Jak żył Jezus a jak mamy żyć my?

Lubię porównywać przekłady, do czego i Was zachęcam.

W 1 liście Jana jest napisane:

 

 

“W tym celu Bóg nam swej miłości udzielił, abyśmy dnia sądnego z ufnością oczekiwali; ale wtenczas to dopiero nastąpi, gdy na świecie tak żyć będziemy, jak on tu żył.”

 

W Warszawsko-praskiej jest napisane tak:

 

“Miłość osiąga w nas pełnię swej doskonałości przez to, że z całą ufnością oczekujemy na dzień sądu, ponieważ nasze życie tu na ziemi podobne jest do Jego życia.”

 

Mowa tu jest o sądzie, co do którego mamy ufność. Ale wszyscy wierzący w Jezusa mogą tak powiedzieć, a przecież Pan Jezus powiedział “nie każdy kto mówi mi panie wejdzie do Królestwa Niebios”. Dlatego dalsza część cytatu z listu Jana mówi nam w przekładzie Jaczewskiego, kto może te ufność mieć.

Ufność tą mogą mieć tylko tacy wierzący, którzy żyją życiem podobnym do życia Jezusa.

Jakie było to życie?

 

1. Jezus nie miał żadnych idoli. Ani politycznych, ani muzycznych, ani religijnych.
2. Jezus nie czynił obrazu ani się do niego nie modlił i nie współpracował w ramach jedności wiary z religiami obcymi.
3. Jezus potykając się nie mówił “o Boże”, a tym bardziej “o Jahwe Astarte”.
4. Jezus świętował szabat, czyli dzisiejszą sobotę na pamiątkę stworzenia świata.
5. Jezus szanował swoich rodziców, ale zawsze Ojciec niebieski był na pierwszym miejscu.
6.  Jezus nie zabił ani jednego człowieka, nie mając w nienawiści kogokolwiek oprócz hipokryzji faryzeuszy. Nie oddawał złem za zło.
7. Jezus nie miał na boku żadnego nieślubnego związku.
8. Jezus nie ukradł nikomu żadnego przedmiotu ani nie zbudował systemu zmuszającego ludzi do oddawania haraczu.
9. Jezus nigdy nie składał fałszywych opinii o innych.
10. Jezus nigdy nie był zazdrosny o to, że komuś się lepiej powodzi i dlatego nie pożądał jego rzeczy. Był posłuszny Ojcu, a Ojciec mu błogosławił.

 

 

Dodatkowo: Jezus był pracowitym cieślą, ładnie wyglądał (o jego rzucali los Rzymianie), odpowiadał logicznie na zarzuty będąc uprzejmym, nie jadł świni, kochał przyrodę i lubił wśród niej przebywać.

 

Czy my możemy wypełnić te  wszystkie przykazania? Nie jest możliwym prawie, aby komukolwiek w 100% udało się je wypełnić,  gdyż nasza natura jest grzeszna,a bezgrzeszny był tylko Jezus jako ofiara doskonała. Czy to jednak pozwala nam na czynienie inaczej niż żył Jezus? Nie. Jan napisał wyraźnie :

 

” nasze życie tu na ziemi podobne jest do Jego życia”

 

Przekład EIB tak powiada:

 

‘Dzięki temu możemy ufnie i z odwagą wystąpić w dniu sądu, żyjemy bowiem w tym świecie jako Jemu podobni.”

 

Podobny to nie ten sam, ale jednak na wzór mający cechy niemal identyczne. Mawia się “ale to dziecko jest do ciebie podobne” Jest inne ale takie samo. Inni mawiają “wykapany tatuś”.

 

Naszym celem jest upodabnianie się do Jezusa, a każdy nieudany czyn wyznajemy jako grzech kierując się słowami z Jana:

 

“Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.”

 

Co oznacza wierny?

Podstawą Prawną jak zwykle jest Stary Testament:

 

 

 

Pan jest wierny we wszystkich swych słowach
i we wszystkich swoich dziełach święty.

14 Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.  Psalm 145

 

 

 

To oznacza, że wybacza nam nasze grzechy, gdyż tak obiecał. On podtrzyma grzesznika pokutującego, czyli wyznającego grzechy.

Gdzie Bóg nam to obiecał?

 

podstawa Prawna ST:

 

“Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, 
jak śnieg wybieleją; 
choćby czerwone jak purpura, 
staną się jak wełna. 
19 Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, 
dóbr ziemskich będziecie zażywać. 
20 Ale jeśli się zatniecie w oporze, 
miecz was wytępi». 
Albowiem usta Pańskie [to] wyrzekły.” Izajasza.

 

Szatan nas oskarża, ponieważ żyjemy w świecie Prawa Bożego. Każde przewinienie jest notowane. Jednak Bóg jako sędzia, jeśli wyznamy grzechy daruje nam je i szatan wtedy nie ma do nas ŻADNEGO  prawa. Warunkiem przebaczenia jest przyznanie się do winy. Wielokrotnie czytałem jak to policja drogowa częściej darowała przekraczanie prędkości lub inne mniejsze grzechy, kiedy kierowca okazywał skruchę o pokorę.

 

Dlatego to opłaca nam się znać swoje grzechy. Poznać swoje grzechy to łaska Boża.

W psalmie czytamy 139 czytamy o błaganiach Dawida:

 

“21 Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie,
oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści;
stali się moimi wrogami.
23 Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
24 i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, 
a skieruj mnie na drogę odwieczną!“

 

 

W naszym interesie jest znać swoje grzechy, abyśmy mogli je wyznać i nie czynić już więcej nieprawości.

 

Apostoł Jan chce abyśmy postępowali tak samo jak Jezus. Nienawidzili obłudy religijnej, pomagali potrzebującym, świętowali dzień święty, który On ustanowił, a nie Rzym.

Jezus nigdy nie brał udziału w świętach Rzymu. Jezus kochał skruszonego grzesznika i stale się modlił. On miał łączność z Ojcem 24H.

My dzisiaj również mamy ten przywilej mieć łączność z Ojcem codziennie. Z Ojcem, który pragnie mieć z nami relacje. Z Ojcem, który nie chce abyśmy kontaktowali się z nim w ramach przymusu, odbębnienia. On chce być naszym NAJLEPSZYM  przyjacielem. Chce znać nasza każą troskę każdy problem. On chce rozwiązywać nasze problemy, ale my musimy mu zaufać.

Nasz Ojciec nas kocha tak jak pokazał to Syn oddając swe życie za nas.

Żyjmy przeto jak i On tutaj żył.