Prawda w czasach ostatecznych. Chrześcijanie biblijni.

Chrześcijanie biblijni. Prawda dla NAŚLADOWCÓW JEZUSA CHRYSTUSA "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli"

Od dzisiaj w kinach film “Ignacy Loyola” czyli czyszczenie wizerunku Jezuitów.

Wystarczy obejrzeć te kilka minut trailera, aby zdecydować nie iść do kina.

Co do Jezuitów od samego początku bloga mam specjalna kategorię poświęconą tej armii Rzymu.

Zwiastun filmu:

 

Poniżej fragment tekstu o Loyoli jaki jest u mnie na blogu:

“Co mówi ten sam autor na ten temat: „Chcę zaznaczyć oczywisty rezultat praktykowania mistycyzmu przez kogoś, kto posiada cudowną inteligencję. Słaby umysł zaspakajając się w mistycyzmie jest na grząskim gruncie, ale inteligentny mistyk prezentuje o wiele bardziej niebezpieczną postawę, jako że jego intelekt pracuje szerzej i głębiej… Kiedy mit bierze górę nad rzeczywistością, staje się zwykłym fanatyzmem. Infekcją woli, która cierpi na częściowe powiększenie lub zniekształcenie.

Igancy był właśnie takim przykładem „aktywnego mistycyzmu” i „infekcji woli”. Niemniej jednak, przekształcenie z pana-wojownika do „generała” najbardziej wojskowego zakonu w kościele katolickim było bardzo powolne. Było wiele słabnących kroków zanim znalazł swoje właściwe powołanie. Nie naszym zadaniem jest kroczenie z nim po wszystkich jego ścieżkach. Przypomnijmy główne punkty: na wiosnę 1522 opuścił zamek przodków, z umysłem, który był stworzony do stania się świętym, podobnym do tych, których budujące czyny znalazł w opasłych tomiskach książek. Poza tym, to nie Madonna osobiście przyszła do niego pewnej nocy, trzymając w rękach Dzieciątko Jezus? Po dokładnej spowiedzi w klasztorze w Montserrat zaplanował, by udać się do Jeruzalem. Po tym, jak zaraza znalazła się w Barcelonie, a ruch morski przestał działać, Ignacy musiał zatrzymać się przez prawie rok w Manresa. Tam spędził czas na modlitwie, długim poście i biczując się, praktykując wszelkie formy pokutne, i nigdy nie zapomniał, by wstawiać się przed „trybunał pokutny”, pomimo tego, że jego spowiedź w Montserrat trwała całe 3 dni, taka spowiedź byłaby wystarczająca nawet dla mniej skrupulatnego grzesznika. Wszystko to przedstawia całkiem jasno umysłowy i nerwowy stan człowieka. Przynajmniej uratowany od obsesji grzechu, decydując, że to był tylko podstęp szatana, poświęcił się całkowicie zróżnicowanym i bogatym wizjom, które nawiedziały jego gorączkowy umysł.”

detektywprawdy.pl/2015/01/02/zalozyciel-zakonu-jezuitow-ignacy-loyola/

 

Jezuici mają również mistyczny kanał na YOuTube, w którym uczą min technik ……medytacji. Sa oni wiernymi spadkobiercami Ignacego Loyoli.

 

Słońce jako logo i kurs medytacji:

 

 

Słynna jezuicka maksyma “Daj nam edukację dzieci tego dnia – a następne pokolenie będzie nasze” wkomponowuje się w przymusowy system edukacji na poziomie szkoły podstawowej. 

Wielebny WC Brownlee, DD stwierdził: “Udawali, że się nawracają i wchodzą do protestanckich kościołów”. Jeden jezuita chwalił się nawet, że Jezuici z powodzeniem mogli naśladować purytańskich kaznodziejów. Użyli oszustwa, aby stać się “wszystkim dla wszystkich ludzi”. W ciągu 48 lat na całym świecie było 11 tysięcy jezuitów, a było ich całkiem sporo.

 

 

Poniżej jezuicka przysięga:

Poniżej wstawiam wybrane teksty autora rzetelnego artykułu o Jezuitach, czasem z moim komnetarzem:

 

Jezuici działają w kościołach protestanckich od początku. Wszak to taki wywiad Watykanu.

Dla sceptyków, którzy mogą potrzebować dalszych dowodów na to, że jezuicka duchowość dotarła do kościoła ewangelicko-protestanckiego, rozważcie to. W 2006 roku Baker Books, jeden z czołowych wydawców książek ewangelickich, wydał książkę pod tytułem Sacred Listening: Discovering the Spiritual Exercises of Ignatius Loyola autorstwa Jamesa Wakefielda. Opis wydawcy książki mówi:

Centralne  Towarzystwa Jezusowego (jezuitów), Duchowe Ćwiczenia to podręcznik używany do prowadzenia miesięcznego duchowego odosobnienia. Przystosowując się do tych odświętnych Ćwiczeń specjalnie dla protestanckich chrześcijan, James L. Wakefield zachęca czytelników do zintegrowania ich świeckich celów z ich wierzeniami religijnymi i pomaga im zastanowić się nad życiem Jezusa jako wzoru dla własnego uczniostwa.

 

Książka Wakefielda, poświęcona jezuitom i ćwiczeniom ignacjańskim, powinna być wystarczającym dowodem na to, że program jezuitów wszedł do Kościoła chrześcijańskiego i że mistycyzm jest narzędziem, za pomocą którego program jezuitów jest w znacznym stopniu wprowadzany do życia niezliczonych ewangelików i protestantów. Czy można się dziwić, że książka Wakefielda znalazła uznanie w społeczności jezuitów? Armand M. Nigro, emerytowany profesor w szkole jezuitów, Uniwersytet Gonzaga, powiedział:

Jako jezuita od 62 lat utworzyłem Ćwiczenia Ignacego Loyoli, naszego głównego założyciela. Cieszę się zatem z długo oczekiwanej publikacji Sacred Listening . Będzie to dla czytelników, mam nadzieję, klasyczny podręcznik do duchowego wzrostu w prawdziwej modlitwie mistycznej. (na tylnej okładce książki)

Nawiasem mówiąc, Eugene Peterson, autor ” The Message” napisał aprobatę dla książki Wakefielda na okładce.

To tylko kilka z wielu przykładów, w których “duchowość jezuicka” trafiła do kościoła protestanckiego; w ten sposób działa nowa nowoczesna (postmodernistyczna) mistyczna metoda osiągania celów papiestwa.

Jeśli protestanci i ewangelicy mogą zostać przekonani do praktykowania mistycyzmu (tj. Kontemplacji), to warunkuje ich to, że zaczną akceptować Rzym, a nawet wszystkie religie. Ważne jest, aby zrozumieć, że mistycyzm jest mostem, który jednoczy wszystkie religie świata.

 

 

Sam Dereck Prince powiadał, że pierwszymi ofiarami antychrysta będą zielonoświątkowcy ze względu na cuda i znaki i zapewne manifestacje.

Agenci Jezuiccy mają za zadanie zatrzeć różnicę między stylem życia chrześcijan a stylem katolików wprowadzając ich w tzw świat.

 

Kontrreformacja trwa.

Jezuicki wpływ na dzisiejszy świat jest wszędzie: w świecie biznesu, w edukacji, w rządzie i tak, w ewangelickim / protestanckim kościele.   Według Contemplatives in Action: The Jesus Way , w samych Stanach Zjednoczonych mieszka ponad milion osób, które ukończyły jezuickie szkoły średnie, college i uniwersytety. Pisałem o tym wymieniając dziesiątki znanych aktorów..

Podczas gdy często pojawiały się napięcia między Papieżem a Jezuickim Zakonem w różnych sprawach, obecny Przełożony Generalny Zakonu Jezuitów, Adolfo Nicolas Pachon, zapewnił jezuitów o oddaniu Rzymu, gdy stwierdził:

Towarzystwo Jezusa narodziło się w Kościele, żyjemy w Kościele, zostaliśmy zaakceptowani przez Kościół i służymy Kościołowi. To jest nasze powołanie … [Jedność z papieżem] jest symbolem naszego zjednoczenia z Chrystusem. To także gwarancja, że ​​nasza misja nie będzie “małą misją”, projektem tylko jezuitów, ale naszą misją jest misja Kościoła

Być może najlepszym sposobem, aby zrozumieć program jezuitów, który podważa biblijne chrześcijaństwo, jest rozpoznanie tego, co dzieje się w tak zwanej “ewangelii społecznej”, która jednoczy religie świata dla sprawy pokoju. Podobnie jak mistycyzm, ta ewangelia społeczna jest narzędziem, dzięki któremu wszystkie religie będą zjednoczone. Kto by pomyślał, że to mogło się stać z protestanckim kościołem ewangelickim? Ale już w Piśmie Świętym ostrzegano nas, że słudzy szatana są “przemienieni jako słudzy sprawiedliwości” (2 Koryntian 11:15).

Rick Warren był jednym z wielu oszustów tego ruchu, aby zjednoczyć się poprzez “dobre uczynki”. Nazywa się “pastorem Ameryki”, Warren stał się ewangelicznym / protestanckim rzecznikiem jednej światowej religii. Jego model Purpose Driven stał się okrzykiem bojowym, aby wszyscy mogli się dogadać i czynić dobro. Możemy współpracować jako jeden wspólny cel – pokój na świecie.

Pokój, milość… Piękne hasła. Tylko że Pan Jezus mówił o mieczu, o podziale. Teraz agenci jezuiccy będą dążyli do wmówienia swym poddanym wiernym, dla których Jezus zajmuje drugie miejsce za autorytetem pastora, że islamiści są naszymi braćmi. Świątynie pokoju dla wszystkich religii będą powstawać jak grzyby po deszczu.

 

Poznanie chrześcijan powinno kierować do wielu  pytań. Ale najważniejsze jest jedno pytanie:

 

“dlaczego tak mało mówi się o planie jezuickim? Dlaczego pastorzy nic nie mówią o tym? Czy widzą to, ale boją się mówić? Czy oni to widzą i są jego częścią?”

 

Czy kontreformacja się skończyła? Modny jest kult królowej niebios, teksty o zbawieniu, relacjach, ale gdzie sa obecni Jasiowie Husyci? Wiliamowie Tyndale? Różnice w teologii między kościołem Rzymu, a ewangelikami są oczywiste. Jednak tych różnic nie widać w życiu protestantów wciąganych do świata. Dlaczego nikt nie mówi o zagrożeniu płynącym z bardzo wpływowej grupy na świecie jaką są Jezuici?

 

“Mówiąc o pytaniach, Jezus zapytał jednego: “Gdy przyjdzie Syn Człowieczy, czy znajdzie wiarę na ziemi?” (Ew. Łukasza 18: 8). Czy znajdzie go w pastorach i profesorach teologicznych? Czy znajdzie to w swoim własnym kościele? Czy tylko znajdzie tych, którzy milczeli?

Tak jak Bóg wzbudził innych, aby nieśli pochodnię prawdy po tym, jak Huss został usunięty z tej ziemi, Bóg będzie i dzisiaj wychowuje innych, którzy są gotowi zaryzykować wszystko, aby stanąć po stronie prawdy i mówić przeciwko kłamstwom.

Do wierzących, którzy stoją , patrzcie w górę, bo “zbliża się wasze odkupienie” (Ew. Łukasza 21:28).

Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo z tych rzeczy przychodzi gniew Boży na dzieci nieposłuszeństwa. Nie bądźcie więc uczestnikami z nimi. Byliście bowiem czasami ciemnością, lecz teraz jesteście światłem w Panu: postępujcie jak dzieci światłości: (Albowiem owoc Ducha jest we wszelkiej dobroci, prawości i prawdzie😉 Udowadniając, co jest do przyjęcia dla Pana. I nie miejcie społeczności z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale raczej je strofujcie. . . . Rozejrzyjcie się więc postępujcie ostrożnie, nie jak głupcy, ale jako mądrzy, Odkupienie czasu, bo dni są złe. Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale zrozumcie, jaka jest wola Pana. (Efezjan 5: 6-11, 15-17)

 

 

 

 

Zaktualizowane: 12 stycznia 2018 - 15:28

2 komentarze

Dodaj komentarz
  1. Evangelii gaudium – papieska ewangelia

    “252. W naszych czasach nabiera ważnego znaczenia relacja z wierzącymi islamu, dzisiaj szczególnie obecnymi w wielu krajach o tradycji chrześcijańskiej, gdzie mogą oni swobodnie praktykować swój kult i żyć zintegrowani w społeczeństwie.252. W naszych czasach nabiera ważnego znaczenia relacja z wierzącymi islamu, dzisiaj szczególnie obecnymi w wielu krajach o tradycji chrześcijańskiej, gdzie mogą oni swobodnie praktykować swój kult i żyć zintegrowani w społeczeństwie. Nie można nigdy zapominać, że oni «bowiem wyznając, iż zachowują wiarę Abrahama, czczą wraz z nami jedynego i miłosiernego Boga, który będzie sądził ludzi w dniu ostatecznym»[198]. Pisma święte islamu zachowują część nauczania chrześcijańskiego; Jezus Chrystus i Maryja są przedmiotem głębokiej czci i jest rzeczą zadziwiającą widzieć, jak młodzi i starzy, kobiety i mężczyźni wyznający islam są zdolni poświęcić codziennie czas na modlitwę i uczestniczyć wiernie w swoich obrzędach religijnych. Jednocześnie wielu z nich jest głęboko przekonanych, że ich życie w całości należy do Boga i jest dla Niego. Uznają także konieczność odpowiadania Bogu przez etyczne zaangażowanie i miłosierdzie wobec najuboższych.

    253. Dla prowadzenia dialogu z islamem nieodzowna jest odpowiednia formacja rozmówców, nie tylko dlatego, by rzeczowo i pogodnie trwali przy swojej tożsamości, ale by byli zdolni uznać wartości innych, zrozumieć obawy leżące u podstaw ich żądań i rozpoznać wspólne przekonania. My, chrześcijanie, powinniśmy przyjąć serdecznie i z szacunkiem islamskich migrantów przybywających do naszych krajów, podobnie jak mamy nadzieję i prosimy, byśmy byli przyjmowani z szacunkiem w krajach o tradycji islamskiej. Proszę, pokornie błagam te kraje, aby zapewniły wolność chrześcijanom, by mogli sprawować swój kult i przeżywać swoją wiarę, biorąc pod uwagę wolność, jaką wierzący islamscy cieszą się w krajach zachodnich! Wobec budzących nasze obawy epizodów uciekającego się do przemocy fundamentalizmu, serdeczne uczucie wobec autentycznych wierzących islamskich powinno prowadzić nas do unikania wrogich uogólnień, ponieważ prawdziwy islam i poprawna interpretacja Koranu sprzeciwiają się wszelkiej przemocy. który będzie sądził ludzi w dniu ostatecznym»[198]. Pisma święte islamu zachowują część nauczania chrześcijańskiego; Jezus Chrystus i Maryja są przedmiotem głębokiej czci i jest rzeczą zadziwiającą widzieć, jak młodzi i starzy, kobiety i mężczyźni wyznający islam są zdolni poświęcić codziennie czas na modlitwę i uczestniczyć wiernie w swoich obrzędach religijnych. Jednocześnie wielu z nich jest głęboko przekonanych, że ich życie w całości należy do Boga i jest dla Niego. Uznają także konieczność odpowiadania Bogu przez etyczne zaangażowanie i miłosierdzie wobec najuboższych.

    ” Nie można nigdy zapominać, że oni «bowiem wyznając, iż zachowują wiarę Abrahama, czczą wraz z nami jedynego i miłosiernego Boga, ”

    Prawda czy fałsz ?

    “247. Bardzo szczególne spojrzenie kierujemy na naród żydowski, którego Przymierze z Bogiem nie zostało nigdy odwołane, ponieważ «dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne» (Rz 11, 29). Kościół, który dzieli z judaizmem ważną część Pism Świętych, uważa naród Przymierza i jego wiarę za święty korzeń własnej tożsamości chrześcijańskiej (por. Rz 11, 16-18). Jako chrześcijanie nie możemy uważać judaizmu za obcą religię ani nie możemy zaliczać Żydów do tych, którzy są wezwani do porzucenia bożków, aby nawrócić się do prawdziwego Boga (por. 1 Tes 1, 9). Razem z nimi wierzymy w jednego Boga działającego w historii i przyjmujemy z nimi wspólne Słowo objawione.

    249. Bóg nadal działa w narodzie Starego Przymierza i sprawia, że istnieją skarby mądrości wypływające z jego spotkania ze Słowem Bożym. Dlatego również Kościół się ubogaca, gdy przyjmuje wartości judaizmu. Chociaż niektóre przekonania chrześcijańskie są nie do przyjęcia przez judaizm, a Kościół nie może wyrzec się głoszenia Jezusa jako Pana i Mesjasza, istnieje bogata komplementarność, pozwalająca nam czytać razem teksty Biblii hebrajskiej i pomagać sobie nawzajem w studiowaniu bogactwa Słowa, jak również podzielać wiele przekonań etycznych i wspólną troskę o sprawiedliwość i rozwój ludów.”

    Prawda czy fałsz?

    ” Razem z nimi wierzymy w jednego Boga działającego w historii i przyjmujemy z nimi wspólne Słowo objawione.”

    Czy Judaizm wyznaje Pana Jezusa za swego Zbawiciela? Przecież to Pan Jezus jest Słowem objawionym w ciele – widzę sprzeczność, przyjmują, ale nie przyjmują

    Zasię im rzekł Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto mię naśladuje, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
    I rzekli mu tedy Faryzeuszowie: Ty sam o sobie świadczysz, a świadectwo twoje nie jest prawdziwe.
    Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skądem przyszedł i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skądem przyszedł i dokąd idę.
    Wy według ciała sądzicie; ale ja nikogo nie sądzę.
    A choćbym i ja sądził, sąd mój jest prawdziwy; bom nie jest sam, ale ja i który mię posłał, Ojciec.
    W zakonie waszym napisane jest: Iż dwojga ludzi świadectwo prawdziwe jest.
    Jam jest, który sam o sobie świadczę; świadczy o mnie i ten, który mię posłał, Ojciec.
    Tedy mu rzekli: Gdzież jest ten twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie znacie, ani Ojca mego; byście mnie znali, i Ojca byście mego znali.
    Te słowa mówił Jezus w skarbnicy, ucząc w kościele, a żaden go nie pojmał; bo jeszcze była nie przyszła godzina jego.
    Rzekł im tedy zasię Jezus: Ja idę, i będziecie mię szukać, a w grzechu waszym pomrzecie; gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.
    Mówili tedy Żydowie: Alboż się sam zabije, że mówi: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie?
    I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.
    Przetomci wam powiedział, iż pomrzecie w grzechach waszych; bo jeźli nie wierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechach waszych.
    Tedy mu rzekli: Któżeś ty jest? I rzekł im Jezus: To, co wam z początku powiadam.
    Wieleć mam o was mówić i sądzić; ale ten, który mię posłał, jest prawdziwy, a ja, com od niego słyszał, to mówię na świecie.
    Ale nie zrozumieli, że im o Ojcu mówił.
    Przetoż im rzekł Jezus: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.
    A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.
    To gdy on mówił, wiele ich weń uwierzyło.
    Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;
    Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.
    I odpowiedzieli mu: Myśmy nasienie Abrahamowe, a nigdyśmy nie służyli nikomu; jakoż ty mówisz: Iż wolnymi będziecie.
    Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, iż wszelki, kto czyni grzech, sługą jest grzechu.
    A sługać nie mieszka w domu na wieki, ale Syn mieszka na wieki.
    A przetoż jeźli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.
    Wiem, żeście nasienie Abrahamowe; lecz szukacie, abyście mię zabili, iż mowa moja nie ma u was miejsca.
    Ja com widział u Ojca mego, powiadam, a wy też to, coście widzieli u ojca waszego, czynicie.
    Odpowiedzieli mu i rzekli: Ojciec nasz jest Abraham. Rzekł im Jezus: Byście byli synami Abrahamowymi, czynilibyście uczynki Abrahamowe.
    Ale teraz szukacie, byście mię zabili, człowieka tego, którym wam prawdę mówił, którąm słyszał od Boga; tego Abraham nie czynił.
    Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu tedy: My z nierządu nie jesteśmy spłodzeni, jednegoż Ojca mamy, Boga.
    Tedy im rzekł Jezus: Być był Bóg Ojcem waszym, tedy byście mię miłowali, gdyżem ja od Boga wyszedł i przyszedłem, anim sam od siebie przyszedł, ale mię on posłał.
    Przeczże tej powieści mojej nie pojmujecie? przeto, iż nie możecie słuchać mowy mojej.
    Wyście z ojca dyjabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został, bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
    A ja, że prawdę mówię, nie wierzycie mi.
    Któż mię z was obwini z grzechu? Jeźliż prawdę mówię, przeczże wy mi nie wierzycie?
    Ktoć z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście.
    Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?
    Odpowiedział Jezus: Jać dyjabelstwa nie mam, ale czczę Ojca mego; a wyście mię nie uczcili.
    Jać nie szukam chwały mojej; jest ten, który szuka i sądzi.
    Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki.
    Tedy mu rzekli Żydowie: Terażeśmy poznali, że dyjabelstwo masz, Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie skosztuje na wieki;
    Izaś ty nie większy nad ojca naszego Abrahama, który umarł? i prorocy pomarli; kimże się ty wżdy czynisz?
    Odpowiedział Jezus: Jeźli się ja sam chwalę, chwała moja nic nie jest. Jestci Ojciec mój, który mię chwali, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym.
    Lecz go nie znacie, a ja go znam; i jeźlibym rzekł, że go nie znam, byłbym podobnym wam, kłamcą; ale go znam i słowa jego zachowuję.
    Abraham, ojciec wasz, z radością żądał, aby oglądał dzień mój, i oglądał i radował się.
    Tedy rzekli Żydowie do niego: Pięćdziesiąt lat jeszcze nie masz, a Abrahamaś widział?
    Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Pierwej niż Abraham był, jam jest.
    Porwali tedy kamienie, aby nań ciskali; lecz Jezus schronił się, i wyszedł z kościoła, przechodząc przez pośrodek ich, i tak uszedł. Jana 8,12

    Odpowiedział tedy Jezus i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, jedno co widzi, że Ojciec czyni; albowiem cokolwiek on czyni, to także i Syn czyni.
    Boć Ojciec miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni, i większe mu nad te sprawy pokaże, abyście się wy dziwowali.
    Albowiem jako Ojciec wzbudza umarłe i ożywia, tak i Syn, które chce, ożywia.
    Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,
    Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.
    Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słowa mego słucha i wierzy onemu, który mię posłał, ma żywot wieczny i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł z śmierci do żywota.
    Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że idzie godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą, żyć będą.
    Albowiem jako Ojciec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał żywot w samym sobie.
    I dał mu moc i sąd czynić; bo jest Synem człowieczym.
    Nie dziwujcież się temu; boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego;
    I pójdą ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota; ale ci, którzy źle czynili, na powstanie sądu.
    Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić; jako słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mię posłał, Ojca.
    Jeźliżeć ja sam o sobie świadczę, świadectwo moje nie jest prawdziwe.
    Inszy jest, co o mnie świadczy, i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które wydaje o mnie.
    Wyście słali do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.
    Ale ja nie od człowieka świadectwo biorę, ale to mówię, abyście wy byli zbawieni.
    Onci był świecą gorejącą i świecącą, a wyście się chcieli do czasu poradować w światłości jego.
    Ale ja mam świadectwo większe niż Janowe; albowiem sprawy, które mi dał Ojciec, abym je wykonał, te same sprawy, które ja czynię, świadczą o mnie, iż mię Ojciec posłał.
    A Ojciec, który mię posłał, onże świadczył o mnie, któregoście wy głosu nigdy nie słyszeli, aniście osoby jego widzieli;
    I słowa jego nie macie w sobie mieszkającego; albowiem, którego on posłał, temu nie wierzycie.
    Badajcież się Pism; boć się wam zda, że w nich żywot wieczny macie, a one są, które świadectwo wydawają o mnie.
    A wżdy do mnie przyjść nie chcecie, abyście żywot mieli.
    Chwały od ludzi nie przyjmuję.
    Alem was poznał, że miłości Bożej nie macie w sobie.
    Jam przyszedł w imieniu Ojca mego, a nie przyjmujecie mnie: jeźliżby przyszedł inny w imieniu swojem, onego przyjmiecie.
    Jakoż wy możecie wierzyć, chwałę jedni od drugich przyjmując, ponieważ chwały, która jest od samego Boga, nie szukacie?
    Nie mniemajcie, abym ja was miał oskarżać przed Ojcem; jestci, który skarży na was, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie.
    Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie; gdyż on o mnie pisał.
    Ale ponieważ pismom jego nie wierzycie, i jakoż słowom moim uwierzycie? Jana 5,19

    Judaizm i Islam powołuje się na Ojca Abrahama, lecz Pana Jezusa nie chce uznać za swego Zbawiciela, a przecież takie świadectwo o swoim Synu dał Bóg, w którego ponoć oni wierzą.
    W Nowym Przymierzu nie ma żyda ani muzułmanina lecz albo ktoś jest Chrystusowy, albo nie jest, innej drogi nie ma.

  2. I tak bym się na to nie wybrała… :/ ale dziękuję za ostrzeżenie…

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Detektyw Prawdy, Dobra Nowina i Apokalipsa © 2015 Frontier Theme
Polish
Polish
Polish
English
Exit mobile version