Rozejrzyj się w ciągu roku, a nie tylko w styczniu.

Chciałem podzielić się z Wami dzisiaj pewnym świadectwem na świeżo gdyż sytuacja miała miejsce właśnie  dzisiaj. Zastrzegam, że opisuję je nie dla chwały własnej, a dla inspiracji i jako świadectwo, a także jako kontrast wobec świata.

 

Otóż jechałem rano autem i zobaczyłem na poboczu w terenie niezabudowanym starszego człowieka pchającego wózek dziecięcy. Od razu było widać, że jest to człowiek biedny.

 

 

Przejechałem, ale dostałem taką myśl “zatrzymaj się i daj mu trochę pieniędzy”. Jechałem nadal  i myślałem o nim, ale nie chciało mi się zatrzymać. Myśli jednak były uporczywe, a ja oddalałem się od tego człowieka. Ale nadal słyszałem “zawróć i wesprzyj tego człowieka”. Jednak sam uznałem, że za zimno, żeby wracać. To znów miałem myśl “a czy temu człowiekowi nie jest zimno jak tak pcha wózek, a ty jesteś w samochodzie”. Przemówiło to do mnie i zawróciłem po około 2 kilometrach. Włączyłem światła awaryjne i podszedłem do tego starszego pana. Spytałem czy jest mu ciężko. Jakoś musiałem zagaić. On odpowiedział, że jedzie puszki zbierać aluminiowe, że jest mu ciężko. Więc spytałem, czy mogę mu pomóc i dać pieniądze. On, że tak. No więc dałem mu 20zł. Wzruszył się i łzy pojawiły się w jego oczach. Od serca mi podziękował i pobłogosławił, a ja mu powiedziałem żeby modlił się do Jezusa, a nie do Marii, tylko  do Króla Królów. Widziałem wielkie zaskoczenie i wdzięczność w jego oczach, rozczulił się ten starszy pan.

 

 

Biblia mówi, żeby lewa ręka nie wiedziała co robi prawa, ale uznałem żeby się z Wami tym podzielić celem zainspirowania i uświadomienia, że są wokół nas ludzie, którzy nie mają wsparcia od nikogo, nie ma ostentacyjnej akcji z serduszkami usypiającej sumienie na cały rok.

Jak wracałem zrobiłem z dala fotkę, pokazującą, jak często mijamy ludzi w potrzebie. My w cieple i wygodzie, oni są tylko elementem przyrody jak śnieg na drodze. Jest taki, idzie sobie i tyle. A mnie było zimno… On miał do najbliższego śmietnika około 2km, a mnie było zimno.

 

Może się kręcą koło śmietników, może też są tacy ludzie, którym nie ma kto zrobić zakupów. Za tzw komuny był taki program pt “Niewidzialna ręka”, gdzie młodzi ludzie pomagali starszym w ukryciu.

Wokół nas jest  wielu wykluczonych ludzi, na marginesie, bo państwo jest niewydolne, a moda tego świata powoduje że człowiek przestaje się liczyć. Sam fakt pojawienia się w Urzędzie Pracy w tym świecie sukcesu jest wstydem, a co dopiero wypełnienie masy dokumentów jak na przesłuchaniu. Witamy w systemie szatana.

 

Teraz nie jest modnie ubierać się w dobre uczynki, ale w dobrego smartphona, dobre auto, najlepiej SUVa.

Nowoczesne technologie sprawiły, że wiele osób jest niepotrzebnych, nie są przydatni na rynku pracy. Babcie, dziadkowie, chorzy to taki niemiły świat. Ważne , że chodzimy do kościoła pomodlić się i 24 grudnia świętujemy dając sobie prezenty. Sumienie czyste, a tak naprawdę wielce brudne.

 

Wniosek jest jeszcze taki, że musimy uważnie słuchać głosu Bożego. Głosu, który jest bardzo subtelny, a my czasem jesteśmy wobec niego zbuntowani.

 

 

Chwała Panu Jezusowi, że pokazuje nam potrzebujących, że nas upomina, że daje nam nowe serce i nowego Ducha.