Na interesujące dane natrafiłem dzisiaj. Jak w tytule dotyczą polskich samobójców.
Dane są z 2016 roku.
Cekawostki:
-śmiercią samobójczą zginęło więcej osób niż w wypadkach drogowych.
-najczęściej targają się żonaci mężczyźni w wieku 30-49 lat.
-W 2016 r. Komenda Główna Policji odnotowała 9861 prób samobójczych, z czego blisko 55 proc. przypadków, zakończyło się zgonem.
– GUS poinformował, że 85,8 proc. samobójstw zostało popełnionych przez mężczyzn.
-najczęściej próbę odebrania sobie życia podejmowały osoby żonate/zamężne (3401), z których 2078 zakończyło się zgonem.
-Wśród kawalerów i panien doszło do niewiele mniejszej (3361) liczby prób samobójczych, które doprowadziły do śmierci 1529 osób.
-Najmniej samobójstw popełniły osoby w separacji (32).
„Najwięcej prób samobójczych (3686) podejmowały osoby między 30 a 49 rokiem życia. W tej grupie wiekowej zgonem zakończyło się 1783 próby.
W grupie osób do 18 roku życia pró-bę samobójczą podjęło 475 osób, zgonem zakończyły się 103 próby. Natomiast osoby w grupie wiekowej 50-69 lat podjęły 2827 prób samobójczych, spośród których 2027 zakończyło się zgonem” – czytamy w raporcie GUS.
-najczęstszym sposobem odebrania sobie życia było powieszenie się. Natomiast rzucenie się z wysokości doprowadziło do śmierci samobójczej 344 osoby, 100 osób rzuciło się pod pojazd ruchu, 71 samookaleczyło się, a 70 zastrzeliło. W przypadku 66 zgonów stwierdzono zażycie środków nasennych, 65 osób odebrało sobie życie poprzez utopienie. Uszkodzenie układu krwionośnego spowodowało śmierć 51 osób, 21 osób otruło się gazem, a 13 zażyło truciznę.
http://kurier.pap.pl/depesza/177159/Portret-samobojcy–Kto–dlaczego-i-w-jaki-sposob-odbiera-sobie-zycie-w-Polsce
Najciekawszą z naszego punktu widzenia informacją jest najbardziej częsty powód samobójstwa.
Była nim choroba psychiczna. Ponadto często do zamachów samobójczych zakończonych zgonem doprowadzały nieporozumienia rodzinne oraz przewlekła choroba.
Wnioski.
85% mężczyzn popełniło samobójstwo z powodu jak to nazywa świat nauki chorób psychicznych oraz z powodu nieporozumień rodzinnych, co jedno z drugim się zazębia.
Cały system tego świata pracuje na to, aby zdegradować mężczyzn, a kult tzw Matki Boskiej jest tym samym co kult sukcesu wśród kobiet, gdzie kobieta wyzwolona robi karierę w biznesie czy polityczną dzięki ustawie o parytecie płciowym.
Dodajmy do tego pranie mózgów niemieckich i amerykańskich pism kobiecych, a prawdziwych sprawców rządów ducha Jezebel mamy jak na dłoni.
Pismo mówi, że kobieta powinna być uległa mężowi:
Żony, bądźcie uległe mężom swoim jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem. Ale jak Kościół podlega Chrystusowi, tak i żony mężom swoim we wszystkim”. (Ef 5, 22-24)
Teraz uległość jest czymś wstydliwym i niedopuszczalnym w obecnych czasach i kulturze. Kobiety są zbuntowane wobec mężczyzn, opryskliwe i prowokujące.
Uległość żony jest tylko możliwa w związku chrześcijańskim, kiedy mężczyzna idzie drogą Pana, a kobieta mu ufa i szanuje męża.
“jeśli chcą się czegoś dowiedzieć, niech pytają w domu swoich mężów; bo nie przystoi kobiecie w zborze mówić”. (I Kor 14,34-35)”.
Paweł sugeruje, aby kobieta pytała się męża ponieważ raz, że mąż nie wiedząc nawet jaka jest odpowiedź, zmuszony jest do szukania w Piśmie, a dwa, że musi autorytet pozostać w domu, a nie na zewnątrz. Teraz jest tak, że bezgranicznie ufa się pastorom , co niesie za sobą fatalne skutki. Przykładem tego jest poparcie Hitlera wśród protestantów niemieckich, czy poprzednich prezydentów USA wysyłających mężczyzn na wojny, czego najbardziej wymownym była wojna w Wietnamie, po której wrócił ogrom inwalidów wojennych, a wielu nie wróciło wcale.
Mąż ma być kapłanem w domu. Jeśli nie jest, to oddaje swą władzę, tak jak Adam oddał w raju. Kobieta zaś powinna mężowi ufać w kwestii wiary. Jeśli mąż źle poprowadzi, to będzie on odpowiedzialny, a nie ona.
Niestety, ale wyjazdy integracyjne, propagowanie przez satano-kulturę niezależności i buntu doprowadza mężczyzn do samobójstw. Wiele się mówi o pokrzywdzonych kobietach, ale wcale o pokrzywdzonych mężczyznach. Statystyki jednak są oczywiste i bezwzględne. 85% samobójców to mężczyźni.
Szatan ma tę samą taktykę od czasów Adama i Ewy: atakuje mężczyznę przez kobietę. To właśnie dlatego apostoł Paweł naciskał na to, aby kobiety nie nauczały, ale te starsze uczyły młodsze jak być dobrymi żonami!
Dobra żona niestety w tych czasach jest jak wygrana w totolotka, tak jak Boży mężczyzna.
Mówi się w tym opracowaniu o chorobach psychicznych.
Sama psychiatria ma ledwo około 100 lat. Wcześniej choroby psychiczne były określane mianem opętań. Gdyby Jezus żył w tych czasach, to Jego uwolnienia byłyby nazywane terminami zaczerpniętymi z psychiatrii. Na przykład “wyleczenie ze schizofrenii”, “wyleczenie z paranoi” “obłędu” itd itd.
Świat nauki mówi wiele o skutkach, statystykach. Jednakże nigdy nie napiszą prawdy o przyczynach, ponieważ sami stworzyli podłoże do tych przyczyn.
Mężczyzna w normalności drew ( zasobów ) dostarcza, a kobieta pilnuje by ogień nie zgasł ( dba o dobrą atmosferę domu ). Tylko taka sytuacja powoduje rozwój społeczeństw [ tak jest w telegraficznym-krystalicznym skrócie, jednak babilon miesza jak może… ]. Dodatek poglądowy https://www.mydwoje.pl/Rola-wspolczesnej-kobiety
Moja żona częsta bywa w stosunku do mnie opryskloiwa, nie żebym się skarżył, ale to jest duch tych czasów. Modle się o nią, żeby Pan ją nawrócił, żeby była mi pomocą w dniu codziennym. Nawet wyjście od czasu do czasu na nabożeństwo jest u niej nie mile widziane. Ale fakt to ja jestem w domu od wiary.
Gdzieś oglądałem że sporą winę za niszczenie męskiej psychiki ponoszą szkoły, gdzie nie ma męskich wzorców, a chłopcy są wychowywani przez płeć żeńską co burzy dawny porządek dorastania z ojcem i zatracenie tożsamości w społeczeństwie, które w ten sposób zostanie bardzo łatwo zniszczone. Wszystkie męskie role przejmują kobiety spychając mężczyzn na bok.
Nie wiem czy to nie był ten filmik.
https://www.youtube.com/watch?v=Qi1oN1icAYc
Tak właśnie odczułam, że coś tu nie gra, jak na rozpoczęciu roku szkolnego zobaczyłam nowo przyjętych nauczycieli, około 7 osób, wszystkie kobiety. W szkole moich chłopaków uczy tylko 2 mężczyzn (wf i angielski). O ile kobiety dobrze sprawdzają się w klasach 1-3, to starsi chłopcy powinni jednak mieć więcej kontaktu z mężczyznami jako autorytetami.
Bo tu mało który facet idzie na nauczyciela…wiadomo dlaczego-kwestia zarobków… :/
Nie mogę zgodzić się ze wszystkim jednak coś w tym jest . W szkole nie szukałabym tak do końca winy. Zacznijmy raczej od nas , od mam chłopaków. Czemu ? Ano temu , że 3/4 młodych mężczyzn jest kapitulowane przez mamy . Jak nie zrobisz tak jak ja chcę to nie dostaniesz tego czy owego . Żona takiego mężczyzny ustawi go bez problemu a teściowa wpadnie w furie bo słucha małżonki a nie mamusi. I małżeństwo rozwalone albo biedak życie sobie odbiera . Kocha żonę i dzieci ale nie może znieść niezadowolenia matki bo ta wciąż mu przypomina ile dla niego zrobiła i ma wymagania z księżyca. A tu to już szatan ma pole do popisu. I z tego tytułu, ze mój mąż był takim wiecznym synkiem to dziś jest jak jest . A ja ? Ja wychowuje swoich synów inaczej . Przede wszystkim w obecności Boga to prio a po drugie gryze się w język aby nie tlamsic ich męskiej natury choć czasem nie rozumie . Mówię oczywiście o dobrych rzeczach. Dzieci nie są naszą własnością, nie wychowujemy ich dla siebie . One też kiedyś będą żonami i mezami. Jeśli kogoś urazilam to przepraszam. Z Bogiem.
Dzieci to skarby,dary od Boga.Naszym zadaniem jest wychowanie ich na wojowników Pana Jezusa Chrystusa.
Mamy tak bardzo mało czasu na to i przeciwności ze stony świata.
Dzięki Bogu,że On nad wszystkim czuwa i chroni nas wszystkich,bo gdyby nie On dawno byśmy wszyscy polegli.
Kilka historycznych powodów, które sprzyjały aktualnemu kryzysowi męskości:
1. Gdy Adam nie podjął w raju inicjatywy przestrzeżenia kobiety, by nie jadła zakazanego owocu (Rdz 3,6 “zerwała owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł”)
“Milczenie i bierność Adama”
(…) Larry Crabb w swojej książce The Silence of Adam (Milczenie Adama) rozwija teorię mówiącą, że ten rodzaj męskiego wycofania i unikania odpowiedzialności przeniknął do serca wszystkich mężczyzn, którzy od tamtej pory walczą z naturalną skłonnością do milczenia, zamknięcia w sobie i bierności w środowisku rodzinnym.(…)
Rewolucja przemysłowa
W kulturze żydowskiej matka wychowywała syna do szóstego lub siódmego roku życia, kiedy to przechodził on pod opiekę ojca, od którego uczył się rodzinnego rzemiosła (Jezus nauczył się od swojego ojca ciesielstwa). Dzieci spędzały dużo czasu ze swoimi rodzicami, często podjęcie pracy oznaczało po prostu przejście do innego pomieszczenia w tym samym domu i pomoc w rodzinnym interesie (kowal, złotnik, stolarz, szewc, garbarz itd.). Przez całe pokolenia rodziny żyły w ten sposób. Pomimo ubóstwa i niedostatków istniała pewna stabilizacja, nie znano kryzysów tożsamości, młodzi rośli w modelu rodzinnym, w którym odpowiedzialność i rola każdego członka była jasno określona.
Ta solidna struktura rodzinna, która przetrwała przez wiele pokoleń, zapewniając poczucie ciągłości rodu, załamała się wraz z nadejściem rewolucji przemysłowej w wieku XVIII. Znamienne dla rewolucji przemysłowej przejście od rzemieślniczej manufaktury do fabryk wyspecjalizowanych w produkcji taśmowej zmieniło model rodziny. Pojawiły się wielkie fabryki i zapotrzebowanie na robotników, którzy zaczęli wychodzić z domu na coraz dłużej. Ponieważ miasta dysponowały wielkim zapleczem siły roboczej oraz dużymi stacjami kolejowymi ułatwiającymi transport lądowy lub portami umożliwiającymi transport morski, zaczęto budować fabryki na przedmieściach. Wokół nich wyrosły wkrótce rozległe osiedla lub tereny przemysłowe: większa produkcja, większe zapotrzebowanie, więcej czasu poza domem, brak osoby ojca… Mężczyzna stał się bardziej nieobecny niż obecny. Dwieście lat później pojawiają się terminy takie jak: “kryzys tożsamości”, “rozpad rodziny”, “stres” itp.”
– Juan Varela, Maria del Mar Molina “Twoje małżeństwo się liczy”
“Kultura machismo
Dyktatura Franco* wraz z jej narodowym katolicyzmem pielęgnowała ideał mężczyzny oparty na etyce wojskowej: “prawdziwy mężczyzna się nie skarży, mężczyźni nie płaczą.” Fakt ten sprawił, że wiele pokoleń mężczyzn uwierzyło, że prośba o pomoc czy ujawnienie własnych potrzeb jest oznaką tchórzostwa i słabości, wobec czego wybierali oni milczenie i tłumili uczucia. Wojna domowa nasiliła ten brak emocjonalnej ekspresji, żołnierze na froncie i bohaterowie wojenni musieli bowiem wyłączać uczucia i emocjonalną część swojej natury. Problem w tym, że kiedy mężczyźni ci wrócili z pola bitwy do domów, nadal pozostawali emocjonalnie zablokowani, a brak (lub też pozorowany brak) sfery afektywnej jeszcze bardziej się uwidocznił.
Jednocześnie pojawienie się telewizji i jej wkroczenie do domów sprzyjało sytuacji, w której ideał mężczyzny nadal sprowadzał się do “twardziela”, ponieważ zostaliśmy wychowani w kulturze promującej tego typu postacie. Postacie mężczyzn, których łączy szorstkość, małomówność, gwałtowne działanie, zjednoczonych pod hasłem: “jestem samowystarczalny, nie potrzebuję nikogo”. Niedostatki roli męża i ojca dalej były wyraźne, wciąż brakowało uczuć i czułości, które każdy mężczyzna winien ofiarować żonie i dzieciom, które z kolei mimochodem otrzymują te same negatywne wzorce postępowania mężczyzny.”
-autorzy j.w.
* tu autorzy pisali akurat o rodzinnej Hiszpanii, ale w Polsce również były wojny, powstania, dominacja katolicyzmu, a w rezultacie promowanie tych samych wzorców zachowań.
“Radykalny feminizm
Radykalny feminizm pojawia się w latach 80. wraz z rewolucją seksualną i emancypacją kobiety. (…) część feministek zradykalizowała się, a gniew wywołany znoszoną przez wieki dyskryminacją doprowadził do degeneracji ruchu, sprowadzając go niekiedy do walki z płcią przeciwną i prób zdobycia sobie pozycji płci dominującej, do promocji rywalizacji między płciami i traktowania mężczyzny jak przeciwnika do pokonania. Wszystko to sprawiło, że kobieta odrzuciła pewne aspekty własnej natury, zaczęła rozwijać w sobie właściwości bliższe męskiemu temperamentowi, usiłując dorównać mężczyźnie i upodobnić się do niego, jakby nie rozumiała, że równość odnosi się do traktowania i wzajemnego szacunku, nie zaś do cech właściwych danej płci, a tym bardziej nie powinna prowadzić do przyswajania sobie tych samych błędnych wzorców, typowych dla historycznego machismo”
-autorzy j.w.
“„Serce zgnębione i twarz zgaszona, i rana w duszy, gdy żona niezgodna; ręce opadłe i kolana omdlałe, gdy nie daje szczęścia mężowi swojemu.” Syr 25,23
księga Syracha pomimo, że jest poza kaon enem stanowi świetne uzupełnienie Biblii.