Co znaczy uwierzyć sercem w Jezusa.

Tekst jest autorstwa naszego Zdzisia. Napisał go na fejsie i w związku z tym, że uważam go za cenny, kopiuje poniżej:

 

 

Cóż to znaczy wierzyć? Dziś usłyszałem takie pytanie.

Pojawiło mi się pewne przemyślenie którym chce się tu podzielić na facebooku. Dotyczące wiary, wiary w życiu wierzącego człowieka.

Na myśl przychodzi mi apostoł Paweł i list do Rzymian.
Tam Paweł wspominał o tym by uwierzyć sercem i wyznać to swoimi ustami.
Uwierzyć w Pana Jezusa Chrystusa.

Dla niektórych osób może to być nic nowego, ale myślę, że są tutaj osoby którym może być potrzebne rozeznanie w swoim życiu dokąd zmierzają.

Pewnie jest wielu ludzi którzy są wierzący, ale i za pewne są tacy którzy mienią się wierzącymi ale nimi nie są, tylko stawiają pozór.

Ja tutaj nikogo nie chce urażać, ja chce tylko by to Duch Święty zrobił w waszym życiu pokazując gdzie naprawdę jesteśmy.

Ponieważ możemy się obrażać ile chcemy, nic to nam nie da. Kiedy przyjdzie jednak Duch Święty i poruszy nas ku upamiętaniu, najważniejsze jest czy zaboli Cię Twój stan w jakim żyjesz i to co pokazał Ci Duch Święty.

Dlaczego to pisze? Ponieważ się to łączy z tym co napisał apostoł Paweł. By uwierzyć swoim sercem i wyznać swoimi ustami wiarę w Jezusa Chrystusa.

Dlaczego tak napisał? Dlaczego napisał by uwierzyć sercem? Dlaczego nie napisał wyznaj to tylko swoimi ustami?

Dlatego, że Paweł wiedział, że ludzkie serce jest zgniłe, że z niego wychodzi wszelki grzech, przestępstwo względem Boga.

Tak naprawdę wyznając wiarę swoimi ustami niczego nie dowodzimy. Możesz wyznać wiarę a serce mieć zgniłe i robaczywe.

To jest ciekawy temat. Kilka lat temu gdy byłem jeszcze katolikiem, chodziłem do kościoła. Nic w moim życiu się nie zmieniało. Czy to przed wejściem do kościoła czy po wyjściu z kościoła. Wracałem do codzienności i żyłem jak zwykle.

Zastanawiała mnie ta odległość jaką czułem w stosunku do Boga. Niby byłem wierzący, ale gdzieś to wszystko uciekało.

Why?
Ponieważ kościół nie zbliżał mnie do Boga, nie zbliżało mnie uczestniczenie w obrzędach, chodzenie na religie. To był tylko pozór wiary.

Dopiero gdy do mojego życia w 2014 roku przyjąłem Jezusa, zaczęły się zmiany.

I to jest najważniejszy cel. Przyjąć Jezusa osobiście do swego serca. Ponieważ nikt za Ciebie tego nie zrobi. Żaden kościół, żadne uczynki i cokolwiek nie pomogą Ci jeśli nie przyjmiesz Jezusa osobiście do swojego serca.

Dlatego Paweł pisał by wyznać to też swoim sercem, uwierzyć w nim. To znaczy, że Bóg daje Ci nowe serce mięsiste a zabiera te zgniłe.

To co Paweł miał na myśli to to, by wyznać swoimi ustami wiarę w Jezusa ale zaświadczyć w swoim sercu czy naprawdę wierzymy. Czy żyjemy tym, jak postępujemy względem innych i Boga.

Nie ważne w jakiej denominacji jesteś, i nie ważne kim się mianujesz.

Jeśli nie będziesz mieć nowego mięsistego serca danego od Boga, w swoim życiu daleko nie zajdziesz.

Kilka dni temu słuchałem kazania pewnego brata z zagranicy. Nie było to kazanie słodkie, miłe. Było mocne i sypało solą.

Dlatego my, każdy kto się deklaruje wiarę w Jezusa, musi doświadczyć tej soli, musi zostać posypany solą, bo sól piecze w ranę. A my jako wierzący w Jezusa mamy ten obowiązek który jest zapisany w Biblii, by zapominać o sobie i umierać dla siebie,

Niech wam Bóg błogosław