Każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem w Królestwie Niebios, podobny jest do człowieka – pana domu, który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i to, co stare.

” każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem w Królestwie Niebios, podobny jest do człowieka – pana domu, który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i to, co stare.” Mt 52

 

Moją pierwszą biblią była Biblia Warszawska. Z perspektywy czasu uważam, że są lepsze przekłady niż BW. Jednak w niej to jak w mało której, były w NT przypisy Prawa Bożego zaczerpnięte ze Starego Testamentu. Myślę, że fakt ten wpłynął na moje postrzeganie Prawa Bożego, a teraz dzielę się z Wami tymi przemyśleniami.

W NT jest kilkaset odnośników do Starego Testamentu, a więc każdy, kto odrzuca Stary Testament popełni błąd i może zwodzić siebie i innych.

 

Wielu pastorów zwodzących (znaczna część to syjoniści) uznaje, że Prawo Boże to judaizm, tak jakby np zakaz homoseksualizmu z księgi kapłańskiej był nieaktualny:

 

Ktokolwiek obcuje cieleśnie z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą, popełnia obrzydliwość. Obaj będą ukarani śmiercią, sami tę śmierć na siebie ściągnęli. Kpł 20. 

 

Mógłbym tak wymieniać godzinami wiele cytatów, ale nie ma takiej potrzeby.

Ostrzegam więc przed nauczającymi, którzy odrzucają ST.

 

Z drugiej strony osoby przywiązane zbytnio do ST są skostniałe, religijne, bez miłosierdzia i częstokroć obłudne.

 

Jakie jest z tego wyjście?

Opierając się na wskazówkach samego Jezusa naszego Pana i Zbawiciela (króla ratującego – Jezus z hebrajskiego znaczy YHWH zbawia, ratuje – z niekorzystnej sytuacji) musimy dysponować jak dobry gospodarz wybierając ze skarbca to, co nowe i to co stare.

Jak to stosować w praktyce?

Znajomość Prawa ST powinna być połączona z naśladowaniem Jezusa.

 

Apokalipsa mówi o tym, którzy ludzie będą godnie reprezentować Boga, kim są święci Boga:

 

“(12) Oto tu jest wytrwałość świętych, tu są ci, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa” Ap 14. 

 

Tylko osoby zakorzenione w Prawie Bożym oraz zarazem naśladujący Jezusa są uznani za świętych – oddzielonych dla Boga.

Tak mówi Pismo a nie ja.

Nie ma wiary opartej na samym Prawie Bożym ST i nie ma świętości bez rozumienia Bożej sprawiedliwości zawartej w ST.

 

W jednym z posiadanych przez mnie przekładów biblijnych (mam ich wiele)  na tylnej okładce całego Pisma jest cytat z Jana:

 

“A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.” Jana 17.

 

 

Myślę, że nie ma lepszego cytatu podsumowującego sens i przesłanie CAŁEJ  Biblii.

Ludzkość musi poznać Boga jedynego i prawdziwego oraz tego, którego posłał – Jezusa Chrystusa.

 

Każdy, kto odrzuca nauki Jednego lub Drugiego nigdy nie poznał Boga.

 

21 Nie każdy, który Mi mówi: “Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. 22 Wielu powie Mi w owym dniu: “Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” 23 Wtedy oświadczę im: “Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!” Mt 7

 

Bóg jest  MIŁOSIERNY  ale i  SPRAWIEDLIWY I ŚWIĘTY.

Jeśli ktoś naucza inaczej zwodzi i pcha do szerokiej bramy.