„Ukryte odniesienia do znamienia bestii w Liście św. Jakuba”

 

Geoffrey Grider

„Nuże teraz wy, bogacze, płaczcie, zawodząc nad nieszczęściami, które na was przyjdą. Wasze bogactwo zgniło, a wasze szaty zjadły mole. Wasze złoto i srebro zardzewiało, a ich rdza będzie świadczyła przeciwko wam i strawi wasze ciała jak ogień. Nagromadziliście skarby na ostatnie dni” (List św. Jakuba 5:1-3, UBG).

Są trzy księgi w Biblii, które rozumiemy jako „księgi przejściowe”. To Ewangelia wg św. Mateusza, Dzieje Apostolskie i List do Hebrajczyków.

Ewangelia Mateusza stanowi pomost pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Dzieje Apostolskie to przejście z wieku królestwa do wieku kościoła, zaś List do Hebrajczyków łączy wiek kościoła z czasem utrapienia dla Jakuba, znanym również jako Wielki Ucisk. Narodzony na nowo chrześcijanin w wieku kościoła odnajduje doktrynę dla siebie w listach św. Pawła, lecz święci z okresu Wielkiego Ucisku znajdą ją w Liście do Hebrajczyków, Liście św. Jakuba, Listach św. Piotra, Liście św. Judy oraz w Objawieniu Jezusa Chrystusa spisanym przez św. Jana. Księgi te poświęcają wiele miejsca na przedstawienie ludu, czyli Żydów w czasie utrapienia dla Jakuba.

List św. Jakuba ma wiele do powiedzenia o ludziach zamożnych. I nie jest to nic dobrego.

W swoim liście św. Jakub osądza bogaczy i jest w stosunku do nich bezlitosny, jak można to zobaczyć poniżej:

„Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia. A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy” (9-10, UBG),

„Posłuchajcie, moi umiłowani bracia: Czyż Bóg nie wybrał ubogich tego świata, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują? Lecz wy wzgardziliście ubogim. Czyż to nie bogaci was uciskają i nie oni ciągną was do sądów? Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu imieniu, od którego jesteście nazwani?” (2:5-7, UBG),

„Nuże teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro udamy się do tego miasta i zatrzymamy się tam przez rok, będziemy handlować i osiągniemy zyski; wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest wasze życie? Doprawdy jest parą, która pojawia się na krótko, a potem znika” (4:13-14, UBG),

„Nuże teraz wy, bogacze, płaczcie, zawodząc nad nieszczęściami, które na was przyjdą. Wasze bogactwo zgniło, a wasze szaty zjadły mole. Wasze złoto i srebro zardzewiało, a ich rdza będzie świadczyła przeciwko wam i strawi wasze ciała jak ogień. Nagromadziliście skarby na ostatnie dni” (5:1-3, UBG).

Widać wyraźnie, iż Duch Święty przemawiający przez św. Jakuba w żadnej mierze nie jest zadowolony z ludzi bogatych. Nie okazuje im litości i posługuje się nimi jako przykładami na to, jak nie wieść swojego życia. Dlaczego miały to robić? Wielu jest w Biblii ludzi, których Bóg uczynił zasobnymi. Był nim Józef z Arymatei, człowiek dobrze sytuowany, który zadbał o zapewnienie nowego, nieużywanego grobowca dla Jezusa po ukrzyżowaniu. Dlaczego więc jest On w tym przypadku tak surowy w stosunku do ludzi majętnych?

Szybkie zastosowanie fragmentu z 2 Listu do Tymoteusza odsłania prorockie znaczenie tego, na co tak naprawdę usiłuje zwrócić naszą uwagę apostoł Jakub: „Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy” (2:15, UBG).

Znamię bestii w czasie utrapienia dla Jakuba

„I sprawia, aby wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy, przyjęli znamię na prawą rękę lub na czoło; i aby nikt nie mógł kupić ani sprzedać, tylko ten, kto ma znamię, imię bestii lub liczbę jej imienia” (Obj 13:16-17, UBG).

Internet pełen jest przeróżnych przemyśleń oraz opinii co do tego, czym będzie znamię bestii, gdy nadejdzie antychryst. Wierzący biblijnie nie tracą jednak czasu na spekulacje na temat tego, czym ono jest. Wiemy już, czym ono jest. Jest to znak umieszczony w zewnętrznej stronie dłoni albo w czole, który będzie kontrolować transakcje kupna i sprzedaży. Sprawa zamknięta. Żyjemy w cyberświecie zarządzanym przez ogromne komputery podłączone do Internetu, jest zatem rzeczą zrozumiałą, że będzie to jakiegoś rodzaju cyfrowy czip. Niezależnie jednak od tego, jaką ostatecznie przyjmie on postać, kontrolować będzie wszelkie transakcje finansowe. Każdą jedną z nich.

Spójrz na szybko w lustro. Czy malutka lampka symbolizująca olśnienie nagle wyskoczyła nad twoją głową? Czy teraz widzisz, dlaczego treść Listu św. Jakuba, czyli księgi napisanej w pierwszej kolejności do Żydów czasu Ucisku jest tak bardzo, bardzo przeciwko bogaczom? Czy już zaświtało ci w głowie?

„Biada! Bo wielki jest ten dzień, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakubowego, przecie z niego wybawiony będzie” (Jer 30:7, BG).

Albowiem w czasie utrapienia dla Jakuba, czasie utrapienia dla Izraela, jedynymi ludźmi, których będzie można zaliczyć do bogaczy będą ci, którzy zgodzą się na oddawanie czci antychrystowi i przyjmą jego znamię. Każda osoba, która w tym czasie odmówi znamienia będzie uboga. Na pewno. A dlaczego? Ponieważ nie będą oni mieli dostępu do rachunków bankowych, kart kredytowych i debetowych, czy czegokolwiek innego, co umożliwiłoby im dokonanie transakcji finansowej. Nie ma wątpliwości, że do tego czasu gotówka zostanie zlikwidowana.

Jakub mówi w sposób profetyczny, gdy opisuje bogactwo, dla którego sprzedali swoje dusze. Odnosi się do ich pieniędzy uzyskanych poprzez znamię bestii jako do majątku, który jest „zardzewiały”, „zgniły” i „zjedzony przez mole”. Ponadto stwierdza, że ich pieniądze teraz „świadczą przeciwko nim”. Wow, jest to język naprawdę nieuprzejmy, nieprawdaż? Nieprawda. To opis istniejącej sytuacji, ponieważ w czasie utrapienia dla Jakuba nie ma wiecznego zabezpieczenia; zbawia cię wiara + uczynki, a nie sama wiara.

Obietnica zbawienia przez wiarę dana jest żyjącym we wieku kościoła, a nie w jakimkolwiek innym okresie: „Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie. W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym; który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały” (Ef 1:12-14, UBG).

Przyjęcie znamienia bestii jest zaś grzechem, którego – z jakiegoś powodu – Bóg w ogóle nie wybaczy. Przeczytajcie sami:

„A po nich przyszedł trzeci anioł i donośnym głosem mówił: Jeśli ktoś odda pokłon bestii i jej wizerunkowi i przyjmie znamię na czoło lub rękę; ten również będzie pił z wina zapalczywości Boga, nierozcieńczonego, nalanego do kielicha jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem. A dym ich męki wznosi się na wieki wieków i nie zaznają odpoczynku we dnie i w nocy ci, którzy oddają pokłon bestii i jej wizerunkowi, i ten, kto przyjmuje znamię jej imienia” (Obj 14:9-11, UBG).

Przyjmujesz znamię i jesteś skończony/a na wieki. Nie ma przebaczenia. Jakub nie pisze kilku wersetów na temat „bogaci kontra biedni”, czy czegoś podobnego. On przestrzega ludzi, którzy znajdą się w czasie utrapienia dla Jakuba, że daleko lepiej będzie dla nich pozwolić swoim niemowlętom poumierać z głodu, aniżeli wziąć znamię w celu uzyskania pieniędzy na zakup żywności dla własnej rodziny. Czy teraz to widzicie?

Jest też jeden z wielu biblijnych dowodów na porwanie kościoła przed Wielkim Uciskiem. Kościół nie może znaleźć się w Ucisku, ponieważ posiada wieczne zabezpieczenie. Co by się stało, gdyby chrześcijanin przyjął znamię? Odpowiedź jest taka, że chrześcijanin nie może przyjąć znamienia (aczkolwiek niewątpliwie wielu słabych, raczkujących chrześcijan by to zrobiło), ponieważ zostaniemy usunięci podczas porwania przed rozpoczęciem czasu utrapienia dla Jakuba.

Pismo nigdy samo sobie nie zaprzecza. Chrześcijanie nigdy nie staną w obliczu konieczności przyjęcia znamienia, ponieważ będą zabrani przed nastaniem czasu sądu nad Izraelem oraz utrapienia. Ludzie w tymże czasie będą musieli „wytrwać do końca”, by dostąpić zbawienia. Znieść ubóstwo, głód, widok głodujących dzieci, bezdomność i dużo, dużo więcej. Będąc dziś zbawionym można tego uniknąć i mieć błogosławioną nadzieję porwania przed Uciskiem.

„Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa” (Tyt 2:13, UBG).

 

Tłumaczył Jacko. Dziękuję w imię Jezusa.