Prawda w czasach ostatecznych. Chrześcijanie biblijni.

Chrześcijanie biblijni. Prawda dla NAŚLADOWCÓW JEZUSA CHRYSTUSA "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli"

Prawdziwa historia Ukrainy.

Nie mam żadnych uprzedzeń do Ukrainy i jak moi Czytelnicy doskonale wiedzą nie popieram żadnej ze stron konfliktu.

Poznałem także wielu sympatycznych Ukraińców i żal mi Rosjan wysyłanych na wojnę przez Chazarów z dystryktu Rosja.

 

Doskonale wiem, że Rosja jest zarządzana przez Chazarów tak samo jak Ukraina, ale każdy powinien znać prawdę o historii Ukrainy.

 

Sama nazwa pokazuje już, że ta kraina geograficzna  była na skraju Rosji, czyli na jej  pograniczu. Jeśli chcielibyśmy poznać znaczenie słowa Ukraina, to powinniśmy popatrzeć na mapę Polski i tam gdzie jest np. Kostrzyn Nad Odrą, Sulęcin i Gubin uznać za Ukrainę Polski.

 

 

Tym była Ukraina dla Rosji.

 

Określenie Ukraina jako nazwa pospolita pojawiło się w średniowieczu i oznaczało pierwotnie nazwę granicznych regionów geograficznych[1]. Do końca XVI wieku termin “ukraina” nie miał charakteru oficjalnego i oznaczał jedynie “ugranicze” (“pogranicze”, “krańce państwowe“) poszczególnych terenów, będących pod kontrolą różnych państw.

 

Jeszcze w XVII wieku nikt nie znał żadnej Ukrainy.

 

 

Historia Ukrainy rozpoczyna się tak na prawdę od wojny Kozaków zaporoskich z Rzeczpospolitą Polską pod przywództwem Bogdana Chmielnickiego znanego nam także  z powieści “Ogniem i Mieczem”. Owo powstanie kozackie przeciwko Rzeczypospolitej  było w latach 1648–1657,a Chmielnicki do dzisiaj jest  bohaterem narodowym Ukrainy.

W związku  z tym, że Chmielnicki nie mógł sobie poradzić z Polską, szukał więc potężnego sojusznika i w 1654 r. zawarł z carem Rosji ugodę perejasławską, oddając Ukrainę (pogranicze) Nadnieprzańską w poddaństwo cara.

Chmielnicki uczył się w kolegium jezuitów we Lwowie, założonym przez hetmana Stanisława Żółkiewskiego

 

Owo pogranicze (ukraina) było tylko regionem historycznym, który nigdy nie miał swojej państwowości ani monarchii.

 

Niemieckie siły okupacyjne to te, które jako pierwsze stworzyły i uznały krótkotrwałą niepodległość Ukrainy w styczniu 1918 r., w czasie własnej inspirowanej i popieranej przez siebie antyrosyjskiej rewolucji bolszewickiej z lat 1917-1921. Po ponownym zajęciu przez bolszewicką Armię Czerwoną wschodnia i południowa część dzisiejszego terytorium Ukrainy przyłączyły się w 1922 r. do ZSRR jako odrębna Socjalistyczna Republika Radziecka (bez Krymu). Według sowieckiego spisu ludności Krymu z 1926 r. większość ludności stanowili Rosjanie (382.645).

 

Dopiero po obaleniu przez Chazarów (bolszewików)  caratu,  stworzono państwo  Ukraina, a Lenina należy uznać za prawdziwego historycznego ojca państwowości ukraińskiej, ale i współczesnej.

 

Tereny Ukrainy były  najbardziej urodzajną rolniczą republiką radziecką, ale najbardziej dotknięte polityką gospodarczą Chazara  Stalina.

Jednakże w latach 30. XX wieku, Stalin i jego komunistyczne władze ZSRR wywołały sztucznie  klęskę głodu, która szczególne nasilenie przybrała na terytorium ówczesnej Ukraińskiej SRR (dzisiejsza Ukraina wschodnia i centralna). Słynny  Hołodomor spowodował spowodował śmierć około 6–10 milionów ludzi w większości Rosjan.

Niestety ani współcześni  rolnicy się niczego nie nauczyli  z tej tragedii, ani nauczyciele historii nie uczą, gdyż to co robi UE jest powtórką z Hołodomoru. Przypomnijmy sobie jaki to miało przebieg:

 

 

Powodem głodu była prowadzona od 1930 roku przymusowa kolektywizacja rolnictwa w ZSRR, która powodowała chaos na wsi: niszczenie przez aktywistów dobytku chłopów, wyprzedawanie i zarzynanie koni w obawie przed ich konfiskatą, powstrzymywanie się od prac polowych. Władze oskarżały kułaków o agitację przeciwko kołchozom oraz o sabotaż, a jednocześnie błędnie spodziewały się, że w wyniku kolektywizacji produkcja rolna wzrośnie – na planach eksportu płodów rolnych opierały swoje plany industrializacyjne. Władze utrzymywały i być może uważały, że załamanie skupu zboża jest wynikiem ukrywania plonów przez chłopów i mimo próśb władz lokalnych nie obniżały wymaganych kontyngentów dostaw.

wikipedia

 

 

Następnie terytorium dzisiejszej Ukrainy zostało zdewastowane podczas II wojny światowej przez nazistowskie niemieckie siły okupacyjne w latach 1941-1944, wspierane przez  grupy przestępcze wokół S. Bandery (1900-1959), w ramach których dokonywano ludobójstwa na Polakach i Rosjanach. Bandera do dzisiaj jest na ustach wielu Ukraińców jako bohater.

 

Notabene Stefan Bandera był więźniem na Św. Krzyżu oddalonym od Kielc ok. 30km.

 

Jeśli chodzi o Krym, to ledwo w 1954 Chruszczow przekazał  go Ukrainie.

 

Podsumowując Ukraina nie ma żadnej historii państwowości, a  rdzeń dzisiejszej Ukrainy (właściwa Ukraina) to tereny zarządzane przez Chmielnickiego, który dobrowolnie odstąpił je Rosji.

Poniżej mapa rzeczywistych terenów, które Chmielnicki oddał Rosji. To Dzikie Pola, które były POGRANICZEM (UKRAINĄ)  Rosji.

 

 

https://quizizz.com/admin/quiz/5fce470382dadb001b8d6070/powstanie-chmielnickiego

 

Mając to na uwadze, kuriozalne wydają się nacjonalistyczne hasła Ukraińców “Chwała Ukrainie” (chwała granicy rosyjskiej) tak samo jak skandowanie na mistrzostwach świata w piłce nożnej “Polska gola”.

Andrzej Duda wyraźnie powiedział, że “TU jest POLIN”

 

Rosji niestety też już nie ma, gdyż rządzą nią Chazarowie rodem z Bolszewii, spadkobiercy Lenina i Stalina, a więc ta wojna jest jedną wielką mistyfikacją i niepotrzebnym rozlewem krwi ludności postsłowiańskiej zarządzanej przez Chazarów.

 

 

 

 

 

Zaktualizowane: 26 października 2022 - 07:36

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Detektyw Prawdy, Dobra Nowina i Apokalipsa © 2015 Frontier Theme
Polish
Polish
Polish
English
Exit mobile version