cd..
III. Starożytna praktyka ślubna: prezenty dla panny młodej
Następnie pan młody wręczał pannie młodej specjalne prezenty. Celem tych darów było pokazanie, jak oblubieniec docenia oblubienicę. Miały również pomóc jej zapamiętać go podczas długiego okresu zaręczyn.
Spełnienie Jezusa: dary dla Oblubienicy
Dary, które dał nam Jezus, są darami Ducha Świętego: wiemy, że żyjemy w Nim, a On w nas, bo dał nam ze swojego Ducha 1 Jana 4:13 . Jezus opisał ten dar w Jana 14:26 : Ale Pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam; mój pokój daję ci. Nie daję wam tak, jak daje świat. Niech wasze serca się nie trwożą i nie lękajcie się.
IV. Starożytna praktyka ślubna: co to jest mykwa
Następnie panna młoda brała kąpiel w mykwie, czyli oczyszczającej kąpieli. Mikveh to to samo słowo, które oznacza chrzest. Do dziś w konserwatywnym judaizmie panna młoda nie może wyjść za mąż bez mykwy.
Spełnienie Jezusa: Mikveh
Mikveh, czyli chrzest, który Jezus zapewnił swojej oblubienicy, był chrztem w Duchu Świętym. Pewnego razu, gdy jadł z nimi, dał im taki nakaz: „Nie wychodźcie z Jerozolimy, ale czekajcie na dar obiecany przez mojego Ojca, o którym słyszeliście, jak mówiłem. Albowiem Jan chrzcił wodą, ale za kilka dni zostaniesz ochrzczony Duchem Świętym”. Dz 1:4
V. Starożytna praktyka ślubna: przygotowanie miejsca.
W okresie zaręczyn pan młody przygotowywał komnatę weselną na miesiąc miodowy. Komnatę tę zazwyczaj budowano w domu ojca pana młodego lub na posesji jego ojca. Sala weselna musiała być pięknym miejscem na przyprowadzenie panny młodej. Państwo młodzi mieli spędzić tam siedem dni. Sala weselna musiała zostać zbudowana zgodnie ze specyfikacją ojca pana młodego. Młody człowiek mógł wybrać się po żonę tylko za zgodą ojca. Gdyby zapytano pana młodego, kiedy ma się odbyć ślub, mógłby powiedzieć „nie mnie to wiedzieć, wie tylko mój ojciec”.
Spełnienie Jezusa: przygotowanie miejsca
Tak jak oblubieniec powiedziałby swojej oblubienicy, że pójdzie przygotować dla niej miejsce, tak Jezus powiedział Swoim uczniom: „…W domu mojego Ojca jest wiele pokoi lub rezydencji; gdyby tak nie było, powiedziałbym ci. Idę tam przygotować dla Ciebie miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję dla ciebie miejsce, wrócę i zabiorę cię do siebie, abyście również mogli być tam, gdzie ja jestem.
Jan 13:1-3 . W starożytnym Izraelu oblubieniec mógł zdobyć swoją narzeczoną dopiero po zatwierdzeniu przez ojca. Podobnie Jezus powiedział: „Nikt nie wie o owym dniu ani godzinie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. Miej się na baczności! Bądź czujny ! Nie wiesz, kiedy ten czas nadejdzie. Marka 13:32-33 .
VI. Starożytna praktyka ślubna: konsekrowana oczekująca panna młoda.
Podczas gdy pan młody przygotowywał komnatę weselną, pannę młodą uważano za poświęconą, oddzieloną lub „kupioną za odpowiednią cenę”. Gdyby wyszła, nosiłaby welon, żeby inni wiedzieli, że jest zaręczona. W tym czasie przygotowywała się do małżeństwa. Prawdopodobnie przez całe życie oszczędzała pieniądze. Kupowała drogie kosmetyki i uczyła się je stosować, aby upiększyć się dla pana młodego. Nie wiedziała, kiedy przyjdzie po nią pan młody, więc zawsze musiała być gotowa. Ponieważ pan młody zazwyczaj przychodził po swoje pannę młodą w środku nocy, aby ją „wykraść” (pan młody często przychodził jak złodziej w nocy, często około północy), panna młoda musiała mieć swoją lampę i jej rzeczy zawsze były gotowe. Czekały też jej siostry lub druhny,
Spełnienie Jezusa: wyczekująca konsekrowana oblubienica.
My, lud Boży, jesteśmy teraz konsekrowani lub oddzieleni, czekając na powrót naszego oblubieńca w Porwaniu. Powinniśmy spędzać ten czas na przygotowywaniu się na powrót Jezusa. Jezus użył przypowieści o dziesięciu dziewicach czekających na oblubieńca, aby opisać potrzebę czuwania na Jego powrót. „W tym czasie królestwo niebieskie będzie jak dziesięć dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca… Głupie zabrały swoje lampy, ale nie zabrały ze sobą oliwy. Mądre jednak zabrały olej w słojach razem z lampami.
Oblubieniec czekał długo i wszyscy popadli w senność i zasnęli. „O północy rozległ się krzyk: „Oto oblubieniec! Wyjdź mu na spotkanie! „Wtedy obudziły się wszystkie dziewice i przycięły swoje lampy. Głupie powiedziały do mądrych: „Dajcie nam trochę swojej oliwy; nasze lampy zgasły. “‘Nie, – odpowiedziały – może nie wystarczyć dla nas i dla ciebie. Zamiast tego idź do tych, którzy sprzedają ropę i kup sobie trochę. „Ale gdy szli po oliwę, przybył pan młody. Dziewice, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną. A drzwi były zamknięte. „Później przyszli też inni. ‘Panie! Panie!’ – mówiły. „Otwórz nam drzwi!” „Ale On odpowiedział: ‘Mówię ci prawdę, nie znam cię’.
„Dlatego czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny”.
VII. Starożytna praktyka ślubna: oblubieniec przychodzi po swoją oblubienicę.
Kiedy ojciec pana młodego uznał komnatę weselną za gotową, ojciec powiedział panu młodemu, że wszystko jest gotowe i aby otrzymać Jego oblubienicę. Pan młody potajemnie porwał swoją narzeczoną, jak złodziej w nocy i zabrał ją do komnaty weselnej. Gdy pan młody zbliżał się do domu panny młodej, krzyczał i dął w szofar (trąbkę z baranim rogiem), aby miała ostrzeżenie, by zebrała swoje rzeczy i zabrała je do komnaty weselnej. Oblubieniec i jego przyjaciele przychodzili do domu panny młodej i odbierali pannę młodą i jej druhny.
Spełnienie Jezusa: Oblubieniec przychodzi po Swoją Oblubienicę.
Jak oblubieniec przyszedł po oblubienicę w środku nocy z okrzykiem i dźwiękiem szofaru, tak Pan przyjdzie po nas. Gdyż sam Pan zstąpi z nieba na rozkaz donośny, na głos archanioła i na wezwanie trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, którzy jeszcze żyjemy i pozostaniemy, zostaniemy porwani razem z nimi w obłokach, by spotkać Pana w powietrzu. I tak będziemy z Panem na zawsze. Dlatego zachęcajcie się nawzajem tymi słowami. Teraz bracia, o czasach i datach nie musimy wam pisać, bo dobrze wiecie, że dzień Pański nadejdzie jak złodziej w nocy. 1 Tesaloniczan 4:16-17
cdn
