David Wilkerson
W drugiej Kronik 20 czytamy, że Król Jehoszafat otrzymał przerażającą wiadomość: “Wielki tłum nadciąga przeciwko tobie z poza morza, z Syrii . . . i Jehoszafat się przeląkł i postanowił szukać Pana i ogłosił post w całej Judzie” (2 Kronik 20:2-3).
Przerażony Król Jehoszafat zwołał wielkie nabożeństwo modlitewne: Juda zebrał się razem, żeby prosić Pana o pomoc” (20:4). Kiedy ludzie zebrali się razem, żeby szukać Boga, Jehoszafat modlił się, “Panie, nie wiemy co robić. Ale nasze oczy zwrócone są na Ciebie!” (20:12).
To była może jedna z najciemniejszych godzin dla Izraela. Czekało ich unicestwienie i nie mieli możliwości zatrzymania najeżdżającego wroga. Jaka była Boża odpowiedź dla Jego ludu w tej godzinie? “Nie bójcie się i nie lękajcie z powodu tego wielkiego tłumu, gdyż to nie jest wasza walka, ale Boża” (2 Kronik 20:15).
Kiedy ludzie usłyszeli to słowo, coś się w nich poruszyło. Oni usłyszeli słowo od Pana. Teraz, w ich najciemniejszej godzinie w ich sercach została wzbudzona wiara – i zaczęli wielbić Boga (2 Kronik 20:18-19).
Duch Pana ukazał się się wśród zgromadzenia. Kiedy uwielbianie Boga wzniosło się do nieba, Pan posłał potężnego anioła, żeby zrobił zasadzkę na zbliżającego się wroga. Wyobraźcie sobie to jak jeden anioł pobił tę całą armię!
W jednym momencie mieli zwycięstwo. To, co wydawało się ciemną godziną dla ludu Bożego, stało się dla nich Bożą godziną wybawienia.
Ufajmy Bogu Wszechmogącemu i tylko w Nim pokładajmy nadzieje a nie w ludzkich słabościach. Chwała naszemu Panu na wieki wieków.
Morał z tego taki, to nie my mamy się martwić ale nabierający wróg =D
coś w tym jest… w sumie to nawet pasuje…