Szatan chce się z nami pojednać.

Dzisiaj pewien Brat napisał do mnie o swoich przemyśleniach i ja się z nim całkowicie zgadzam.

 

Uważa on, że nie na płaszczyźnie politycznej ale indywidualnej szatan chce się z nami pojednać aby osiągnąć swój cel. Postaram się jak najwierniej to opisać.

Brat Krzysiek twierdzi, że szatan posługując się innymi ludźmi będzie wpływał na nasze emocje, uczucia a nawet będzie miły. Podkreślam –  poprzez ludzi.

Będzie chciał i już to robi blokować nasze działania ratownicze w sensie duchowym względem naszych rodzin, znajomych i innych, po to aby ich nie zbawiać, nie ratować. Posłuży się i posługuje już pozytywnymi wzmocnieniami tylko po to, żeby jego ludzie nadal tkwili w niewoli. W ten sposób zatrzymuje chrześcijan.

 

 

Nawet demony ludzi do tej pory złych będą grały, motywowały tych ludzi do bycia miłym aby tylko zachować swego niewolnika w obozie jenieckim.

 

Chrześcijanin wierzący miłym oszustom, ludziom w niewoli przegra nie tylko walkę o nich ale sam tego pożałuje.

Nie wiem czy dobrze to Wam tłumaczę…

 

Dla szatana nie są ważne  metody, nawet jeśli pozornie będzie okazywał miłość.

 

” I nic dziwnego; wszak i szatan przybiera postać anioła światłości. ” 2 Kor 11.

 

New Age, papież, LGBT to właśnie ta pozorna miłość.

 

Używa demonów przez ludzi nienawróconych grając na naszych emocjach od miłości, poprzez wywoływanie współczucia, poczucia winy, strachu. Repertuar ma spory.

 

Jednak jeśli nie pomogą negatywne zachowania mające nas zmusić do darowania sobie walki o kogoś, staje się taka osoba miła. Cel uświęca środki jak najbardziej dotyczy demonów. Byle ktoś nadal szedł w kierunku piekła. Trzeba mieć do tego Boży kompas aby umieć rozeznawać i być konsekwentnym. Konsekwencja to słowo klucz.

 

 

Nie ma naszej zgody na taki kompromis. Prawo Boże ponad kurtuazją.

 

Uważajcie na ludzi miłych i grających na Waszych uczuciach aby osiągnąć zły, egoistyczny  cel.

Jezus z demonami nie rozmawiał.

 

“Lecz Jezus skarcił go słowami: Zamilcz i wyjdź z niego! Wtedy demon rzucił opętanego na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej krzywdy.” Łk 4.