Ileż to razy chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokosz zbiera pisklęta pod swoje skrzydła, a nie chcieliście!

 Ileż to razy chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokosz zbiera pisklęta pod swoje skrzydła, a nie chcieliście! Mateusza 23

 

 

Zanim zacząłem pisać o tym cytacie z Mateusza 23, poczytałem o charakterze kury. Warto abyście i Wy poznali jej naturę:

 

”

Kury zadziwiły naukowców. Okazało się, że są zdolne do reakcji przypominającej empatię. Dostrzeżono to zwłaszcza u kwok, widzących pisklęta w opresji – informuje „Proceedings of the Royal Society BKury reagują fizjologicznie i zmieniają zachowanie, kiedy ich pisklętom może coś grozić – udowodnili naukowcy z University of Bristol’s Animal Welfare and Behaviour finansowani przez BBSRC Animal Welfare Initiative. Badanie to dowodzi, że ptaki posiadają jedną z istotnych cech, stanowiących podwaliny empatii.

Kiedy w czasie eksperymentu pisklęta poddano działaniu silnych podmuchów powietrza, naukowcy zauważyli, że organizmy kwok zareagowały bardzo gwałtownie. Tempo pracy ich serc rosło, a jednocześnie obniżała się temperatura gałek ocznych. Zmieniało się również zachowanie ptaków – reagowały ze zwiększoną czujnością, mniej czasu poświęcając na czyszczenie własnych piór, a częściej nawołując młode.”.

http://www.ekologia.pl/ciekawostki/kury-zdolne-do-zachowania-przypominajacego-empatie,15048.html

 

Nasz kochany Bóg nie musiał przeprowadzać badań nad kurami, ponieważ je stworzył i dlatego powiedział:

 

“ jak kokosz zbiera pisklęta pod swoje skrzydła, a nie chcieliście!”

 

Cytat dotyczy Jeruzalem i notabene jest jeszcze jednym, gdzie Jezus  –  Bóg daje swoje świadectwo pochodzenia. Ileż to razy Bóg chciał przygarnąć  odstępczych Judejczyków, którzy:

 

” Jeruzalem! Jeruzalem! które zabijasz proroki, i które kamionujesz te, którzy do ciebie byli posyłani:”

 

Bóg chciał zebrać swoje pisklęta. Zachowywał się jak kokosz rozpościerając swymi skrzydłami niczym płaszczem przed jastrzębiem ryzykując życiem za owe pisklęta i oddał je. Ochronił nas od świata ciemności. Co by było gdyby tego nie zrobił? Bylibyśmy w państwie demonów gdzie jest tylko zło. Niestety, ale większość wyląduje w świecie demonów.

Kokosz  w czasie zagrożenia porzuca wszystko inne, nie zajmuje się już swoimi piórkami. Ma głos pełen żalu i skargi. Leka się. Tak Jezus przybrał głos pełen żalu wskazując każdemu jego grzech i nieciekawą pozycję w świecie diabła. On troszczy się o nas i chce abyśmy odeszli od bezprawia (grzechu). Jezus daje nam ciepło jak owa kokosz, kiedy sam za nas walczy z jastrzębiem – szatanem.

Dwa tysiące lat temu Bóg przypomniał Judejczykom: “ Ileż to razy chciałem zebrać twoje dzieci,”. 

Niestety, ale nic się nie zmieniło, jest rzesza ludzi, którzy trafia w ręce “jastrzębia”, ponieważ uciekają od Boga.

 

My natomiast musimy mieć siłę, aby być nienaganni, bez grzechów:

“Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków. List Jakuba 1:4,” 

 

Grzechy zdarzać się mogą, ale życie w grzechu jest wykluczone. Obecne kościoły zwłaszcza charyzmatyczne kładą nacisk na dary, mowę językami, uzdrawianie, ale o grzechu nie słychać. Inne prowadzą ludzi do piekła omamiając ich bezgraniczna łaską. To jest droga do diabła. Jezus powiedział “idź i nie grzesz więcej”. Łaska ogranicza się do sporadycznych grzechów.

Bądźmy więc wytrwali w tym wyścigu, aby na sam koniec stanąć jak jedna szczęśliwa rodzina.

 

 

 

Amen.