„Recepta apostoła Pawła na walkę z grzechem seksualnym”

"

Luke Gilkerson

Hugh Hefner [twórca magazynu erotycznego Playboy – przyp. tłum.] nie wynalazł grzechu seksualnego. Problem ten istnieje od czasów, gdy nasi przodkowie przechadzali się wschodnią stroną ogrodu Eden i będzie tak aż do dnia, w którym Nowa Jerozolima zstąpi z nieba. Dobra wieść jest taka, że Biblia obiecuje, że możemy zasmakować tej nadchodzącej wolności tu i teraz. Ale jak?

Apostoł Paweł nakazuje chrześcijanom w Kolosach: „Umartwiajcie więc wasze członki, które są na ziemi: nierząd, nieczystość, namiętność, złe żądze i chciwość, która jest bałwochwalstwem” (Kol 3:5, UBG). Tylko jak mamy to robić? Jeżeli wyrwiemy ów werset z kontekstu całego listu, prawdopodobnym jest, że zastosujemy go w sposób niewłaściwy, musimy więc bardziej szczegółowo go przeanalizować, by zrozumieć, o czym mówi w nim Paweł.

Walka z grzechem seksualnym nie polega na podejściu „rób więcej, staraj się bardziej”

Po kościele w Kolosach krążyła niebezpieczna, promująca ascetyzm filozofia, w myśl której jeżeli chce się pozostać czystym, to należy oddzielić się od rozkoszy dla ciała, które tak często stanowią źródło pokusy. Zgodnie z tym myśleniem jeśli naprawdę pragniesz pełni życia Bożego, to wtedy odizolowujesz swoje ciało.

A jednak Paweł zadaje miażdżący cios tej filozofii:

„Jeśli więc umarliście z Chrystusem dla żywiołów tego świata, to dlaczego – jakbyście jeszcze żyli dla świata – poddajecie się nakazom: Nie dotykaj, nie kosztuj, nie ruszaj; (To wszystko niszczeje przez używanie), według przykazań i nauk ludzkich? Mają one pozór mądrości w religijności według własnego upodobania, w poniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, jednak nie mają żadnej wartości, służą tylko do nasycenia ciała” (Kol 2:20-23, UBG).

„Nie ma żadnej wartości” – oto wyrok Pawła w sprawie ascetyzmu. To po prostu nie działa. Tak, w filozofii tej jest ziarnko prawdy, bo wszystkie popularne prądy myślowe zawierają przynajmniej jakąś dozę mądrości. Jeśli kusi cię, by grzeszyć seksualnie, to ucieczka przed pokusami seksualnymi ma sens. Będziesz wtedy trzymać grzech na dystans, ale ostatecznie ciało pozostaje nieusatysfakcjonowane.

Ta fałszywa filozofia nadal krąży po kościele. Kiedy najlepszą radą, jakiej możemy udzielić ludziom jest zalecenie zainstalowania lepszych filtrów internetowych, zimne prysznice, więcej godzin poświęconych modlitwie i usilniejsze starania, to ulegliśmy właśnie tej filozofii, o której Paweł mówi, że jest bezwartościowa.

Owa fałszywa filozofia albo całkowicie lekceważy moc grzechu albo też wyznacza zbyt niski standard świętości. Nie obejmuje tego, jak głęboko zakorzeniony jest w nas grzech seksualny lub uważa, że celem jest zaledwie wydostanie się ze szponów widocznego, rażącego grzechu. Żadne z tych podejść nie jest trafne.

Walka z grzechem seksualnym zaczyna się od nowej tożsamości

W Liście do Kolosan Paweł przedstawia swoim czytelnikom inne podejście do walki z grzechem, a ma ono swój początek w tych podstawowych stwierdzeniach o tożsamości:

·         Wraz z Chrystusem umarliście dla żywiołów tego świata (2:20)

·         Umarliście, a wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu (3:3)

·         Razem z Chrystusem powstaliście z martwych (3:1)

·         Wraz z Nim zostaliście wzbudzeni z martwych przez wiarę w potężne działanie Boga, który Go wskrzesił (2:12)

·         Zrzuciliście z siebie starego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekliście się w nowego (3:9-10)

·         Bogactwo chwały tej tajemnicy, czyli Chrystus w was, będący nadzieją chwały (1:27)

To na tym etapie odpada wielu współczesnych czytelników. „Nie podawaj mi tych abstrakcyjnych idei teologicznych. Potrzebuję czegoś praktycznego” – myślą. A jednak dla Pawła nie istniało nic bardziej praktycznego od tych idei; nic nie było w równym stopniu zdolne zmienić czyjeś życie.

Jesteśmy zjednoczeni ze zmartwychwstałym Chrystusem przez wiarę. Jego zmartwychwstałe życie płynie teraz w naszych żyłach. Duch żyjącego Chrystusa zamieszkuje nas, więc już dłużej nie należymy do tego świata i jego reguł gry – należymy do Chrystusa i do przyszłego wieku. Żeby mieć siłę do walki z pożądaniem musimy po pierwsze zrozumieć, że już dłużej nie należymy do grzechu. Jesteśmy własnością Boga, który nas przyjął i nam przebaczył – nie dlatego, że wpierw sami siebie oczyściliśmy, lecz dlatego, iż przez wiarę zjednoczeni jesteśmy z Czystym, z Jezusem Chrystusem. By móc walczyć z pożądliwością, trzeba nam uzmysłowić sobie, że już nie jesteśmy w jej władaniu.

Walka z grzechem seksualnym trwa poprzez wzbudzanie nowych pragnień

Wiedząc, że jesteśmy zjednoczeni z żyjącym Chrystusem, Paweł pisze: „(…) Szukajcie tego, co w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Boga. Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi” (3:1-2, UBG). Określenia, jakimi posługuje się tu Paweł wyrażają skupienie własnych zainteresowań, uwagi i pasji na czymś, na delektowaniu się czymś. Będąc zjednoczeni w zmartwychwstałym Chrystusie, delektujemy się tą rzeczywistością i to wzbudza w nas nowe pragnienia, które rugują żądzę grzechu.

Jakimi to „rzeczami” u góry powinniśmy się delektować?

Po pierwsze mamy się delektować samym Chrystusem. Jest to jeden z powodów, dla których Paweł zużywa sporo atramentu w tym liście opisując, kim jest Chrystus. Jest On umiłowanym Synem Bożym (1:13), obrazem niewidzialnego Boga (1:15), Stwórcą i Tym, który podtrzymuje wszystko (1:16-17), Tym, którego krew pojednuje nas z Ojcem (1:20), pierworodnym z umarłych (1:18) i Tym, który siedzi po prawicy Boga (3:1). W Nim skrywają się wszelkie bogactwa mądrości oraz wiedzy (2:3). W Nim mieszka pełnia bóstwa (1:19, 2:9).

Po drugie mamy delektować się naszym nowym położeniem względem Boga. Chrystus siedzi po prawicy Boga, a my wraz z Nim (Ef 2:6). Bycie usadowionym po prawicy władcy oznaczało posiadanie pozycji najwyższego autorytetu, spotykało się z najwyższym szacunkiem i wiązało się z przyjemnością. Jako że jest w nas Chrystus, to dzielmy z Nim łaskę, którą On ma u Ojca.

Po trzecie mamy delektować się nadzieją, że któregoś dnia ujrzymy i doświadczymy tej rzeczywistości. Pewnego dnia Sam Chrystus objawi się w chwale, a my wraz z Nim. Naszym przeznaczeniem jest być jak święty, czysty Syn Boży. Nadejdzie dzień, w którym nasze oczy ujrzą Tego, który zmarł za nas i został wzbudzony; Tego, który jest Bogiem wcielonym, a Bóg będzie honorował nas jako swoje królewskie dzieci przed każdym stworzeniem, każdą duszą ludzką i każdą istota anielską we wszechświecie.

Na jaki praktyczny sposób pomaga to nam walczyć z grzechem seksualnym? Powodem, dla którego grzech seksualny sprawuje nad nami tak ścisłą kontrolę jest jego moc, by definiować nas i – co najistotniejsze – również to, w jaki sposób przyjemność seksualna wpływa na odczucia, jakie mamy względem samych siebie. Fantazje seksualne, pornografia albo dążenie do nielegalnego seksu sprawia, że czujemy się pożądani, cenieni i umocnieni; daje nam schronienie, kontakt, a może nawet sprawić, że czujemy się silni. To dlatego tak ważne jest ukierunkowanie naszych uczuć na rzeczy u góry. Daje to nam nowy element, który staje się centrum naszego życia, a także całkowicie nowe poczucie wartości, które nie bazuje na naszych własnych zaletach, tylko na miłości, jaką Bóg ma względem Chrystusa i która spływa na nas.

Walka z grzechem seksualnym polega na boju o nasze nowe pragnienia

Dochodzimy wreszcie do fragmentu Listu do Kolosan 3:5 (UBG), gdzie czytamy: „Umartwiajcie więc wasze członki, które są na ziemi: nierząd, nieczystość, namiętność, złe żądze i chciwość, która jest bałwochwalstwem”.

Paweł nie wyraża tu aprobaty dla ascetyzmu, którego błędność już udowodnił. Ascetyzm polega na walce o pozbycie się czegoś, co uważamy za bezbożne, jednak w uśmiercaniu grzechu chodzi o walkę o nowe uczucia, które daje nam Bóg.

Możemy stworzyć w swoim życiu pomocne granice, które trzymają grzech seksualny poza zasięgiem, ale powinniśmy robić to utwierdzeni w naszej tożsamości ukochanych dzieci Boga zaspokojonych Chrystusem i Jego miłością. Kiedy do drzwi puka pokusa seksualna, możemy jej odpowiedzieć:

„Nie, grzechu. To już dłużej nie jestem ja. Ty już nie określasz, czym jest dla mnie życie. Już mnie nie definiujesz. Jest we mnie Chrystus. Jestem dzieckiem Króla, a pewnego dnia dowie się o tym cały świat”.

Walkę z grzechem seksualnym podtrzymują relacje, które przypominają nam o naszej nowej tożsamości

„Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczajcie i napominajcie się wzajemnie przez psalmy, hymny i pieśni duchowe, z wdzięcznością śpiewając w waszych sercach Panu” (Kol 3:16, UBG).

To jest esencja prawdziwej odpowiedzialności w ciele Chrystusa. Tak, odpowiedzialność pociąga za sobą mówienie o swoich pokusach i stanie serca oraz wyznawanie grzechów, ale też Bożą zachętę. Odpowiedzialność nie polega jedynie na tym, że ktoś napomina cię ze względu na twój grzech, ale na wzywaniu cię do bycia taką osobą, jaką już jesteś w Chrystusie. Odpowiedzialność polega na otaczaniu się takim rodzajem przyjaźni chrześcijańskiej, która pociąga za sobą naukę, strofowanie; która pobudza do wdzięczności i pomaga wyjaśnić całą wiedzę zawartą we wielkiej tajemnicy, którą Paweł nazwał „Chrystusem w nas, nadzieją chwały” (Kol 1:27, UBG).

Z odpowiedzialnością jest jak z podsycaniem rozżarzonych węgielków w kominku. Nie przydaje to im energii, a jedynie wystawia owe węgle na działanie powietrza tak, aby zajść mogły nowe reakcje. Kiedy angażujemy się w dyscyplinę wyznawania grzechów, zachęty i wzajemnej modlitwy, to ponownie wystawiamy nasze dusze na działanie zmieniającej życie Ewangelii, a moc Boża uwalniana jest ciągle od nowa.”

 

Translated Jacko. Thank you in the name of Jesus.