Kobieta z Nigerii porwana, zgwałcona przez Boko Haram: Historia przebaczenia.

 

(Open Doors USA) – Ostatnią rzeczą, jaką 17-letnia Esther wspomina, widząc dzień, w którym jej świat wywrócił się do góry nogami, było zwinięte ciało ojca leżące bez życia na ziemi.
Przed tym październikowym dniem Esther i jej ojciec przeżyli całkiem proste życie po śmierci matki. Uczęszczała do szkoły i opiekowała się chorym ojcem najlepiej jak potrafiła.

W październiku 2015 r. Wszystko zmieniło się, gdy islamska ekstremistyczna grupa Boko Haram uderzyła w jej miasto. Kiedy rozległy się pierwsze strzały, po których słychac było  wrzaski, Esther i jej ojciec uciekali. Było już za późno – napastnicy już otoczyli dom.

foto nie jest zdjęciem ofiary.

 

Zbuntowani bojownicy zabili jej ojca i zostawili go na ziemi. Esther została uwięzioną w Boko Haram. Gdy rebelianci zabrali ją wraz z kilkoma młodymi kobietami do miasta do ich kryjówki w Lesie Sambisa (gdzie Boko Haram prowadziła tysiące porwanych), nadal patrzyła w tył, wpatrzona w ojca. Esther nie wiedziała , czy przeżył, czy umarł tego dnia.

 

NIEWYOBRAŻALNY KOSZMAR

 

 

Życie w rękach Boko Haram było najgorszym koszmarem, jaki Esther mogła sobie wyobrazić. Tam w Lesie Sambisa terroryści stosowali różnorodne taktyki, by zmusić porwane dziewczyny do wyrzeczenia się wiary w Chrystusa i przysięgania wierności Allahowi, muzułmańskiemu Bogu (taką wiarę chce nam sprowadzić Franciszek i niektórzy pastorzy – admin).

Wiele dziewczyn nie mogło się oprzeć i poślubiły swoich oprawców, mówi Esther.

Esther również walczyła z ogromną presją. Bojownicy znaleźli ją piękną; wielu chciało ją jako swoją żonę. Jednak Estera, podobnie jak jej imienniczka w Biblii (Est. 4:16), zdecydowana była nie poddawać się.

W głębi serca postanowiła: jeśli zginę, to zginę. Ale nie zostanę muzułmanką,

Jej postanowienie bez wątpienia było odważne, ale wywarło też poważne konsekwencje. Próbując ukryć łzy spływające po jej policzkach, Esther spogląda w dół, gdy przypomina sobie, jak była nieustannie gwałcona.

“Nie mogę policzyć, ilu mężczyzn mnie zgwałciło. Za każdym razem, gdy wracają po atakach, gwałcą nas … bezczeszczą nas … ”

Milczy, próbując odzyskać kontrolę nad swoimi emocjami.

“… Każdego dnia coraz bardziej nienawidziłem siebie” – mówi. “Czułem, że Bóg mnie opuścił. Były chwile, kiedy byłam na niego tak zła … Mimo to nie mogłam się Go wyrzec. Zauważyłam, że pamiętam Jego obietnicę, że nigdy mnie nie opuści ani mnie nie porzuci.

 

W końcu Esther zaszła w ciążę. Kim jest ojciec, nie wie.

“Nie miałam pojęcia, jak mogłabym kiedykolwiek pokochać to dziecko”, mówi, pamiętając, jak się czuła, gdy dowiedziała się, że jest w ciąży.

W listopadzie 2016 r. Nigeryjskie wojsko uratowało Esther i inne porwane dziewczyny w niewoli. Esther wróciła do swojej wioski, w ciąży, mając nadzieję, że znajdzie wsparcie. Zamiast tego, wielu ludzi w jej społeczności odrzuciło ją i odrzuciło byłych więźniów, etykietując ją i innych, “kobiety Boko Haram”.

Salamatu Umar zna tę etykietę aż nazbyt dobrze. Została również uprowadzona przez Boko Haram w 2015 roku, kiedy miała zaledwie 15 lat i była zmuszona poślubić bojownika Boko Haram. Ona i inna dziewczyna w końcu uniknęli porywaczy, uciekając, zbierając drewno opałowe do gotowania. Salamatu była w ciąży w tym czasie.

Jest wolna – a jednak nadal jest zraniona.

“Ludzie nazywają mnie” żoną Boko Haram “na mojej twarzy – powiedziała NPR. “Mówią, że jestem żoną zabójcy – więc jak mogę się bać Boko Haram? Mówią, że mój syn jest dzieckiem Boko Haram.

Raport UNICEF z lutego 2016 r. Rzuca światło na piętno i ciągłe prześladowania byłych więźniów Boko Haram, kiedy wracają. Raport wskazuje, że wieśniacy postrzegają te kobiety, dziewczynki i ich dzieci jako bezpośrednie zagrożenie, obawiając się, że zostały zindoktrynowane i zradykalizowane przez porywaczy.

Niedawne nasilenie stosowania  zamachowców-samobójców w całej Nigerii wzmocniło powszechne przekonanie, że kobiety i dziewczęta uwięzione przez bojowników przyczyniają się do ogólnego braku bezpieczeństwa w regionie.

Niektórzy uważają również, że dzieci poczęte z rebeliantami staną się następną generacją wojowników niosących brutalne cechy swoich biologicznych ojców.

Ludzie postrzegają te ofiary konfliktu jako częściowo odpowiedzialne za przemoc i straty całej społeczności w czasie rebelii. W rezultacie wzrastająca liczba dzieci i noworodków, a także ich matek, jest wykluczana ze społeczeństwa i grozi im jeszcze większa przemoc.

W całej północno-wschodniej Nigerii obozy przesiedleńców są wypełnione byłymi więźniami Boko Haram, których rodziny i wspólnoty odrzuciły je i wyparły z ich społeczności, pozostawiając im opiekę dla siebie i swoich dzieci.

 

Dla Estery, kolejna niespodziewana fala prześladowań wkrótce przyćmiła jej nowo odkrytą wolność.

“Kpili ze mnie, ponieważ byłam w ciąży” – mówi. “Nawet moi dziadkowie nienawidzili mnie i wyzywali mnie. Płakałem wiele łez. Czułam się taka samotna.

“Jeszcze bardziej łamało mi to serce, że nie chcieli zadzwonić do mojej córki Rebeccy. Nazwali ją tylko “Boko”.

 

U STÓP KRZYŻA

Provherially, Esther związana z Open Doors poprzez przywódców jej kościoła, który zaprosił ją do udziału w seminarium Open Doors na temat traumy . Podczas treningu przywódcy zachęcali Esther i pozostałych uczestników do wylewania całego ich bólu i udręki u stóp krzyża.

Zachęcali ich do ufania Bogu, wiedząc, że Pan jest chętny i zdolny uwolnić ich od wstydu i udręki, jakie żywiły jako ofiary przemocy seksualnej.

Rozumiejąc wagę podporządkowania sobie życia i radzenia sobie ze wstydem, opiekun powiedział uczestnikom, aby napisali na swoich kartkach brzemię, ciężar serca. Następnie poprosiła ich, aby przypięli ten papier do ręcznie rzeźbionego drewnianego krzyża w pokoju.

“Kiedy przygwoździłem tę kartkę do krzyża, czułam, że przekazuję cały mój smutek Bogu” – mówi Ester. “Kiedy trener wyjął później wszystkie kawałki papieru z krzyża i wypalił je na popiół, poczułem, że mój smutek i wstyd zniknęły, nigdy więcej nie wróciły”.

 

 

RADOŚĆ I ŚMIERĆ BEZPIECZNĄ AMID

Rok po powrocie do wioski ludzie wciąż próbowali zaakceptować Esther i jej córkę. Ale zauważyli także zmianę w młodej nastoletniej matce, która jest mocnym dowodem nieskończonej i przemieniającej miłości i miłosierdzia Boga. Estera może powiedzieć, że ma pokój ze sobą i to, co się z nią stało.

“Ludzie zauważyli zmianę”, mówi. “Niektórzy z tych ludzi, którzy kpili ze mnie teraz, pytają mnie o moją tajemnicę. Mówię im: “Przebaczyłam moim wrogom i teraz ufam Bogu, że w swoim czasie się pomści”.

 

Dziś ona i Rebecca mieszkają z dziadkami Esther. Open Door pomogły również w zaspokojeniu fizycznych potrzeb Esther i Rebecci, w tym pomocy żywnościowej. Pomoc i opieka, jaką otrzymała, sprawiają, że czuje się jak rodzina – mówi.

“Po wysłuchaniu mojej opowieści nie gardziłeś mną, ale zachęciłeś i pokazałeś mi miłość. Dziękuję bardzo!”

Dziecko, które młoda dziewczyna myślała, że ​​nigdy nie może kochać – teraz bardzo kocha. Podobnie jak jej biblijny imiennik, Bóg dokonał cudów zarówno w Erze Gwozy, jak i jej córki.

“Rebecca stała się moją radością i śmiechem w smutku.”

MODLITWA Z ESTHEREM I DLA NIGERII

Proszę, pomódl się z Esther, która nadal kroczy trudną i często samotną drogą. Módlcie się, aby nadal wylewała swoje cierpienia na swego Zbawiciela i aby zaczęła dostrzegać plan, jaki Bóg ma dla swojego życia.
Módlcie się z Esther o życie i przyszłość Rebecki, gdy dorasta w społeczności, która patrzy na nią, a nawet ją unika. Módlcie się, aby Bóg dokonał cudów w życiu Rebeki i bezbłędnie objawił się jej jako Stwórcy i Zbawicielowi. Módlcie się, aby Pan nadal używał niemowlęcej Rebeki, aby zilustrować Jego miłość i miłosierdzie ludziom wokół niej.

 

To foto jest oryginalne:

 

Módlcie się za wszystkie kobiety, dziewczęta i dzieci, które zostały wykluczone ze swojej społeczności z powodu kontaktu z bojownikami rebeliantów. Módlcie się o ich siłę, ochronę i zapewnienie.
Módlcie się za około 20 000 mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy nadal są więźniami Boko Haram. Módlcie się o ich ochronę i wyczujcie obecność Boga w ich koszmarze.
Módlcie się za szacowane 2,7 miliona dzieci dotkniętych konfliktem w Nigerii, potrzebujących wsparcia psychospołecznego. Módlcie się, aby szukali pomocy i znaleźli prawdziwego Uzdrowiciela swoich serc i umysłów.

 

Co uczy nas taka historia? Każdego pewnie czegoś innego.

Jedni powiedzą, że ich problemy wobec tych są niczym. Inni wskażą na moc Krzyża i zabranie Przez Jezusa traumy. Inni zaś zobaczą w sobie brak pokory i że nie warto się mścić a zemstę zostawić Bogu…

Ja osobiście chciałem zwrócić uwagę na jeden aspekt. Co powiedzą w tej sytuacji pastorzy głoszący tylko same błogosławieństwa. Nie tak dawno słuchałem syna zmarłego pastora, który powiedział, że jak masz cały czas pod górkę, to oznacza brak błogosławieństwa…. No comments.

 

Jakkolwiek by nie patrzeć, to jedno jest pewne: ci ludzie potrzebują naszej modlitwy…..

Ponadto co sugeruje Open Doors, uważam, że powinniśmy się często modlić aby Bóg zniszczył Boko Haram.