Nicky Cruz
Jezus zdecydował, żeby być dzieckiem doliny. Zanim przyszedł na ziemię, żył w większej chwale niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Syn Króla wszechświata. Siedział po prawicy Boga. On jest Bogiem. Ale zdecydował zejść z tronu i przyjść na świat doliny. Zdecydował żyć wśród beznadziejnego i zgubionego stworzenia. Uniżył samego Siebie, zaparł się Siebie, dla nas. I poszedł na krzyż w pohańbieniu, żeby utworzyć most pomiędzy doliną i szczytem góry.
Dolina jest zimnym miejscem do życia, bez serca. Jest ona określana przez ślepotę, suszę i głód. Możesz odczuwać odrzucenie, ból, niepewność, strach, zamieszanie. Możesz czuć bezradność i ból. Możesz odczuwać strach i smutek. A dolina ta nie ma nic wspólnego z dochodami czy statusem społecznym. Jest to stan serca. Jest to każde miejsce oddzielone od poznania i zaufania Bogu.
Jezus przyszedł do tej doliny, żeby przynieść nadzieję, miłość, współczucie, żeby przywrócić ślepym wzrok, żeby pokazać drogę wyjścia. Przyszedł, aby przynieść nowe życie dla tych, którzy byli martwi. On poszedł do doliny, ponieważ tam byli zgubieni ludzie. Ale tak często ci, których On uwolnił, nigdy nie poświęcają czasu, żeby spojrzeć wstecz. Nigdy nie podejmują wysiłku, żeby wrócić z powrotem do tej doliny, aby pomóc innym znaleźć drogę wyjścia. Nigdy nie idą do tej doliny beznadziei, żeby przynieść nadzieję.
“Syn Człowieczy przyszedł, aby szukać i zbawić zgubionych” (Łukasz 19:10).
Chwała Panu Jezusowi za skończone dzieło na krzyżu,za wszystko co dla nas uczynił.Za to,że tak bardzo się zniżył,aby nas uratować.Pokochał nas tak bardzo ,że trudno nam to pojąć.
To jest niesamowite,że umiłowany,święty Syn Boży chodził po świecie.Czynił cały czas wszystko co się Ojcu podobało.
Dał nam wszystko i cały czas wstawia się za nami bo tak bardzo nas kocha.
Oto jak wielka jest miłość Naszego Pana do nas, zstąpił z Nieba choć nie musiał, zstąpił dla nas, by odszukać zaginione owce swoje, zstąpił bo pierwszy nas umiłował, nas grzesznych, by wyrwać nas z ciemności do światła. Dzięki Ci Boże 🙂 Ciągle nie znajduję słów i chyba nie ma takich odpowiednich by wyrazić ogrom bezgranicznej miłości Boga.
Praise God!
Także nie potrafię wyrazić ogromu tej cudownej miłości,którą Pan ma do nas.
Tego nie da się opisać,przez co musiał przechodzić nasz kochany Ojciec.Widząc swojego umiłowanego Syna wiszącego na krzyżu.
Tam był gniew,za to,że grzeszymy,ale także miłość,aby ratować nas grzeszników.A także miłość do Swojego Syna,ból którego nikt z nas nie potrafi pojąć,dzięki Ci Boże.
Niepojęty jest nasz Bóg,któż to może pojąć rozumem .
Uwielbiam Cię Boże.
Chwała niech będzie naszemu Panu!!