„Czy naśladujemy prawdziwego Jezusa?”

J.B.

 

Bojaźń Boża to nie obawianie się Boga

 

Wiele lat temu odwiedziłem we więzieniu słynnego teleewangelistę. Człowiek ten był najbardziej znanym sługą Bożym na planecie w latach 80. Popełnił przestępstwa przeciwko rządowi, a także dopuścił się cudzołóstwa i był osadzony już od blisko pięciu lat. Jedna z moich książek głęboko go dotknęła i poprosił, bym go odwiedził.

 

Gdy go spotkałem, to człowiek ten objął mnie, płacząc przez ponad minutę. Usiedliśmy i zaczął on dzielić się ze mną swoją historią.

 

Po jakichś dwudziestu minutach zadałem nurtujące mnie pytanie. Wiedziałem, że ów mężczyzna na początku swej służby wielce kochał Jezusa. Zapytałem więc: „Kiedy przestałeś kochać Jezusa?”. Chciałem poznać oznaki tego, że ktoś traci miłość do Niego.

 

„Nie przestałem” odpowiedział.

 

Byłem w szoku. „Co masz na myśli?” powiedziałem. „Popełniłeś cudzołóstwo. Dopuściłeś się oszustwa. Zesłano cię do więzienia. Jak możesz mówić, że nie przestałeś kochać Jezusa?”

 

On znów spojrzał mi prosto w oczy i powiedział: „John, podczas tego wszystkiego kochałem Jezusa.” Jestem pewien, że na mojej twarzy wymalowało się ogromne zakłopotanie, gdyż mówił on dalej: „Kochałem Jezusa, ale nie czułem przed Nim bojaźni.”

 

Przez kilka chwil trwała cisza, gdy słowa tego człowieka dotarły do mojej świadomości. Następnie dodał on: „John, miliony Amerykanów są dokładnie takie, jak ja. Kochają Jezusa, ale nie czują bojaźni Bożej.”

 

Był to dla mnie moment, który zaważył na moim życiu. Wzbudził we mnie głód zmuszający do uzyskania większej ilości odpowiedzi. Jak człowiek, który kocha Boga może popadać w notoryczne grzeszenie? Jak miliony kochające Jezusa mogą wieść bezbożne życie? Chrystus powiedział w Ewangelii wg św. Jana 14:15, iż jeśli Go kochamy, to będziemy mieć siłę, by być Mu posłusznymi. Czego więc brakuje?

 

Czy może być tak, że wielu wierzących wyznaje miłość w stosunku do kogoś, kogo naprawdę nie zna?

 

Czy stworzyliśmy obraz Jezusa, który nie jest prawdziwym Jezusem?

 

To możliwe. Izrael czynił tak opuściwszy Egipt. Gdy Mojżesz udał się na górę, by przebywać z Bogiem przez czterdzieści dni, Aaron i pozostali przywódcy stworzyli „Boga”, który dostosowany był do ich pragnień- bożka w formie złotego cielca.

 

Opowieść tę znajdziemy w Księdze Wyjścia 32. Jest tam coś istotnego, co przez lata mi umykało. Tekst hebrajski mówi, że Aaron nazwał złotego cielca „Yhwh”, lub „Jehowa”, co jest imieniem właściwym Bogu (por. Wj 32:5).

 

Nie był to jedynie Aaron. Ludzie ogłosili: “Izraelu, oto bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej” (por. Wj 32:4,8). Przez dziewięćdziesiąt procent czasu słowo „bóg” używa się w odniesieniu do Boga Wszechmogącego. W pozostałych dziesięciu procentach jest używane zaś do opisu fałszywego boga, ale jako że Aaron utożsamiał owego cielca z Jahwe, to możemy bezpiecznie założyć, że ludzie mówili podobnie.

 

Cały naród wiedział, że Jahwe ich uratował, wybawił ich z niewoli i opiekował się nimi. Stworzyli oni jednakże fikcyjnego Jahwe, całkiem innego, niż Ten prawdziwy na górze z Mojżeszem.

 

Jest to otrzeźwiająca myśl. Rzeczywistość wygląda tak, że możemy popełnić ten sam błąd. Nie ma jednak potrzeby, by odpowiadać zmartwieniem, czy zwątpieniem. Wszystko, czego nam trzeba, by chodzić przez Bogiem w prawości jest dla nas dostępne. Jak? Poprzez bojaźń Bożą. Mówi się nam, iż:

 

„Bojaźń Boża jest początkiem oraz pierwiastkiem wiedzy, lecz głupcy pogardzają Mądrością i napomnieniem.” (Prz 1:7)

 

Jakiej wiedzy? Popatrz na odpowiedź w Księdze Przysłów 2:5: „wtedy zrozumiesz bojaźń WIEKUISTEGO i zdobędziesz Boże poznanie.”

 

Bojaźń Boża nie oznacza strachu przed Bogiem. Przeciwnie, oznacza kochanie Go tak mocno, że boisz się bycia z dala od Niego. Jest to święta cześć, która sprawia, że kochamy to, co On kocha i nienawidzimy tego, czego On nienawidzi. Stawia nas to w położeniu umożliwiającym dążenie do bliskości z Nim poprzez szukanie Jego prawdy.

 

Poprzez tę Bożą bojaźń możemy w sposób bliski poznać Boga. Uzyskujemy objawienie Jego charakteru i woli, która pochodzi z Jego Ducha i Słowa. Poznajemy prawdziwego Boga – prawdziwego Jezusa, a nie tego stworzonego, by pasował do naszych specyfikacji.

 

Jeżeli chcesz posiąść dziś bojaźń Pańską, to zachęcam cię do modlitwy:

 

„Ojcze Niebieski, dziękuję Ci za możliwość poznania Ciebie takim, jakim naprawdę jesteś. Wiem, że sprawiłeś, że możliwym jest dla mnie spotkać Cię i czcić Cię w prawdzie. Zapraszam Cię dziś, byś obdarzył mnie duchem bojaźni Pańskiej. Trzymaj mnie blisko Siebie i Swojego Słowa. Chcę naśladować Ciebie, a nie fałszywe pojmowanie Ciebie, które odpowiada moim preferencjom. Wolę naśladować Ciebie, niż podążać swą własną drogą. Kocham i honoruję Cię dziś. W imieniu Jezusa Amen.

 

_______________

 

Ten jakże edukujący i uświadamiający tekst przetłumaczył jak zwykle Jacek i ja jak zwykle dziękuję.

Owszem tak jest właśnie z chrześcijanami, dobierają sobie swojego boga do swego stylu życia. Jak pisałem o agresywnych kobietach, były ataki na moja osobę. Kiedy pisałem o złu w hip hopie obrażano się na mnie, za to że neguje ten styl muzyki. Blog ma jakąś tam poczytność, ale ludzie wybierają sobie to, co im pasuje do ich światopoglądu.

Notabene mam zamiar napisać ponownie o pewnej części kobiet gdyż problem jest poważny.

Jeśli pisze o mądrzeniu się Biblią, to jestem atakowany za to, że pisuje o innych rzeczach niż Biblia. Niestety ale po owocach ich poznacie. Zgniłych. Mądrale biblijni są chamscy i pozbawieni Boga w sercu. Pycha rządzi ich sercem.

Przepraszam, ale jestem zwolennikiem ewangelizacji krytycznej. Spojrzenia na belkę we własnym oku. Już czuję jak domowi psycholodzy myślą: “ciekawe czy on  taki sam jest jak pisze?” Tak jestem taki, brzydzę się własnymi grzechami, które są przeszkodą między mną a Bogiem. Proszę o uwolnienie. Grunt to mieć świadomość grzechu. tak więc módlcie się o to, aby Bóg pokazał Wam Wasze grzechy. Ja z początku się bałem. Tak samo jak się bałem Ducha Świętego. Dlaczego? gdyż to właśnie  On pokazuje grzechy i …nasze nieposłuszeństwo. DŚ karze nam robić to, czego często nie chcemy.

 

Talenty.

Chciałem Wam przy tej okazji powiedzieć, że dziś dopiero sobie uświadomiłem, że Jacek nie tylko ze mną współpracuje i pomaga mi tłumacząc teksty na Chwałę Bożą i ku opamiętaniu czytelników, ale wykorzystuje swój talent jako anglista.

Napisze kiedyś tekst o owych talentach i darach ducha, ale wydaje mi się, że każdy z Was powinien zadać sobie następujące pytanie:

W jaki sposób mogę poszerzać królestwo Boga na ziemi?

 

Rzymian

 

“A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani”

 

Nie każdy musi prowadzić blog i nie każdy musi być anglistą. Nasz forumowy Krzysiu, Second Admin, że się tak wyrażę, jest na przykład wojownikiem modlitwy. Ty możesz mieć inny talent.