Prawda w czasach ostatecznych. Chrześcijanie biblijni.

Chrześcijanie biblijni. Prawda dla NAŚLADOWCÓW JEZUSA CHRYSTUSA "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli"

„Niesamowita operacja, którą przeprowadził na tobie Bóg w dniu nowonarodzenia”

 

Geoffrey Grider

 

W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego. Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym tez razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych” (Kol 2:11,12, UBG).

 

Dla nowonarodzonego wierzącego w Jezusa Chrystusa stworzenia, biblijna doktryna duchowego obrzezania jest jedną z najbardziej zdumiewających w Nowym Testamencie. Nie tylko rzuca dodatkowe światło na na aspekty narodzenia na nowo, które często są przeoczane, albo przesadnie uduchawiane, ale też ukazuje „zakulisowe” działanie w momencie zbawienia.

 

Stworzeni zostaliśmy w trzech częściach: ciele, duszy oraz duchu

 

Adam i Ewa zostali stworzeni na obraz Boga, jak czytamy w Księdze Rodzaju, lecz gdy zgrzeszyli, zostali przeklęci, wypędzeni i skazili ten obraz Boży, w którym zostali stworzeni. W 5 jej rozdziale widzimy, na czyj obraz od tamtego czasu wszyscy zostali stworzeni: „Gdy Adam miał sto trzydzieści lat, urodził mu się syn, podobny do niego jako jego obraz, i dał mu na imię Set” (Rdz 5:3).

 

Ty i ja nie zostaliśmy stworzeni na obraz Boga, jak Adam i Ewa. Wręcz przeciwnie, stworzono nas na obraz upadłego Adama. Nasze pierwsze narodziny są skażone. Nie są dobre. To dlatego Jezus powiedział Nikodemowi w Ewangelii wg św. Jana, że musi on narodzić się na nowo: „Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego” (J 3:3, UBG).

 

Zostaliśmy więc stworzeni w trzech częściach – naszym ciele, duszy oraz duchu. Paweł objaśnia to nam w 1 Liście do Tesaloniczan: „A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa” (1 Tes 5:23, UBG).

 

Nasza dusza to wierna kopia naszego ciała z tymi samymi uczuciami i pragnieniami

 

Czytamy o wielce interesującej sytuacji, kiedy to bogaty człowiek z 16. rozdziału Ewangelii wg św. Łukasza zmarł i zstąpił do piekła. Jego ciało pozostawało w grobie, ale w egzystencji jego duszy życie trwało dalej bez jakichkolwiek przeszkód. Niesamowita rzeczą jest to, że nie posiadając ciała wciąż mógł widzieć oczami, słyszeć uszami, gestykulować kończynami i chcieć wody z powodu pragnienia. A wszystko to bez ciała fizycznego! „A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. Wtedy zawołał: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swego palca w wodzie i ochłodził mi język, bo cierpię męki w tym płomieniu” (Łk 16:23-24, UBG).

 

U osoby nienarodzonej na nowo dusza i ciało są ze sobą złączone. Gdy osoba taka popełnia grzech w ciele, jej dusza również zostaje nim splamiona. Kiedy jednak rodzą się na nowo, jak nakazuje Jezus, Bóg Duch Święty wkracza i przeprowadza cudowną operację, by rozwiązać ów problem na całą wieczność. Wycina z ciała duszę poprzez obrzezanie.

 

Bóg dokonuje duchowego obrzezania w momencie zbawienia

 

Biblia określa Jezusa mianem Wielkiego Lekarza, który nas uzdrawia i naprawia; który wzbudza nas z martwych i daje nam nowe życie, które nigdy nie może zostać utracone lub odebrane. I jak każdy wielki lekarz, Jezus operuje nas, by dać nam to nowe życie poprzez operację Swoimi dłońmi: „Skoro nie zważają na czyny PANA ani na dzieła jego rąk, on zniszczy ich i nie odbuduje” (Ps 28:5, UBG).

 

W Starym Testamencie Bóg mówi, iż nie odbuduje tych, którzy nie poważają tego, jak On operuje Swoimi dłońmi. W Nowym Testamencie widzimy Boga jako Chirurga przeprowadzającego operację, by uwolnić naszą dusze od ciała i nas w Nim „ożywić”. Wszystko to dzieje się w jednej chwili, gdyż jest zakończone w momencie, gdy się rozpoczyna:

 

„W nim też zostaliście obrzezani obrzezaniem nie ręką uczynionym, lecz obrzezaniem Chrystusa, przez zrzucenie grzesznego ciała doczesnego; Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych. I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy. Wymazał obciążający nas wykaz zawarty w przepisach, który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża; I rozbroiwszy zwierzchności i władze, jawnie wystawił ja na pokaz, gdy przez niego odniósł triumf nad nimi” (Kol 2:11-15, UBG).

 

Te cztery wersy pokazują, co dokładnie stało się w momencie twojego zbawienia. Ktoś głosił ci ewangelię i użył ulotki, usłyszałeś/aś osobiste świadectwo, albo zdrowe, biblijne kazanie w starym stylu. Doszedłeś/doszłaś do postrzegania siebie takim/taką, jakim/ą widzi cię Bóg – grzesznika/grzesznicę zmierzającego/ącą do tego samego piekła, gdzie bogaty człowiek z 16. rozdziału Ewangelii Łukasza wciąż płonie. Skłoniłeś/aś głowę i poprosiłeś/aś Boga, by zbawił cię zapłatą, jakiej Jezus dokonał na krzyżu Kalwarii.

 

To w tym momencie przeprowadzono na tobie operację

 

Wraz z zapłatą w postaci przelanej przez Boga krwi za twój dług grzechu Duch Święty cię obrzezał. Nie na ciele, które umiera, ale na duszy, która będzie na zawsze żyła albo w niebie, albo w piekle. Twoja dusza w cudowny sposób stała się nowonarodzona, a twoje wszystkie przeszłe, teraźniejsze, a także przyszłe grzechy przykrywa krew. A czym był ów skalpel, którego Bóg użył, by wyciąć twoją duszę z ciała?

 

Odpowiedź znajdziemy w Liście do Hebrajczyków: „Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca” (4:12, UBG).

 

To błogosławione, zachowane Słowo Boże zbawiło twoją duszę. Żywe Słowo Boga. Operacja Boża została zakończona, a ty jesteś nowym stworzeniem, o którym mówi 2 List do Koryntian 5:17. Przyszły grzech w ciele nie dotyka duszy, ponieważ już dłużej ciało nie jest z nią złączone.

 

Jan daje nam środek zaradczy, by przywrócić komunię z Pan po tym, jak narodzony/a na nowo wierzący/a zgrzeszy: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jest wierny i sprawiedliwy, aby nam przebaczyć grzechy i oczyścić nas z wszelkiej nieprawości” (1 J 1:9, UBG).

 

Narodzenie się na nowo, to nie trzydziestosekundowa modlitwa, którą odmawiasz, bo ktoś mówi ci, byś to zrobił/a. Nowonarodzenie oznacza uznanie, iż jesteś chory/a i umierający/a z powodu nieuleczalnej choroby oraz prośbę do Boga o przeprowadzenie na tobie operacji, której tylko On może się podjąć. Zrodziłeś/ąs się na nowo w najbardziej dosłownym sensie tego wyrażenia. Masz zupełnie nową duszę, która już nigdy, przenigdy nie może zostać naznaczona grzechem i śmiercią.

 

W dniu porwania, Bóg da twojej odrodzonej duszy odrodzone ciało i w taki sposób będziesz egzystować z Nim przez całą wieczność.

 

Ciało, dusza i duch.

 

Dzięki Duchowi Świętemu tłumaczył Jacek.

 

Zaktualizowane: 21 marca 2016 - 12:02

7 komentarze

Dodaj komentarz
  1. Jest hasło rozpocznij dyskusję,tudziez rozpoczynam.

    W ST Bóg mówi na czym polega nowonarodzenie:
    dam wam N-O-W-E-G-O DUCHA
    i nowe SERCE do Waszego wnętrza i mówi o obrzezaniu serca
    ).
    Dostajemy nowego ducha !, nie duszę i nowe serce!
    Ez 36.26-27 !!-
    26 I dam wam serce nowe i DUCHA NOWEGO tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. 27 Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali.

    Nie ma mowy o nowej duszy .
    W NT czytamy o obrzezaniu serca nie duszy.
    Co do duszy to ona ma podlegac procesowi przemiany przez Słowo Boze.
    Jest mowa w 1 P 1.9 ,iz cel naszej wiary to zbawienie duszy
    ” wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz.”

    ,a nie nowonarodzenie duszy.
    Autor pisząc cyt. “Twoja dusza w cudowny sposób stała się nowonarodzona, ”
    sie myli.Nie ma nowej duszy.

    Jestesmy nowym stworzeniem,bo

    1) mamy nowego ducha,

    2 dusza ma byc w procesie uczniostwa przemieniana

    ,3) ciała dostaniemy nowe przy zmartwychwstaniu.

    Kto się łączy z Panem ,jest napisane ,jest z NIM 1 -JEDNYM DUCHEM, nie duszą.
    1Kor 6.17-
    17 Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym DUCHEM
    Łk 21.1919 Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze dusze

    Hbr 10.39
    39 My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają swą duszę.
    Jk 1.21
    . 21 Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was SŁOWO, które ma moc ZBAWIĆ DUSZE wasze.

    Tak to widzę na podst.Słowa z Pisma Sw.

    1. Pięknie to Kesja wyłożyłaś 🙂

      1. Autor używał określenia “soul” – “dusza” w odniesieniu do tego nowego czegoś, co daje Bóg, także dziękuję – moja wiedza jest wciąż wielce ograniczona, a tego nie wyłapałem. Może się to wydawać skomplikowane.

        1. Jacku,
          jesli autor nie uzył słowa “spirit” lecz “soul “tzn. ,że to on sie myli a Ty zrobiłeś dobre tłumaczenie.
          To nie Twój błąd.
          Dzięki za Twoją pracę.
          Niech Bóg Cie dalej wzmacnia i posila.

          1. Tak właśnie zrobiłem, bo tych 2 słów nie używa się wymiennie. Raz jeszcze dzięki Kesja za naświetlenie tej niebagatelnej różnicy, a jeszcze większe dzięki za zachętę i modlitwy!

    2. Kesjo, przyłączam sie do podziękowań – pieknie to wyjaśniłaś.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Detektyw Prawdy, Dobra Nowina i Apokalipsa © 2015 Frontier Theme
Polish
Polish
Polish
English
Exit mobile version