Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.

“Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu” (Księga Przysłów 17:17, UBG) – to niemal parafraza nagłówka tej notki…

Wspaniałe słowa o przyjaźni mamy w Starym Testamencie (wszystkie wersety za UBG):

“Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat” (Prz 18:24) – taka więź jest jak rozumiem potencjalnie silniejsza od braterskiej.

“Ubogi jest znienawidzony przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół” (Prz 14:20) – brzmi znajomo, nieprawdaż?

A nieco dalej czytamy, że:

“Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela” (Prz 19:4),

“Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego. Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego jego przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma” (Prz 19:6-7, UBG) – i pomyśleć, że wciąż pokutuje powszechne przekonanie, jakoby Biblia była nieżyciowa, podczas gdy wielu ludzi owo jakże błędne przeświadczenie mających przekonało się na własnej skórze, że jak przyszła bieda, to zaufani wydawałoby się ludzie najzwyczajniej w świecie wyparowali.

“Nie opuszczaj swego przyjaciela ani przyjaciela twego ojca, a w dniu twego nieszczęścia nie wchodź do domu twego brata, bo lepszy jest sąsiad bliski, niż brat daleki” (Prz 27:10).

Dzięki Ci, PANIE Jezu za naszych braci i siostry w wierze, prawdziwych przyjaciół!