„Potrójne ogrodzenie wokół Bożego człowieka”

Zac Poonen

 

Szatan rzekł wówczas do Boga: „Czyż Ty nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży” (Job 1:10). Z tego, co powiedział szatan dowiadujemy się trzech wielkich prawd. Bóg postawił potrójne ogrodzenie wokół człowieka pobożnego: po pierwsze ustanowił ogrodzenie osobiście wokół niego, po drugie wokół jego rodziny i po trzecie wokół jego finansów oraz własności. Szatan ma wgląd w wymiar duchowy i wie o tym. My nie możemy zobaczyć tych zabezpieczeń, ale one istnieją.

 

Szatan jest duchem i uznał, że nie mógł przejść przez te zabezpieczenia, by zaatakować Joba, jego rodzinę, czy jego menie. To dla mnie wielka pociecha wiedzieć, że jeśli wiodę pobożne życie, to także wokół mnie są te trzy ogrodzenia, a żadne z nich nie może zostać otwarte bez pozwolenia Boga. W Księdze Joba dowiadujemy się, że szatan musiał zwrócić się do Boga z prośbą o pozwolenie na przejście przez owe zabezpieczenia.

 

Wiele lat później Pan Jezus powiedział coś podobnego Piotrowi: „Oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże” (Łk 22:31).

 

Bóg udzielił szatanowi pozwolenia na przejście przez jedno ogrodzenie w danym momencie. Nie otworzył wszystkich zabezpieczeń w tym samym czasie. Bóg zezwolił szatanowi, by zaatakował tylko majątek Joba, a jego rodzinę później. Potem Bóg pozwolił szatanowi, by zaatakował ciało Joba, ale nawet wtedy powiedział On szatanowi, że nie może on tknąć jego życia. Szatan nie mógł zatem zabić Joba. Chętnie odebrałby Jobowi życie, ale nie mógł. Mógł on tylko owrzodzić jego ciało.

 

Kiedy Ogrodzenie Numer Jeden zostało otwarte, Szatan wkroczył i zniszczył całe mienie Joba. Bogactwo Joba z milionów spadło do zera w jeden dzień!

 

Następnie otworzyło się Ogrodzenie Numer Dwa. Kryła się za nim żona Joba oraz jego dzieci. Zabił więc szatan wszystkie dziesięcioro dzieci Joba. Mógł potem zabić i jego żonę. Tego jednak nie zrobił, ponieważ bardziej przydatna była mu ona żywa, aniżeli martwa! Mógł użyć jej, by dokuczać Jobowi i drażnić go. Za każdym razem, gdy widzicie zrzędliwą żonę, możecie teraz zrozumieć, dlaczego szatan trzymał ją przy życiu! Dla diabła niektórzy ludzie są użyteczniejsi żywi, a nie martwi.

 

Jest kilka rzeczy, o których możemy nauczyć się o szatanie również z pierwszych kart natchnionego Pisma Świętego.

 

Przede wszystkim, szatan może być tylko w jednym miejscu w określonym czasie. Bóg jest wszędzie. Szatan jednak jest w jednym miejscu. Nie może być w innym, bo jest istotą stworzoną. Ma on jednak wiele demonów krążących po ziemi, które wykonują dla niego pracę.

 

Po drugie, szatan nie może zobaczyć przyszłości. Gdyby potrafił zajrzeć w przyszłość, to wiedziałby, że Job ostatecznie będzie daleko bardziej błogosławiony i dałby mu spokój. Jeżeli wiedziałby, co wyniknie ze śmierci Jezusa na krzyżu Kalwarii, że wskutek tego on sam zostanie pokonany, to czy sądzisz, że nakłaniałby ludzi, by ukrzyżowali Chrystusa? Z pewnością nie. Gdyby szatan wiedział, że to sam Haman zawiśnie na szubienicy, to nie pomógłby Hamanowi ją skonstruować. Wie on, co robią ludzie na całym świecie i może domyślić się (tak jak my możemy) jaki będzie rezultat ich działań, jednakże nie potrafi przewidzieć przyszłości.

 

Po trzecie, szatan nie może czytać w twoich myślach. Może on tylko zobaczyć, co robisz na zewnątrz. Wszystko, co mógł wiedzieć o Jobie to kwestie zewnętrzne. Nie mógł ujrzeć myśli Joba.

 

Po czwarte, szatan potrzebuje pozwolenia Boga, by móc zaatakować dzieci Boże.

 

To dla mnie ogromna pociecha wiedzieć, że ten wróg, z którym toczę bój nic nie wie o przyszłości, lub o moich myślach i znajduje się całkowicie pod ograniczającą kontrolą Bożą. Do tego wszystkiego został on pokonany na krzyżu. To zabiera wszelki mój strach przed szatanem.

 

Kiedy otworzyło się drugie ogrodzenie, Job stracił wszystkie dziesięcioro dzieci. Nigdy nie krytykuj pobożnej osoby, jeżeli widzisz, jak jej dzieci cierpią, albo zmagają się z problemami. Módl się za nich. Dzieci te są na celowniku szatana w taki sposób, w jaki twoje nie muszą być, bo szatan może wiedzieć, że jesteś kimś, kto idzie na kompromis, w przeciwieństwie do tamtej osoby. Może to dlatego pozostawia twoją rodzinę w spokoju!

 

Spójrz teraz, jak na to wszystko reagował Job. Usłyszał, że wszystko zostało stracone. Jeden po drugim, jego słudzy przychodzili i mówili mu, iż wszystko przepadło. A Job powstał, rozdarł swoją szatę, ogolił głowę, padł na ziemię i czcił Boga (Job 1:20). To kolejna kwestia, jaką widzimy na pierwszej stronie natchnionego Pisma Świętego: człowiek Boży jest czcicielem/czcicielką. Musisz być czcicielem/czcicielką, kiedy masz wszystko, a także musisz być czcicielem/czcicielką, kiedy wszystko straciłeś/aś. Jezus powiedział: „Bóg jest Duchem, więc owi czciciele powinni Go czcić w Duchu i prawdzie” (J 4:24). Czcić Boga znaczy oddawać Mu wszystko.

 

Job rzekł: „’Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!’ W tym wszystkim Job nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości” (Job 1:21,22). Job prawdopodobnie odnosił się do matki ziemi, z której wyszedł nagi i do której powróci jako proch, nagi. Skwapliwie przyjmował cokolwiek tylko Pan dopuścił w jego życiu.

 

Kiedy myślę o oddaniu Joba Panu, jestem zdumiony. Nie miał on wzorca Jezusa i apostołów tak jak my. Nie miał żadnego wzoru do naśladowania. Nie miał mocy Ducha Świętego, jaką my mamy. Nie miał Biblii jak my. Nie miał otuchy ani wsparcia ze strony innych wierzących, ani nawet od swej żony. Job miał jedynie Boga. I Bóg wystarczył. Skoro Job mógł dojść do tak chlubnego życia, to dlaczego nie możemy i my?

 

 

Tłumaczył Jacko. Dziękuję.