„Doskonały plan Boga dla tych, którzy zawiedli”

Tłumaczył Jacek. Wielki wzrostem. Żeby nie było 🙂

Aha i dziękuję jak zwykle.

Niechaj Pan Jezus prowadzi Cię Jacku w codziennym życiu.

 

Zac Poonen

 

Zbyt wielu braci i sióstr czuje, że skoro zgrzeszyli i zawiedli Boga w pewnym momencie w swoim wcześniejszym życiu, to nie mogą teraz spełnić idealnego Boże planu dla swego życia.

 

Popatrz, co na ten temat ma do powiedzenia Pismo Święte, nie polegaj za to na własnym zrozumieniu, czy zmyśle logicznym.

 

Zwróć przede wszystkim uwagę na to, jak zaczyna się Biblia.

 

Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię (Rdz 1:1). Niebo i ziemia musiały być doskonałe kiedy Bóg je stworzył, gdyż nic niedoskonałego, czy też niepełnego nie może wyjść spod Jego ręki.

 

A jednak niektóre anioły, które On stworzył, odpadły. Opisane jest to dla nas w Księdze Izajasza )(14:11-15) oraz w Księdze Ezechiela (28:13-18). Wtedy to ziemia znalazła się w stanie opisanym w Księdze Rodzaju 1:2, „Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód”.

 

Pozostała część 1. rozdziału Księgi Rodzaju opisuje w jaki sposób Bóg pracował nad bezkształtną, pustą i ciemną masą, przekształcając ją w coś tak pięknego, że On sam ogłosił, iż jest „bardzo dobra” (Rdz 1:31). W Rdz 1:2,3 czytamy, iż Duch Boży unosił się nad ziemią, a Bóg wypowiedział Swe Słowo- i właśnie to robiło różnicę. Jakie dziś jest w tym dla nas przesłanie?

 

Po prostu takie, że nie ważne jak wiele razy zdarzyło nam się zawieść, albo jak wielkiego bałaganu narobiliśmy, Bóg wciąż może zamienić nasze życie w coś chwalebnego.

 

Bóg miał perfekcyjny plan dla nieba i ziemi gdy je stworzył. Plan ten jednak musiał zostać odsunięty na bok z powodu uchybienia Lucyfera. Bóg jednak przekształcił niebiosa i ziemię, i tak tworząc z tego coś bardzo dobrego.

 

Rozważ teraz, co stało się potem.

 

Bóg stworzył Adama i Ewę i zaczął jeszcze raz od nowa. Musiał On i dla nich mieć doskonały plan, który oczywiście nie obejmował jedzenia z drzewa poznania dobra i zła. Jedli oni jednak z zakazanego drzewa i udaremnili początkowy plan Boga dla nich, jakikolwiek by on nie był.

 

Logika podpowiadałaby nam teraz, że nie mogli oni już dłużej wypełnić perfekcyjnego planu Boga. Widzimy jednak, że gdy Bóg przyszedł, by spotkać się z nimi w ogrodzie, nie powiedział, że teraz będą zmuszeni, by przeżyć swoje życie będąc na drugim miejscu. Nie. Obiecuje On im w Rdz 3:15, że nasienie kobiety zmiażdży głowę węża. Była to obietnica śmierci Chrystusa na krzyżu za grzechy świata i pokonania szatana na Kalwarii.

 

To teraz weź ten fakt pod rozwagę i przekonaj się, czy potrafisz wysnuć wniosek.

 

Wiemy, że śmierć Chrystusa była częścią doskonałego planu Boga przez całą wieczność- „od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka.„ (Obj 13:8). Wiemy jednak również, że Chrystus umarł tylko dlatego, że Adam i Ewa zgrzeszyli i zawiedli Boga. Logicznie rzecz biorąc moglibyśmy powiedzieć, że perfekcyjny Boży plan wysłania Chrystusa, by umarł za grzechy świata powiódł się nie pomimo upadku Adama, ale właśnie z tego powodu! Nie poznalibyśmy miłości Boga objawionej na krzyżu Kalwarii gdyby nie grzech Adama.

Urąga to logice i dlatego też Pismo mówi nam, że nie powinniśmy „polegać na swoim rozsądku” (Prz 3:5).

 

Gdyby Bóg działał wedle logiki matematycznej, to wtedy musielibyśmy powiedzieć, że Chrystus przychodząc na ziemię nie był najlepszym planem Boga. Powiedzieć takie słowa byłaby jednak bluźnierstwem. Stanowiło to część doskonałego planu Boga dla człowieka. Bóg nie popełnia błędów. Jednak skoro Bóg jest wszechpotężny jak i suwerenny, i jako że wie On, jaki jest koniec od samego początku, i jeśli zawsze po cichu układa dla nas w miłości plan, to ludzkie rozumowanie zawodzi, kiedy próbujemy wytłumaczyć Jego postępowanie względem nas.

 

Drogi Boga nie są naszymi drogami, a Jego myśli naszymi myślami. Różnica między nimi jest tak wielka, jak odległość pomiędzy niebem, a ziemią (Iz 55:8,9). Jest więc dobrym dla nas odłożyć na bok nasze inteligentne rozumowanie i logikę próbując zrozumieć Boże drogi. Jakie jest zatem przesłanie, jakie Bóg usiłuje nam przekazać już od pierwszych stron Biblii? Po prostu to, że potrafi On wziąć człowieka, który zawiódł i przemienić go w kogoś chwalebnego, nadal sprawiając, że wypełni perfekcyjny plan Boży dla swojego życia.

 

To jest przesłanie Boga dla człowieka w Biblii i nigdy nie wolno nam o tym zapominać.

 

Bóg potrafi wziąć człowieka, który wielokrotnie zawodził i wciąż sprawić, by wypełnił Jego doskonały plan- nie drugi najlepszy plan Boga, ale najlepszy Jego plan.

 

Jest tak dlatego, że nawet porażka mogła stanowić część doskonałego planu Boga by dać człowiekowi parę niezapomnianych lekcji. Ludzka logika nie jest w stanie tego pojąć, ponieważ tak bardzo mało znamy Boga.

 

Bóg może użyć jedynie załamanych mężczyzn i kobiet, a jednym ze sposobów, na jakie nas łamie są powtarzające się uchybienia.

 

Częścią treningu apostoła Pawła do pełnienia przywództwa było uchybienie. Pan użył uchybienia Piotra ażeby go złamać.

 

Jednym z największych problemów jakie ma z nami Bóg jest błogosławienie nas w taki sposób, aby owo błogosławieństwo nie napełniło nas pychą. Odnieść zwycięstwo nad gniewem i potem być z tego dumnym oznacza wpaść w znacznie większą dziurę niż tę, w której się znajdowało! Bóg musi sprawiać, że zachowujemy pokorę w zwycięstwie.

 

Prawdziwemu zwycięstwu nad grzechem zawsze towarzyszy najgłębsza pokora. To tutaj wielokrotne uchybienia mają swoją rolę do odegrania w niszczeniu naszej zbytniej wiary w siebie abyśmy byli przeświadczeni, że zwycięstwo nad grzechem bez Bożej łaski nie jest możliwe. Wtedy, gdy rzeczywiście odnosimy zwycięstwo, nigdy się tym nie możemy chełpić.

 

W dodatku, kiedy wiele razy zawiedliśmy samych siebie, to nie możemy nigdy pogardzać innymi którzy zawodzą. Możemy współczuć tym, którzy upadają, gdyż przyszło nam poznać słabość naszego ciała poprzez nasze niezliczone upadki. Osoba taka może „współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości” (Hbr 5:2).

 

Słysząc takie przesłanie myślący logicznie człowiek może wtedy powiedzieć: „No to grzeszmy tym bardziej aby przyszło dobro!”

 

List do Rzymian, rozdział 3., wersy 7. i 8. odpowiada takiemu człowiekowi tymi słowy: „Ale jeżeli przez moje kłamstwo prawda Boża tym więcej się uwydatnia ku Jego chwale, jakim prawem jeszcze i ja mam być sądzony jako grzesznik? I czyż to znaczy, iż mamy czynić zło, aby stąd wynikło dobro? ” Jeżeli postępujesz wedle tej idei, dochodzisz do tego wniosku: Im gorsi jesteśmy, tym bardziej się to Bogu podoba! „Takich czeka sprawiedliwa kara.”

 

Nie, nie głosimy tego, że powinno się grzeszyć by mogło przyjść dobro. Nie twierdzimy również, że możemy nadużywać Bożej łaski, celowo być Bogu nieposłusznymi, nadal unikając zebrania tego, co zasialiśmy. Nie.

 

Mówimy jednak, że ludzka logika nie jest w stanie pojąć łaski Bożej dla upadłych ludzi. Dla Boga nie ma nic niemożliwego – nawet doprowadzenie nas do Jego doskonałej woli po tym, jak sromotnie i wielokrotnie zawodziliśmy. Utrudnić Mu może to jedynie nasza niewiara.

 

Jeżeli mówisz, „Ale ja schrzaniłem sprawy tak wiele razy. Niemożliwe jest teraz dla Boga przywieść mnie do Jego perfekcyjnego planu”, to wtedy będzie to dla Boga niemożliwe, bo TY nie potrafisz uwierzyć w to, co On może dla ciebie zrobić. Jezus powiedział jednak, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwej, której nie mógłby nam uczyć – jeżeli tylko uwierzymy.

 

„Według wiary waszej niech wam się stanie” jest Bożym prawem we wszystkich sprawach (Mt 9:29). Otrzymamy to, w stosunku do czego posiadamy wiarę. Jeśli wierzymy, że coś jest niemożliwe, by Bóg dla nas uczynił, to wtedy nigdy się to w naszym życiu nie spełni.

 

Z drugiej strony odkryjesz przed trybunałem Chrystusa, że inny wierzący, który narobił sobie w życiu większego bałaganu niż ty i tak wypełnił doskonały plan Boga dla swojego życia- tylko dlatego, że wierzył, iż Bóg może pozbierać odłamki jego życia i stworzyć z nich coś bardzo dobrego. Jaki żal pojawi się tego dnia w twoim życiu kiedy odkryjesz, że to nie twoje uchybienia (jakkolwiek wiele by ich nie było), lecz twoja niewiara była tym, co pokrzyżowało plan Boga dla twojego życia!

 

Opowieść o synu marnotrawnym, którzy zmarnował tyle lat pokazuje, że Bóg daje od siebie to, co ma najlepsze nawet tym, którzy zawiedli. Ojciec powiedział, by szybko przynieść najlepszą szatę dla tego, który tak straszliwie go zawiódł. Oto przesłanie ewangelii – odkupienie grzechów i nowy początek, nie tylko raz, ale wiele razy- bo Bóg nigdy z nikogo nie rezygnuje.

 

Parabola o właścicielu ziemskim który wyruszył, by pozyskać pracowników (Mt 20:1-16) również naucza o tej samej kwestii. Ludzie najęci o godzinie jedenastej byli tymi, którym ofiarowano wynagrodzenie jako pierwszym. Innymi słowy, ci, którzy zmarnowali 90% (11/12) swojego życia, nie robiąc niczego godnego wieczności, wciąż mogli dokonać czegoś wspaniałego dla Boga z pozostałymi im 10% życia. Jest to ogromna zachęta dla wszystkich, którzy zawiedli.

 

„Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.” (1 J 1 3:8)

 

Oznacza to, iż Jezus przyszedł, aby rozwikłać wszelkie więzy istniejące w naszym życiu. Zobrazuj to sobie w następujący sposób: wszyscy zaczęliśmy od posiadania w niemowlęctwie ładnego kłębka sznurka. Teraz jednak sznurek ten splątał się, tworząc dziesięć tysięcy supłów i nie posiadamy żadnej nadziei na to, że kiedykolwiek je rozwiążemy. Jesteśmy zniechęceni i przygnębieni kiedy patrzymy na swoje życie. Dobrą nowiną ewangelii jest to, że Jezus przybył by rozsupłać każdy jeden z tych więzów.

 

Mówisz, „To niemożliwe!” Dobrze więc, stanie się zgodnie z twoją wiarą. W twoim przypadku będzie to niemożliwe. Słyszę jednak kogoś, kogo życie jest gorsze niż twoje, mówiącego, „Tak, wierze, że Bóg dokona tego we mnie”. Jemu także stanie się wedle jego wiary. W jego życiu wypełni się doskonały Boży plan.

 

W 18. rozdziale Księgi Jeremiasza, wersy 1-6, Bóg przemówił do Jeremiasza za pomocą następującego praktycznego przykładu. Jeremiasz został poproszony, by udał się do domu garncarza, a tam ujrzał go próbującego ulepić naczynie. Naczynie to było jednak”zepsute w rękach garncarza”. Cóż więc uczynił ów garncarz? Przekształcił je w inne naczynie, gdyż takie było garncarza upodobanie.

 

Następnie przyszło zastosowanie: “Czy nie mogę postąpić z wami … jak ten garncarz?” było pytaniem Boga (w. 6.). (Wpisz w wykropkowane miejsce swoje imię, a będzie to pytanie Boga skierowane do ciebie).

 

Jeżeli w twoim życiu jest smutek według woli Bożej wynikający ze wszystkich twoich uchybień, nawet jeśli twoje grzechy są czerwone niczym szkarłat, to nie tylko twoje serce stanie się białe jak śnieg- jak zostało to obiecane w starym przymierzu (Iz 1:18)- lecz Bóg obiecuje jeszcze więcej w nowym przymierzu: „nie pamiętanie już nawet swoich grzechów” (Hbr 8:12).

 

Jakiekolwiek twoje omyłki i uchybienia by nie były, z Bogiem możesz zacząć od nowa. I nawet jeżeli w przeszłości zaczynałeś/aś już tysiące razy, to dziś wciąż możesz rozpocząć wszystko od nowa po raz 1001. Bóg wciąż może cudownie przemienić twoje życie. Tam gdzie jest życie, jest nadzieja.

 

Nigdy zatem nie przestawaj ufać Bogu. Nie może On dokonać wielu wielkich dzieł dla wielu Swoich dzieci nie dlatego, że zawiodły Go w przeszłości, lecz dlatego, że teraz nie mają woli Mu zaufać.

 

Oddawajmy więc chwałę Bogu poprzez bycie mocnymi w wierze (Rz4:20), ufając Mu w dniach, które nadejdą co do rzeczy, które uznawaliśmy do tej pory za niemożliwe.

 

Wszyscy ludzie – młodsi i starsi – mogą żywić nadzieję, nie ważne jak bardzo kiedyś zawiedli, o ile tylko uznają swe uchybienia, będą pokorni i zaufają Bogu.

 

W ten sposób wszyscy możemy uczyć się na naszych błędach i dalej wypełniać perfekcyjny Boży plan dla naszego życia.

 

W nadchodzących latach może On ukazać innym na naszym przykładzie co uczynił z tymi, których życie było totalną porażką.

 

Tego dnia ukaże On, co potrafił w nas uczynić poprzez „przemożne bogactwo Jego łaski (…) na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie.” (Ef 2:7).