W wyniku wspólnych poszukiwań egiptologów egipskich i niemieckich znaleziono dwa posągi faraonów z XIX dynastii w wykopie w Kairze.
Jedna z rzeźb, którą uważa się za z Ramzesa II, została znaleziona podzielona na duże kawałki kwarcytu i mierzy łącznie około 8 metrów/
Drugi kawałek jest w górnej części pomnika naturalnej wielkości w King Seti I, syna Ramzesa I i wspomnianego drugiego faraona swojej dynastii, wykonany z wapienia i wymiarach około 80 centymetrów. Odkrycie miało miejsce w archeologicznym Ain Shams, wokół pozostałości świątyni Remsés II w starożytnym mieście Heliopolis, który jest obecnie na przedmieściach stolicy Egiptu.
Ramzes II był najpotężniejszym i słynnym egipskim faraonem. Rządził między 1279 a 1213 AD .Niektórzy badacze uważają, że to jest ten faraon, którego imię jest powiązanr z historią exodusu Izraelitów. Ramzes II prowadził kilka kampanii wojskowych i rozszerzył granice państwa egipskiego z Syrii na wschodzie do Nubii na południu.
Minister historii Khaled Al Anani powiedziałże przeniesie posągi do nowego Muzeum Egipskiego, gdzie zrestauruja i będą dostępne dostępny dla innych dopiero w 2018 roku.
Według mojej oceny, w czym mogę się oczywiście mylić i co może zabrzmieć szokująco jest to zapowiedzą rządów upadłych i być może porwania kościoła Boga, o którym coraz częściej się mówi.
Adminie, czyzbys byl zwolennikiem teorii o pochwyceniu przed uciskiem?
Nie jestem zwolennikiem żadnej opcji. Po prostu biorę pod uwagę porwanie przed Wu.
posąg faraona w błocie, czyli tam gdzie jego miejsce.
🙂
Nie dość że w błocie, to jeszcze w ukryciu… 😀
Dokładnie 🙂
Jeżeli spojrzy się na humanoidalny gatunek o gigantycznym wzroście przedstawiony na rozlicznych rzeźbach i statuach w Egipcie to można konkludować, że tak właśnie wyglądali owi boscy synowie, których dziś żałosnego wzrostu potomków można poznać po rozlicznych zewnętrznych cechach.
Zadziwiające wnioski antropologiczne można wysnuć z obserwacji wydobytych, już widocznych części rzeźby Faraona. Otóż przodkowie OBCEGO, panującego ówcześnie w Egipcie, humanoidalnego gatunku mieli ogromny, dosłownie gigantyczny kilkumetrowy wzrost, pochyłe czoła, wydłużone ku tyłowi duże, owalne czaszki, małe uszy ze zwisającymi opuszkami, długie szyje, charakterystyczne płaskie, horyzontalne ramiona i w stosunku do swej wysokości raczej drobną budowę z nawet zauważalnymi, pewnymi androgenicznymi cechami ciała. Natomiast głębokość z której wydobywana jest rzeźba świadczy, że w Egipcie po jej wykonaniu i ustawieniu, miał miejsce ogromny kataklizm, prawdopodobnie powódź lub/i trzęsienie ziemi, która spowodowała wywrócenie rzeźby, jej zniszczenie i przykrycie jej kilkumetrową warstwą mułu.