„Uczenie się oraz naśladowanie”

Zac Poonen;

„A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata Szymona, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi.” (Mk. 1:16,17). Były tysiące rybaków na wybrzeżach Galilei. On nie powołał każdego z nich. On powołał tylko czwórkę – Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana. Wszyscy jesteśmy nazwani świadkami Chrystusa, ale aby zacząć służbę dla Pana w pełnym wymiarze czasu, musisz zostać konkretnie powołany przez Boga. Nie możesz powiedzieć, „Chcę zostać ewangelistą lub nauczycielem”. Bóg musi cię do tej służby powołać i wyposażyć. Pan Bóg suwerennie powołuje swoje sługi nawet i w dzisiejszych czasach. Każda służba w Ciele Chrystusa jest ważna, dokładnie tak samo jak każda część ciała. Niektóre z części, np. takie jak twarz są widoczne, podczas gdy inne, takie jak nerki, albo wątroba są niewidoczne. W Ciele Chrystusa jest tak samo, niektóre ze służb są bardziej widoczne niż inne.

W Ewangelii Mateusza 11:29, Jezus mówi, „Uczcie się ode mnie”. Tutaj mówi, „Pójdźcie za mną”. To są dwie rzeczy, które uczeń Pana Jezusa musi wykonywać. Uczeń jest zarówno, tym który się uczy, jak i tym, który naśladuje. Całe swoje życie musi uczyć się od Jezusa, a następnie za Nim podążać. W wojsku mówi się „Lewa, prawa, lewa, prawa.” My musimy mówić „ucz się, naśladuj, ucz się, naśladuj” – aż do momentu powrotu Chrystusa. Jeżeli tylko się uczysz, ale nie wprowadzasz tego w swoje życie, będziesz jak człowiek, który próbuje chodzić tylko na lewej nodze, maszerując do komendy „lewo, lewo, lewo, lewo”!! Jednak prawdziwy uczeń Jezusa, nie tylko się uczy, ale również stosuje tę wiedzę w swoim życiu. Jeżeli nie będziesz ćwiczył tego co się nauczyłeś, będziesz namnażał takich ludzi jak ty – którzy maszerują tylko na jednej nodze. Nigdy nie można powiedzieć, że już wystarczająco dużo się nauczyliśmy. Musimy się uczyć od Pana Jezusa aż do końca naszego życia.

Druga część tego wersu to obietnica. „Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się”…. Pomyśl o tym wyrażeniu, „sprawię, że staniecie się”. Tak samo jak garncarz podczas lepienia naczynia. Garncarze nie robią wszystkich naczyń w jednym kształcie. Bóg również kształtuje nas w różny sposób. Nigdy nie proś Pana Boga, aby sprawił, że będziesz mógł służyć w ten sam sposób, w jaki służy inny brat. Bóg nigdy tego nie uczyni, ponieważ On każde z naczyń lepi na swój jedyny w swoim rodzaju kształt. Jeżeli będziesz starał się służyć w ten sam sposób jak ktoś inny, będziesz tym samym utrudniać Bogu kształtowanie cię na swój specjalny osobisty sposób.
Wciąż powtarzam ludziom w moim kościele, „Nawet nie próbuj naśladować mojej służby, ponieważ Pan Bóg chce, abyś był wyjątkowy. On chce, abyś był sobą.” Pan Bóg chce tylko jedną osobę taką jak ja w Swoim kościele i również chce tylko jedną osobę taką jak ty.

Jeżeli pójdziesz za Panem, On cię ukształtuje takim, jakim masz być ty. To jest Boża odpowiedzialność. W przypadku tych mężczyzn, oni mieli zostać ukształtowani na rybaków ludzi. W twoim przypadku to może być coś innego – równie dobrze może to być pomoc w kościele. Niektórzy są powołani do bycia apostołami, prorokami, nauczycielami, pasterzami i ewangelistami. Rzadko jednak Pan Bóg obdarza jedną osobę tymi wszystkimi wyjątkowymi darami. Większość z nas posiada zazwyczaj tylko jeden dar. W pierwszych dniach apostołowie musieli posiadać aż tyle darów, ponieważ w kościele było zaledwie kilku obdarzonych ludzi. Z rozrostem kościoła, Bóg rozdzielił dary wśród większej ilości osób. Jednak jakikolwiek masz dar, regułą nadal jest „sprawię, że staniecie się”. Musimy pozwolić Panu kształtować nas w taki sposób, w jaki On tego chce.

Tłumaczyła Weronika. Dziękuję w imię Jezusa.