Zbawienie z wiary, a nie z uczynków.

Zac Poonen

 

W dwunastym rozdziale Księgi Wyjścia czytamy o wyzwoleniu Izraelitów z Egiptu. Powiedziano im, by użyli wiązki hyzopu oraz posmarowali krwią nieskalanego baranka nadproże oraz słupki framugi u progu domu, by uniknąć anioła śmierci. Jest to ilustracja tego, jak wiara nakłada krew Chrystusa na nasze serca. Hyzop był pospolitą rośliną, którą łatwo było znaleźć w Egipcie. Wiarę również bardzo łatwo znaleźć. Izraelici opuścili Egipt czternastego dnia pierwszego miesiąca w ich nowym kalendarzu, zaś Pan Jezus został ukrzyżowany w tym samym dniu około 1500 lat później. Bóg spojrzał w przyszłość i ujrzał dzień, w którym faryzeusze ukrzyżują Jezusa i wybrał tę datę, by wyprowadzić Izraelitów z Egiptu!

 

W jaki sposób Izraelici zostali wyzwoleni? Nie z powodu swojego dobrego życia, czy też dobrych uczynków. Bóg nie wchodził do każdego domu, by sprawdzić, jakie życie przez ostatnie 30 lat wiodła każda mieszkająca w nim osoba. Nie. On jedynie sprawdzał, czy mieli w sobie wiarę, by pokryć swoje drzwi krwią niewinnego baranka. Kiedy maczali hyzop we krwi i nakładali ją na drzwi, mówili: „Nie ufam swoim dobrym uczynkom, czy działalności religijnej, że mnie uchronią. Ufam krwi tego niewinnego baranka. Wierzę zatem, że anioł śmierci nie wejdzie do mojego domu.” Oto droga zbawienia.

 

Żaden człowiek nie może chełpić się, mówiąc: „Zostałem zbawiony, bo prowadziłem dobre życie.” Nie. Zarówno człowiek, który wiódł dobre życie, jak i człowiek, który wiódł życie złe był ocalony podczas tej nocy w Egipcie krwią baranka. Gdyby ktoś z Izraela pomyślał: „Wiodłem dobre życie, nie wierzę więc, by Bóg mnie osądził,” i z tego powodu nie naznaczył swych drzwi krwią baranka, to jak myślisz, co by się stało? Anioł śmierci wszedł by i zgładził najstarszego syna tak, jak we wszystkich innych domach w Egipcie.

 

Wiem, że wielu ludzi wykorzystało prawdę o zbawieniu z łaski poprzez wiarę w krew Chrystusa i żyło beztrosko, mówiąc: „To, jak żyjemy nie ma znaczenia.” To jednak nie anuluje prawdy, iż zbawienie wciąż nie jest z uczynków, lecz z łaski przez wiarę.

 

W Liście do Efezjan 2:9 czytamy: „nie z uczynków, aby się ktoś nie chlubił.”, lecz następny wers mówi, że po tym, jak zostajemy zbawieni, Bóg stworzył nas „dla szlachetnych uczynków:. Cała prawda brzmi zatem:

 

Nie możemy być zbawieni jakąkolwiek liczbą robionych przez nas dobrych uczynków.

 

Jeżeli jednak nasza „wiara” nie powoduje, że robimy dobre uczynki po tym, jak zostaliśmy zbawieni, to stanowi to dowód na to, że nasza wiara nie jest prawdziwa.

 

Oto, co mówi Jakub: „Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.” (Jk 2:26)

 

Posmarowawszy krwią drzwi, Izraelitom nakazano spożywać tej nocy przaśny chleb. To obraz nas karmiących się samym Chrystusem, Chlebem Życia. Zaufanie jego krwi nie wystarczy. Musimy karmić się również Jego życiem. Jesteśmy „pojednani z Bogiem poprzez śmierć Jego Syna; tym bardziej będąc pojednani, zostaniemy ocaleni od śmierci w jego życiu.” (Rz 5:10)

 

Powiedziano im też, by jedli chleb w ubraniach przeznaczonych do noszenia w podróży, w gotowości, by w każdym możliwym momencie opuścić Egipt. Oto, jak i my mamy żyć na tym świecie – zawsze gotowi, by iść, gdy tylko Jezus wzywa nas na spotkanie z Nim. Świat nie jest naszym domem. Musimy w każdej chwili być gotowi, by z niego odejść.

 

Tłumaczył Jack. Dziękuję. 🙂