W piekle nie ma litości

Niezwykle wartościowy tekst i uświadamiający. Wg mnie super nadaje się do celów ewangelizacyjnych.

 

 

Zac Poonen

 

Wiara jest zasadniczo wierzeniem, że Bóg wciąż nas kocha.

Nie kocha On naszego grzechu. Nie chce, żebyśmy trwali w grzechu. Jest niczym ojciec, który widzi schorzenia dziecka i nienawidzi tychże dolegliwości, ale dziecko kocha. Pomyśl o matce widzącej swoje dziecko chore na trąd, czy gruźlicę. Ona bardzo je kocha, ale schorzeń tych nienawidzi z całego serca.

 

Bóg miłuje grzeszników, lecz nienawidzi ich grzechów. Widzimy miłość Boga do grzeszników i Jego nienawiść do grzechu na krzyżu Kalwarii. Jego miłość do grzeszników widoczna jest w tym, że pozwolił On umrzeć Jezusowi na krzyżu za nasze grzechy. Jego nienawiść do grzechu przejawia się w tym, jak odwrócił On swe oblicze od Jezusa, gdy Jezus na krzyżu wziął na siebie grzech świata.

 

Ludzie czasem pytają jak Bóg miłości może odesłać ludzi do piekła. Jakie jest piekło? Jest to miejsce, które Bóg całkowicie porzucił – miejsce, w którym nie można odnaleźć Boga. Ziemia nie została przez Boga opuszczona i to dlatego wciąż jest na niej tyle dobroci i piękna.

 

Popatrzcie na przykład na piękno stworzenia. Spójrzcie na przyzwoitość oraz dobro we wielu istotach ludzkich. Demony pragnęłyby posiąść WSZYSTKICH ludzi, nie są jednak w stanie tego dokonać, albowiem Bóg postawił wokół ludzi ograniczający mur tak, by demony nie mogły czynić, jak im się podoba. Miłosierdzie Boga jest również tym, co daje człowiekowi zdrowie, dobrobyt oraz wiele innych udogodnień. Wszystkich tych błogosławieństw Bóg udziela zarówno dobrym, jak i złym ludziom. Dowodzi to, że Bóg nie porzucił tego świata. Piekło jednak takie nie jest. W piekle nie ma w ogóle zmiłowania- bo piekło naprawdę jest zapomnianym przez Boga miejscem.

 

We wielu nienawróconych ludziach na tym świecie jest dobro, ponieważ są oni nadal pod wpływem Boga. Kiedy jednak pójdą do piekła, to dokładnie ci sami ludzie staną się tak źli, jak sam diabeł- bo miłosierdzie Boże już dłużej nie będzie obecne w ich życiu.

 

W piekle ludzie po raz pierwszy doświadczą, jak to jest być totalnie porzuconym przez Boga. Doświadczył tego Jezus na krzyżu. Jezus doświadczył piekła na krzyżu przez te trzy godziny ciemności, gdy Bóg rzeczywiście Go opuścił. Widzimy tu, jak bardzo Bóg nienawidzi grzechu.

 

Jaka jest zatem odpowiedź? Czy Bóg miłości może zsyłać ludzi do piekła? Odpowiedź leży w odpowiedzi na to pytanie: czy Bóg miłości mógł dopuścić, by Jego własny Syn stawił czoła piekłu na krzyżu, kiedy miał na sobie grzech świata? Skoro mógł On to uczynić, to może On także wysyłać ludzi do piekła. Bóg miłości odwróci swe oblicze od tych, którzy trwają w grzechu, tych, którzy mówią Mu: „Nie zamierzam cię słuchać. Wybrałem/am swoją własną drogę i będę nią na zawsze podążać.”

 

W Księdze Przysłów 29:1 czytamy, że (sparafrazowano) „Człowiek, który jest wielokrotnie poprawiany i nie akceptuje skarcenia pewnego dnia zostanie znienacka zniszczony i nie będzie miał kolejnej szansy”. Jeżeli człowiek ciągle odrzuca pełne miłości zaproszenia od Boga, to znajduje się on w prawdziwym niebezpieczeństwie. Nie chcę, by ktoś z nadwrażliwych braci i sióstr poczuł się potępiony/a czytając teraz te słowa, gdyż werset ten nie został napisany dla tych, którzy popadają w grzech, lecz by przestrzec tych, którzy kochają grzech i którzy chcą w nim trwać. Nie napisano go dla tych, którzy próbują żyć w czystości, ale ciągle zawodzą. Napisany został dla buntowników, którzy przeciwstawiają się Bogu i ciągle grzeszą. Jak możesz wiedzieć, czy jesteś buntownikiem/buntowniczką? Bardzo łatwo to sprawdzić. Po prostu zadaj sobie pytanie, czy masz w sobie pragnienie pokuty i powrotu do Boga? Jeżeli jest w tobie choćby cień pragnienia, by zwrócić się do Boga i kochać Go, to stanowi to dowód na to, iż Duch Święty wciąż działa w twoim życiu, a Bóg dąży do tego, by cię do siebie przyciągnąć. Może i jesteś nieudacznikiem, ale nie jesteś rebeliantem. Istnieje olbrzymia różnica pomiędzy tym, który zawodzi, a tym, który się buntuje.

 

 

Dziękuję Jackowi za rtłumaczenie.

 

Podziękujmy i my Bogu raz jeszcze za zbawienie i to, że nas wybrał, że dał nam łaske poznania i że Jego Syn umarł za nasze podłe grzechy na krzyzu przebity, pogardzony, odrzucony.