"The Pagan Roots of Lent and Ash Wednesday"

 

Elisha Israel

 

"It should be known that the observance of Lent did not exist as long as the simple church kept its perfection intact." Cassian, 5th century A.D.

 

Lent is the "fortieth" day before Easter. It is celebrated in many Christian denominations. It is a six and a half week period from Ash Wednesday to Easter Sunday. During Lent, Christians fast and deny themselves various pleasures. This is said to be in preparation for the commemoration of Christ's passion, death, and resurrection.

 

Choć Pismo Święte rzeczywiście ustanawia okres postu dla upamiętnienia Chrystusa, to nie był to okres czterdziestu dni znany jako Wielki Post. W Księdze Kapłańskiej 23:26,27 czytamy: „Dalej Pan powiedział do Mojżesza: 'Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane (…)”. Co więcej, Paweł prorokował o doktrynie dotyczącej nieświętego poszczenia w swoim pierwszym Liście do Tymoteusza. W 1 Tym 4:1-3 czytamy, co następuje: „Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów. [Stanie się to] przez takich, którzy obłudnie kłamią, mają własne sumienie napiętnowane. They forbid intermarriage, [command] abstinence from foodwhich God created to be received with thanksgiving by believers and those who have come to know the truth."

 

Paul in particular prophesies about the rise of the Catholic faith. In Catholicism, which is the mother of all other Christian denominations, priests are forbidden to marry. Furthermore, they have instituted a spring fast attributed to the suffering of Christ. Such a fast with its rituals, however, has its roots not in Christ but in the ancient pagan cult that preceded Christianity.

 

Słowo „Lent” w języku angielskim oznaczające Wielki Post znaczy „wiosna” i wywodzi się ze staroangielskiego „Lencten”. Duchowo rzecz biorąc wszystkie drogi prowadzą do Babilonu i tak też jest w przypadku czterdziestodniowych postów wiosennych. W jednej z wersji babilońskiego mitu Tammuz, wielki łowca, został zabity podczas polowania na dzika. Wierni opłakiwali go podczas ceremonii żałobnych przez czterdzieści dni. W czasach Ezechiela rytuał ten odprawiany był nawet wśród Izraelitów. Ezechiel pisze: „I rzekł do mnie: 'Zobaczysz jeszcze gorsze obrzydliwości popełniane przez nich’. Następnie zaprowadził mnie do przedsionka bramy świątyni Pańskiej, mieszczącej się po stronie północnej, a oto siedziały tam kobiety i mourned Tammuz." (Ez 8:13-14).

 

Tammuz - alabaster relief from Ashur, c. 1500 B.C.

 

Tammuz worshippers sobbed with his wife Ishtar believing that his rebirth would signify the regeneration of life in nature. Similar holidays can be found among ancient pagan peoples. For example, the Egyptians observed a forty-day fast in honor of Osiris.

 

The sign of the cross made with ashes is not only typical of Constantinian Christianity, as it can be found throughout the ancient world. It was used as an important symbol of pagan gods, e.g., "the Tau cross was painted on the foreheads of newly initiated into Mithraism". It is also worth noting that the act of simply sprinkling ashes on the head, also taking place on Ash Wednesday, was also done in honor of the pagan Norse god Odin. The marking of the forehead with ash always took place on Wednesday, a day named in honor of Odin.

A Roman Catholic priest sprinkling ashes on a practicing Catholic woman.

 

If it is true, as Cassian testifies, that "the observance of Lent did not exist, so long as the simple church kept its perfection intact." (John Cassian "Conferences with the Fathers"). Why is it observed today? We find no commandment in Scripture to observe such a feast. Undoubtedly, if we remove the Christian facade of Lent, we see what the ancient pagan fast reflects.

 

The above excerpt is from Elish Israel's book "The Pagan Roots of Christian Festivals."

 

Translated by Jacko. thank you in the name of Jesus Christ.