Synu mój! Nie zapominaj mojej nauki, a twoje serce niech przestrzega moich przykazań.

“(1) Synu mój! Nie zapominaj mojej nauki, a twoje serce niech przestrzega moich przykazań, (2) bo one przedłużą ci dni i lata życia oraz zapewnią ci pokój. (3) Niech cię nie opuszcza łaska i prawda, zawiąż je sobie na szyi, wypisz je na tablicy swojego serca! (4) Wtedy znajdziesz życzliwość i uznanie w oczach Boga i ludzi. (5) Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! (6) Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki!”

Przypowieści 3.

 

 

 

Życie w posłuszeństwie wobec Prawa  Boga to błogosławieństwo. Wszelkie przekleństwa są więc brakiem błogosławieństwa. My zwykliśmy ochraniać się Jezusem. Przyjęliśmy łaskę zbawienia, ale bardzo niechętnie chcemy dokonać introspekcji pod kątem grzechu. Grzech blokuje wszelkie błogosławieństwa.

My zwykliśmy patrzeć na grzech przez pryzmat takich zniewoleń jak pijaństwo, papierosy. Wtedy wydaje się nam, że jesteśmy czyści.

Paweł w Efezjan podaje przykłady jedne z wielu pomijane w przykazaniach Bożych blokujących błogosławieństwo:

 

Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie – wraz z wszelką złością. ³² Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.

 

 

Ile osób zważa na gorycz, na gniew, na złość?

 

W Tymoteusza Paweł rozwija problem:

 

 

“„A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy: Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga, którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj.” 2 Tym 3,1-5″

 

 

Ilu zważa samolubstwo? na niewdzięczność, rozkosze?

To wszystko jest grzechem.

Bóg nas tak bardzo chce uchronić przed konsekwencjami grzechu, że w swym prawie, które niektórzy ludzie ze świata nazwali by karmą, że doprowadza nas do upadku. Czasem bardzo bolesnego. Tak więc mamy dwa warianty dojścia do Boga, do Jego wspaniałej miłości:

 

1. Przez upadek
2. Przez trzymanie się przykazań.

 

 

“twoje serce niech przestrzega moich przykazań, (2) bo one przedłużą ci dni i lata życia oraz zapewnią ci pokój.”

 

Wystarczy tyle, ale my swej pysze nie widzimy grzechów. Tak więc najpierw trzeba zacząć od ujarzmienia pychy modląc się o pokorę, abyśmy zauważyli swoje grzechy w ogolę.

 

“Wtedy znajdziesz życzliwość i uznanie w oczach Boga i ludzi.”

 

Proste a zarazem takie trudne…

 

“Niech cię nie opuszcza łaska i prawda, zawiąż je sobie na szyi, wypisz je na tablicy swojego serca!”