Europe, Tyre and Baal

Wczoraj kiedy syn czytał mi ewangelię Łukasza o tym, kto jest na monecie rzymskiej i komu jesteśmy winni i co, coś mnie natchnęło aby sprawdzić powiązanie mitu o Europie z bykiem, którego ujeżdża kobieta a pomniki przedstawiające te dwie postacie są w Brukseli, Strasburgu i Los Angeles.

Jest to niebywałe jak przy “oklepanym” wersecie biblijnym, czytanym po raz powiedzmy dziesiąty, wpada się na ciekawy trop.

 

 

Jak wiadomo mitologia oparta jest w dużej mierze na faktycznych wydarzeniach z życia upadłych aniołów na Ziemi.

Kim była owa Europa w tym wszystkim?

Europa (gr. Εὐρώπη Eurṓpē, łac. Europa) – w mitologii greckiej królewna tyryjska i królowa kreteńska, córka Agenora, fenickiego władcy miast Sydonu i Tyru, i jego pierwszej lub drugiej żony – Telefassy lub Argiope.

Słynęła z niezwykłej urody. Zeus, zakochawszy się w Europie, przybrał postać pięknego złotego byka i zjawił się na łące, miejscu zabaw Europy i jej towarzyszek. Europa uwiedziona łagodnością i delikatnością byka usiadła na jego grzbiecie. Zeus-byk korzystając z tej sytuacji zerwał się do ucieczki i nie spoczął, dopóki nie przepłynął morza i nie dobiegł do cudownej groty położonej na Krecie.

Zamieszkawszy na Krecie, Europa urodziła Zeusowi dwóch synów: Minosa i Radamantysa. Niektóre źródła mówią także o trzecim: Sarpedonie. Europa wyszła później za mąż za Asteriona, króla Krety, który adoptował jej dzieci, a byk został umieszczony przez bogów na nieboskłonie w postaci gwiazdozbioru Byka. Otaczano ją boską czcią. Uważano ją za najpiękniejszą kobietę na świecie. Mit o Europie jest początkiem tzw. mitów tebańskich (podróże Kadmosa, założenie Teb, mit o Edypie itd.)

Mit o porwaniu Europy chętnie był wykorzystywany jako temat wielu dzieł antycznej sztuki greckiej i rzymskiej, ale także i sztuki europejskiej na przestrzeni wieków od XVI do XVIII. Grota, hipotetyczne miejsce schronienia Europy, jest w dzisiejszych czasach atrakcją turystyczną Krety.

Imieniem królewny nazwano jeden z księżyców galileuszowych Jowisza – Europa. Pomysłodawcą nazwy był Simon Marius.

Obraz przedstawiający Europę:

 

 

Na co chce zwrócić uwagę w tej historii? Otóż Zeus był personifikacją Szatana i widzimy, że wcielił się w byka. Taką właśnie umiejętność mają upadli aniołowie. Stąd są objawienia typu maryjnego. Mogą spowodować, że na lustrze pojawi się postać, z figurki zacznie spływać krew. To tak jako ciekawostka.

Wracam do tropu.

Europa była córką Agenora, fenickiego władcy miast Sydonu i Tyru.

Nazwa Sydon pochodzi od syna Kanaana, protoplasty rodu wyznawców Baala (Szatana) a potomka Chama.

(19) Granica Kananejczyków biegła od Sydonu w kierunku Geraru aż do Gazy, a potem w kierunku Sodomy, Gomory, Admy i Seboim – aż do Leszy.

(Ks. Rodzaju 10:19

 

Właśnie słabość Salomona do kobiet zaprowadziła go do Sydonitek

 

(1) Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości, a mianowicie: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki i Chetytki,

(1 Ks. Królewska 11:1

Sydon zresztą podobnie jak później opisany przeze mnie Tyr był przyczyną wielu nieszczęść Izraeliów

 

(2) Jęczcie, mieszkańcy wybrzeża, kupcy z Sydonu, których posłańcy przeprawiali się przez morze

(Ks. Izajasza 23:2

 

  (12) He said: Thou shalt rejoice no more, Virgin of dishonor, Daughter of Sidon! Get up, cross to Kittim: there too you will find no peace.

(Ks. Izajasza 23:12

 

"Dziewico zhańbiona, Córo Sydonu!"

 

Oczywista analogia do historii mitologicznej Europy.

Sydon nie jest w Biblii przedstawiany w pozytywnym świetle.

(21) Synu człowieczy, obróć się ku Sydonowi i prorokuj przeciwko niemu:

(Ks. Ezechiela 28:21

(4) Nadszedł bowiem dzień, by zniszczyć wszystkich Filistynów. I wytępię wszystkie niedobitki, mogące nieść pomoc dla Tyru i Sydonu. Pan zniszczy naprawdę Filistynów, pozostałość z wyspy Kaftor.

(Ks. Jeremiasza 47:4)

 

Sydon i Tyr jest także wymieniony w ewangelli Mateusza jak bardzo zepsute miasta:

 

(21) Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły.

 

(22) Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

 

Sam Pan Jezus udał się do owych krain wypowiadając bardzo ważne słowa:

 

(21) And having gone out from there, Jesus went into the region of Tyre and Sidon. (22) And behold, a Canaanite woman came out of those parts, and cried, saying, Have mercy on me, O LORD, Son of David! My daughter is cruelly tormented by a demon. (23) And he answered her not a word. And his disciples came and begged him, saying, Send her away, for she is crying after us. (24) And He, answering, said: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela. (25) But she came and worshiped him and said: Lord, help me! (26) And He, answering, said: It is not good to take the children's bread and throw it to the puppies. (27) And she said: Yes, Lord, but puppies also eat the crumbs that fall from their masters' table. (28) Then Jesus, answering, said to her: Woman, great is thy faith; let it be done unto thee, as thou wilt. And her daughter was healed from that hour.

 

Kaanan czyli Tyr i Sydon nie był w zasięgu zainteresowania Jezusa. Pan Jezus wyjątkowo w ramach wielkich próśb Kaananejki

 

Tyr.

 

 

Tutaj jest bardzo ciekawie. Co to za miasto było….

 

Tyr był głównym ośrodkiem kultu Baala-Melkarta, ale także słynął też z produkcji rzadkiego rodzaju purpury zwanej tyryjską. Barwnik otrzymywano ze ślimaków murex, ob. wymarły gatunek (odcienie od różowego do ciemnego fioletu uzyskiwano przez różny czas suszenia ślimaków na słońcu). Kolor ten w wielu kulturach starożytnych był zastrzeżony dla rodzin królewskich albo co najmniej szlacheckich; również szaty kapłańskie były w nim farbowane. Fenicja zawdzięcza swoją nazwę temu barwnikowi.

 

Widzimy związek? Baal, fenicjanie jako twórcy pieniądza, purpura. Dochodzi do tego pedofilia (ofiary dla Molocha).

 

Oczywiście purpura nie ejst przypisana tylko do KRK, gdyż w opisach występuje już w księdze rodzaju, ale zestawiając wszystkie fakty związane z Tyrem, Sydonem, Europą sprawa robi się interesująca.

 

“Tyr słynął z tego, że dorabiał się swojego bogactwa kosztem wykorzystania swoich sąsiadów. Starożytni pisarze opisując Tyr wskazywali, że było to miasto wypełnione bezdusznymi handlarzami. Tyr był centrum religijnego bałwochwalstwa i rozwiązłości seksualnej. Biblijni prorocy napominali Tyr za ich pychę z powodu swojej zamożności i strategicznego położenia."

 

Wypisz wymaluj obecne Niemcy jako główny rdzeń UE.

 

Księga Ezechiela kładzie szczególny nacisk na podobieństwo króla Tyru do szatana i jego dumy i pychy.

 

Tak więc Unia Europejska jako twór Watykanu zawiera w sobie wszystkie elementy starożytnego satanizmu: bankowość (materializm), nierząd, satanizm.

 

Na koniec w ramach rozluźnienia, taka ciekawostka w stylu Marka z USA, specjalisty od symboli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ap 13

 

I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza,
mającą dziesięć rogów i siedem głów,
a na rogach jej dziesięć diademów,
a na jej głowach imiona bluźniercze¹.
2 Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery,
łapy jej – jakby niedźwiedzia,
paszcza jej – jakby paszcza lwa.
A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę.
3 And I saw one of her heads as if mortally wounded,
and her mortal wound was healed².
A cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią,
4 i pokłon oddali Smokowi,
bo władzę dał Bestii.

 

Skandynawia jakby pantera szykująca się do skoku.

 

Jak widać UE jest projektem nierządnicy biblijnej i to co było w starozytności ma swe odbicie obecnie. Nierządnica ujeżdża bestie jak Europa byka (Zeusa).

 

Tekst będzie jeszcze poszerzony.