskości Jezusa. Apostoł wprost nazywa Go „Synem Bożym” i kimś, kto istniał „w postaci Bożej”.
Paweł wyrósł w monoteistycznej kulturze hebrajskiej, a jednak nawrócił się na wiarę w Chrystusa. Obala to również popularną tezę, że boskość Chrystusa została wniesiona do chrześcijaństwa później za sprawą sugestii nawróconych pogan. Z pewnością tak nie było, bowiem już Paweł, u samych początków chrześcijaństwa, czcił Jezusa jako Boga. Trzeba przyznać, że jego świadectwo jest niezwykle ważnym potwierdzeniem prawd o Jezusie, podobnie jak listy naocznych świadków – Jakuba i Piotra.
